Είναι γνωστά, από διάφορα εκλεκτά βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει για τον Όσιον μας Γέροντα Πορφύριο αλλά, «υπακοής ένεκεν», θα μεταφέρω και εγώ, ελάχιστα πνευματικά βιώματα-αναμνήσεις, για τον ‘Οσιο μας Γέροντα.
Την εποχή που ήταν στα Καλλίσια, στο Μετόχι της Ι. Μονής Πεντέλης, σε ένα μικρό Μονύδριο, τον ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ και πηγαίναμε για τις όμορφες και κατανυκτικές Θ. Λειτουργίες και Αγρυπνίες, περί τα έτη 1974, (το έτος 1979, εγκαταστάθηκε στο Μήλεσι, σε ένα τροχόσπιτο, στην αρχή, μέχρι της θεμελιώσεως εις τον Χώρον αυτό, του Καθολικού της Ι. Μονής ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ, στις 26/2/1990), μου τηλεφώνησε ένας εξάδελφος μου, Καθηγητής Φυσικής, ότι είχε κάποια «προβλήματα» και επειδή είχε ακούσει για τον Γέροντα Πορφύριο, αν μπορούμε, να τον συναντήσουμε εκεί. Όντως, ήλθε στη Ν. Πεντέλη, στο σπίτι μου. Έτυχε εκείνη την ώρα να είναι κοντά μου και μία νεαρά γνωστή μου.
Δόξα τω Θεώ, βρήκαμε τον Γέροντα. Του μίλησα πρώτη αλλά, από ευγένεια, του είπα να περάση προηγουμένως ο εξάδελφος μου και μετά η νεαρά. Ο εξάδελφός μου που λίγο «αμφέβαλε» για το «χάρισμα» του Γέροντα είχε μπει στο Κελλάκι, με τον «ανάλογο» λογισμό. Ο Γέροντας το κατάλαβε. Το ρώτησε πως τον λένε και από που κατάγεται. Του απήντησε εκείνος, ότι από ένα χωριό έξω από τα Ιωάννινα. Και του λέει ο Γέροντας: «Τί όμορφα που είσθε εκεί! Τί όμορφα Εκκλησάκια έχετε!». «Ναι.», του απήντησε εκείνος, «Έχουμε μία μεγάλη Εκκλησία και δύο Παρεκκλήσια μικρά.
«Όχι!», του λέει ο Γέροντας, «ΤΡΙΑ Εκκλησάκια έχετε.». Και πάλι επιμένει ο εξάδελφος και του λέει: «Όχι, Γέροντα. Δύο.». «Και τότε», πάλι του λέει ο Γέροντας: «εκείνο το όμορφο Εκκλησάκι που είναι ψηλά από εκείνο το βουνό. Δεν το θυμάσαι;» Και τότε ο εξάδελφος του λέγει: «Ναι, Γέροντα, συγγνώμη, έχετε δίκηο. Έχετε πάει στο Χωριό μου;». Και του απαντά ο Γέροντας: «Όχι Μωρέ, δεν έχω πάει ποτέ αλλά, το βλέπω!». Αυτό λοιπόν ήταν αρκετό για να χάσει ο εξάδελφος και να του ανοίξη την καρδιά του και να βγη από το Κελλάκι, με μια «χαμένη» και εντυπωσιασμένη έκφρασι. Κάτι παρόμοιο, έγινε και με την Νεαρά. Τους κράτησε λίγο και μετά, τους είπε να περάσω εγώ.
. . . . . . . . . .