Υπάρχει ο Θεός; Ένας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του, για την σχέση μεταξύ επιστήμης και πίστης στον Θεό. Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει…
Υπάρχει ο Θεός;
Κ = Καθηγητής
Φ = Φοιτητής
Και η συζήτηση αρχίζει…
Κ: Λοιπόν… πιστεύεις στο Θεό;
Φ: Βεβαίως κύριε.
Κ: Είναι καλός ο Θεός;
Φ: Φυσικά.
Κ: Είναι ο Θεός παντοδύναμος;
Φ: Ναι
Κ: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον… γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν κάποια ανάγκη. Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;
Φ: ……… (Δεν απαντά)
Κ: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας...
ξαναρχίσουμε μικρέ μου. Είναι καλός ο Θεός;Φ: Ναι…
Κ: Είναι καλός ο Διάβολος;
Φ: Όχι
Κ: Ποιος δημιούργησε τον Διάβολο;
Φ: Ο Θεός..
Κ: Σωστά. Πες μου παιδί μου, υπάρχει κακό σ’ αυτόν τον κόσμο;
Φ: Ναι…
Κ: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;
Φ: Ναι
Κ: Άρα λοιπόν ποιος δημιούργησε το κακό;
Φ: ……… (Δεν απαντά)
Κ: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ’ αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;
Φ: Μάλιστα
Κ: Λοιπόν, ποιος τα δημιούργησε;
Φ: ……… (Δεν απαντά)
Κ: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου, για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό;
Φ: Όχι κύριε
Κ: Έχεις ποτέ αγγίξει τον Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί τον Θεό… μυρίσει το Θεό; Γενικά έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου τον Θεό;
Φ: Όχι κύριε. Φοβάμαι πως όχι
Κ: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σ’ Αυτόν;
Φ: Ναι
Κ: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;
Φ: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.
Κ: Ναι… η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.
Φ: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα;
Κ: Ναι
Φ: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;
Κ: Ναι
Φ: Όχι κύριε, δεν υπάρχει. Μπορείς να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Κρύο είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας κύριε, είναι απλά η απουσία της.
Στην αίθουσα επικρατεί σιγή…
Φ: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;
Κ: Ναι τι είναι η νύκτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;
Φ: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το σκοτάδι είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορείς να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως… αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό ονομάζεται σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στη πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.
Κ: Που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά νεαρέ;
Φ: Ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική.
Κ: Ελαττωματική!;;; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;
Φ: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός.
Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί. Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως τη σκέψη.
Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια. Το να βλέπεις τον θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος.
Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής… είναι απλά η απουσία της.
Τώρα πείτε μου καθηγητά, διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;
Κ: Εάν αναφέρεσαι στη φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.
Φ: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;
Κ: ……… (Δεν απαντά)
Φ: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ την διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκετε την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά ένας κήρυκας;
Κ: ……… (Δεν απαντά)
Φ: Υπάρχει κάποιος στη τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νοιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή;
Κανένας! Άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτοκόλλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε κύριε;
Κ: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου παιδί μου.
Φ: Αυτό είναι, κύριε… Ο σύνδεσμος μεταξύ του «ανθρώπου» και του «Θεού» είναι η Πίστη. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.
Φημολογείται ότι ο φοιτητής ήταν ο Albert Einstein.
Τα συμπεράσματα δικά σας…
