«ΜΟΝΟ Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑ»




Ο Αββάς Ζωσιμάς έδωσε κάποτε μερικά βιβλία σένα καλλιγράφο να του αντιγράψειΌταν εκείνος τα ετοίμασεειδοποίησε τον Όσιο να στείλει να ταπάρει.

Κάποιος άλλος όμωςπου ήξερε την παραγγελίαπήγε δήθεν εκ μέρους του Αββά Ζωσιμά και παρέλαβε τα βιβλία.

Ύστερα από λίγο έστειλε κι ο Γέροντας το μαθητή του να τα πάρειΚατάλαβε τότε ο καλλιγράφος πως εξαπατήθηκε από τον άλλο και ταραγμένοςαπειλούσε: -Δεν θα πέσει στα χέρια μουΘα τον κανονίσωόπως του αξίζειτον αυθάδη.

Όταν το άκουσε ο Αββάς Ζωσιμάς παρήγγειλε στον καλλιγράφο: -Αποκτούμε βιβλίααδελφέγια να μάς διδάξουν αγάπη κι ανεξικακίαΑνπρόκειται για χάρι τους να μαλώνουμεχίλιες φορές καλύτερα να μάς λείπουν. «Δούλον Κυρίου ου δει μάχεσθαι»(Β Τιμ.2. 24).

Ο Αββάς Γελάσιος είχε ένα πολύ ωραίο βιβλίοπου περιείχε καλλιγραφημένη την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη.
Αξιζε του είχαν πει πάνω από δεκαπέντε νομίσματαΤο άφηνε όμως στην Εκκλησία να το χρησιμοποιούν όλοι οι αδελφοί στη σκήτηΚάποτε έναςπεραστικός καλόγερος έκλεψε το βιβλίοΟ Αββάς Γελάσιοςαν και το κατάλαβε αμέσωςδε θέλησε να κυνηγήσει τον κλέπτηΕκείνος μόλιςκατέβηκε στην πόλη βρήκε αγοραστή κι άρχισε να διαπραγματεύεται την πώληση του βιβλίουΓύρευε δεκαέξι νομίσματαΟ αγοραστής έλεγε πως... δενάξιζε τόσοΤέλοςσυμφώνησαν να του αφήσει ο καλόγερος το βιβλίονα το δείξει σε κάποιο γνωστό τουειδικό σ αυτάΈτσιτο πήρε οάνθρωπος και το πήγε στον Αββά Γελάσιοπου ήταν φίλος του. -Ν αγοράσω αυτό το βιβλίο για δεκαέξι νομίσματαΑββάΑξίζει τόσοτονρώτησεΟ Όσιος το γνώρισε αμέσωςαλλά δεν το φανέρωσεΤο πήρε στα χέρια τουτο ψηλάφησεσαν να το έβλεπε για πρώτη φορά. -

Αξίζειαγόρασέ τοείπε στο φίλο τουΓυρίζοντας όμως εκείνος δεν είπε την αλήθεια. -Έδειξα το βιβλίο σου στον Αββά Γελάσιο και μου είπε πωςγυρεύεις πολλάΔεν αξίζει τόσο. -Δε σου είπε άλλο τίποτερώτησε εκείνος ταραγμένοςμόλις άκουσε για τον Αββά Γελάσιο. -Όχι. -Μετανόησα.Δεν θα το πουλήσωείπε ύστερα από λίγο ο καλόγεροςΜέσα του γινόταν μια πάληΑπό την μια μεριά εθαύμαζε την ανεξικακία του Οσίου κι απότην άλλη ελεγχόταν για την κακή πράξη τουπήρε λοιπόν το βιβλίο κι ανέβηκε στη σκήτηΌταν βρήκε τον Αββά Γελάσιοέπεσε στα πόδια του καιζήτησε συγχώρησηδίνοντας πίσω στο κλοπιμαίοΕκείνος πάλιόχι μόνο τον συγχώρεσε μ όλη του την ψυχήαλλ επέμενε να του χαρίσει το βιβλίο.

Που να το δεχθεί τώρα ο καλόγερος! -Αν δεν το πάρεις πίσω Αββάδεν θα βρει ανάπαυση η ψυχή μου. -Αν είναι έτσι,πήγαινε στην Εκκλησία και άφησέ το εκεί απόπου το πήρεςτου είπε με καλωσύνη ο ΌσιοςΑπό τότε διορθώθηκε οκακοσυνηθισμένος καλόγερος και ποτέ πια δεν έπεσε σε τόσο βαρύ σφάλμα




http://www.agioritikovima.gr/