Πάτερ Κλεόπα, ἐδῶ καθημερινὰ καταφθάνουν ἄνθρωποι ἂπ΄ὅλο τὸν κόσμο γιὰ νὰ σᾶς δοῦν. Ποιὲς εἶναι οἱ ἐμπειρίες κι οἱ ἐντυπώσεις σας
-To ὅτι ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ ἔχουμε μέσα μᾶς μπερδέψει τὰ πράγματα. Ἂν κι εἴμαστε βαφτισμένοι, ὡστόσο συχνὰ δὲν ξέρουμε τί πιστεύουμε.Μὲ πόνο καὶ θλίψη βλέπω καθημερινὰ ὅτι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε φτιάξει γιὰ τὸν Θεὸ μία εἰκόνα περίεργη κι ἀπαράδεκτη. Μία εἰκόνα ποὺ δὲν συμβιβάζεται μὲ τὰ Εὐαγγέλια καὶ τὰ βιβλία τὰ ἱερὰ ποὺ τὸν Θεὸ τὸν προσδιορίζουν ὡς ἄβυσσο εὐσπλαχνίας καὶ ἀγάπης.Σχεδὸν τὸ 99% ὅσων ἔρχονται ἐδῶ φαντάζονται τὸν Θεὸ σὰν ἕνα ἀνώτερο ὂν ποὺ ἐπιφυλάσσει στὸν ἄνθρωπο μόνο θυμούς, ὀργές, ποινὲς ἀλλὰ σπάνια καλωσύνες. Ἐγὼ δὲν εἶμαι γιατρὸς ἀλλὰ τσοπάνος, πιστεύω ὅμως πὼς ἡ αἰτία τοῦ καρκίνου...
ἐκεῖ βρίσκεται: στὴ λαθεμένη εἰκόνα ποὺ ὁ ἄνθρωπος ἐφτίαξε μέσα του γιὰ τὸν Θεό.
ἐκεῖ βρίσκεται: στὴ λαθεμένη εἰκόνα ποὺ ὁ ἄνθρωπος ἐφτίαξε μέσα του γιὰ τὸν Θεό.
-Δηλαδὴ ἂν ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι μετασχηματίσουμε τὴν ἀντίληψη ποὺ ἔχουμε σήμερα γιὰ τὸν θεό, ἂν ἀλλάξουμε τὴν εἰκόνα ποὺ φτιάξαμε μέσα μας γιὰ τὸν Δημιουργό, τότε βρέθηκε τὸ φάρμακο καὶ θεραπεύτηκε ὁ καρκίνος
- Ναὶ .Τὸν καρκίνο τὸν δημιουργοῦν οἱ τύψεις, τὰ ἄγχη καὶ οἱ φοβίες, οἱ ἀνησυχίες καὶ οἱ ἀποστασίες , οἱ ἀμφιβολίες, οἱ θλίψεις κι οἱ στενοχώριες. Ὁ καρκίνος μπῆκε στὸν ἄνθρωπο γιατί ὁ ἄνθρωπος δὲν ἄφησε μέσα τοῦ χῶρο γιὰ νὰ μπεῖ ὁ Θεός. Ἂν νοιώσεις μέσα στὶς...
φλέβες σου τὸν Θεό, τότε ἠρέμησες. Αὐτὸ εἶναι τὸ φάρμακο τοῦ καρκίνου.
Ἄρκει νὰ πιστέψει πὼς εἶναι πλασμένος ἂπ τὸν Θεὸ μὲ ἀγάπη κι ὅτι ὁ Θεὸς ἔχει γιὰ τὸν καθένα μᾶς ἕνα σχέδιο.Ἄαραγε ποιὸς ξέρει τί σχέση νὰ ἔχουν οἱ ἀνθρώπινες πτώσεις μ΄αὐτὸ τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ...Ἄλλωστε μὴ ξεχνᾶμε , ὅλοι μας εἴμαστε παραβάτες κι ἐγκληματίες , ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει ἄνθρωπος ποὺ νὰ τηρεῖ στ΄ἀλήθεια τοὺς ὅρους τοῦ Νόμου.Ἂν ὁ πόρνος, ὁ μοιχός, ὁ ἐγκληματίας πιστέψει καὶ πεῖ στὸν Θεὸ «Θεέ μου, Σὺ ποὺ μ΄ἐφτίαξες μ΄ἕνα τόσο φτηνὸ ὑλικό.Κᾶνε μὲ τοῦτο νὰ τὸ χωνέψω», τὸ πρόβλημα λύθηκε.
Ὁ ἄνθρωπος ὁ ἁμαρτωλὸς θὰ συνειδητοποιήσει ὅτι εἶναι πάροικος πάνω στὴ γῆ κι ὅτι γὶ ἀλλοῦ εἶναι ὁ προορισμός του.
Τὸ ἄσχημο εἶναι ὅτι δὲν μάθαμε νὰ δεχόμαστε τὸν ἑαυτό μας ἔτσι ὅπως ἀκριβῶς εἶναι, καὶ τὸ χειρότερο ὅτι δὲν συνηθίσαμε αὐτὸ τὸν ἁμαρτωλὸ ἐατὸ νὰ τὸν διατηροῦμε σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν Οὐρανό.
Γὶ αὐτὸ καὶ ὁ καρκίνος θερίζει!
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Τάσου Μιχαλᾶ «Ἡ Ὀρθοδοξία στὴ χώρα τοῦ Τσαουσέσκου» ἔκδ.Ἑπτάλοφος , Ἀθήνα 1982
