– Η γλώσσα που χρησιμοποιείς, οι λέξεις και ο τόνος της φωνής σου να είναι αυτά που θα αποδεχόσουν κι εσύ αν σου μιλούσε το παιδί σου.
– Δώσε στο παιδί σου το χώρο να έχει απόψεις και προτιμήσεις διαφορετικές από...
τις δικές σου (ή από αυτές των άλλων μελών της οικογένειας).
– Να εκτιμάς την ανάγκη του παιδιού σου για ιδιωτικότητα. Μην ανοίγεις τα γράμματά του και μην κρυφακούς τις τηλεφωνικές του συνομιλίες.
– Χτύπα την πόρτα πριν μπεις στο δωμάτιο του παιδιού σου, ειδικά όταν είναι κλειστή.
– Ζήτα του την άδεια για να χρησιμοποιήσεις ή να δανειστείς κάτι δικό του.
– Άφησε το παιδί σου να αντιδρά στις καταστάσεις με διαφορετικό τρόπο απ’ οτι θα έκανες εσύ, χωρίς να το κρίνεις, να το ταπεινώνεις ή να το γελοιοποιείς.
– Να φωνάζεις το παιδί σου έτσι όπως θέλει να το φωνάζεις. Να αντιστέκεσαι στον πειρασμό να χρησιμοποιείς ονόματα ή παρατσούκλια που του προκαλούν αμηχανία ή χαϊδευτικά ονόματα που νιώθει ότι έχει ξεπεράσει.
– Όταν κάποιος ρωτάει κάτι το παιδί σου, άφησέ το να απαντήσει μόνο του. Αντιστάσου στον πειρασμό να μιλήσεις εσύ για λογαριασμό του, ειδικά όταν είναι παρόν.
– Σύστησε το παιδί σου σε κάποιον που συναντάει για πρώτη φορά.
xristianos.gr
http://www.pentapostagma.gr/2014/11
