ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΈΣ ΣΥΜΒΟΥΛΈΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΎ ΠΆΠΑ-ΔΙΟΝΎΣΙΟΥ ΤΗΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΉΣ ΣΚΉΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΛΙΤΣΟΎ
… «Εδώ δεν ήρθαμε να κάνουμε καλά έργα, αλλά να κάνουμε υπακοή».
«Πρώτα από όλα να προσπαθής να απόκτησης ταπεινοφροσύνη. Αν κάποιος σου πη κάτι, εσύ πες” Ω, μόνο αυτό; Εγώ είμαι πολύ πιο αμαρτωλός, είμαι και τέτοιος και τέτοιος”. Όταν απόκτησης ταπεινοφροσύνη, τότε από τις βρισιές θα αισθάνεσαι χαρά. Όταν έχης ταπείνωση, τότε ο Θεός δίδει την χάρι Του. Στην καρδιά έρχεται ουράνια χαρά. Τότε ο Κύριος βοηθά σε όλα».
«Αν έχης ενυπνιασμό την Κυριακή, αντί πενήντα μετάνοιες μεγάλες, να κάνης εκατό μικρές μετάνοιες. Δεν είναι αμαρτία να κάνης μεγάλες μετάνοιες την Κυριακή, αλλά οι Πατέρες μας έκριναν έτσι προς δόξαν Θεού. Αλλά αν κάποια φορά αισθάνεσαι μετάνοια και η ψυχή σου θέλη να γονατίση, τότε μπορείς και δεν είναι αμαρτία».
«Όταν στην τράπεζα έχη πολλά φαγητά, καλύτερα να δοκιμάσης λίγο απ’ όλα και να μη χορτάσης εντελώς. Αν δεν τρως μερικά φαγητά, τότε θα υπερηφανευτής, χωρίς να το καταλάβης».
«Για να θυμάμαι αυτά που διάβασα σε κάποιο βιβλίο, όταν ξαπλώνω να κοιμηθώ, προσπαθώ να θυμηθώ τι διάβασα».
«Για να αποφυγής τον μετεωρισμό, αν έχης να κάνης πολλά πράγματα, εκ των προτέρων να ορίζης (να προγραμματίζης)· τώρα θα ...
κάνω μία ώρα αυτά, μετά δύο ώρες το άλλο κ.ο.κ.».«Καλύτερα να ξεκουράζεσαι και τη νύχτα και την ημέρα. Ακόμη και πέντε ώρες αν κοιμηθής την ημέρα, το σώμα πάλι θέλει ξεκούραση. Γι’ αυτό τη νύχτα να κοιμάσαι τρισήμισι-τέσσερις ώρες και την ημέρα να βρης μία ώρα η τουλάχιστον σαράντα-πενήντα λεπτά λίγο να ξεκουραστή το σώμα».
«Όταν προσευχώμαστε για τους άλλους, δείχνουμε αγάπη. Και “ο Θεός αγάπη εστί”. Άμα βλέπη ότι εγώ προσεύχομαι για σένα και συ για μένα, θα πει: “Ας τους βοηθήσω και τους δύο”. Και όταν προσεύχεσαι για τους κεκοιμημένους,πολύ βοηθάς τις ψυχές τους. Και αν κάποιος από αυτούς αξιώθηκε της Βασιλείας των ουρανών,τότε η αγάπη σου προς αυτόν επιστρέφει πάνω σου».
«Η υπομονή πάντοτε κερδίζει. Τίποτε καλό δεν γίνεται γρήγορα. Γι’ αυτό, πάντοτε υπομονή. Όταν έχης υπομονή, οπωσδήποτε κερδίζεις».
«Στην Εκκλησία οι Πατέρες μας ώρισαν να καθώμαστε στο Ψαλτήρι».
«Όταν δεν έχης πολλή δουλειά στο διακόνημα, πήγαινε στο κελλί σου και κάνε ένα κανόνα, για να τον έχης έτοιμο, όταν δεν θα μπορείς άλλη μέρα να τον κάνης».
«Ο Γέροντάς σου πρέπει να γνωρίζη τα πάντα για σένα και όλα να τα κάνης με την ευλογία του. Να έχης υπακοή σε όλους. Τους νεώτερους μοναχούς να τους βλέπης σαν δεκαπέντε χρόνια παλαιότερους από σένα. Αν σου πούνε να κάνης κάποια δουλειά την ώρα της θείας Λειτουργίας, να μην αντιλογήσης. Θα πας και θα λες την ευχή ο(μοναχός πάντοτε πρέπει να την λέη), και να ξέρης ότι Άγγελος Θεού θα σε γράψει πρώτον στην Λειτουργία. Έτσι θα φυλάξεις και την εσωτερική σου ειρήνη και την ειρήνη των άλλων. Δεν πρέπει να γίνωνται σκάνδαλα».
«Περισσότερο μας εμποδίζουν δύο πράγματα: Το «εγώ» και το «γιατί». Όταν τα έχουμε αυτά, τότε η προσευχή μας είναι άκαρπη και ειρήνη δεν έχουμε. Κάνε ο,τι σου πούνε. Αυτός που διατάζει έχει και την ευθύνη. ενώ εσύ θα αποκτήσεις ειρήνη και ουράνια στεφάνια, αν σε μαλώνουν άδικα»...
