Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης:
Ένα ζευγάρι ανέβηκαν κάποιο απόγευμα στο Μοναστήρι και μπήκαν στο κελί του Γέροντα.
Σε μια στιγμή, ο τελευταίος γύρισε και απευθύνθηκε στη γυναίκα:
-Τι κάνει ετούτος εδώ; Είπε κι έδειξε τον σύζυγο.
-Καλά είναι, Γέροντα.
-Καλά, ε; Ναι, αλλά εκείνα τα βόδια που έχει ζεμένα τον πάνε όπου θέλουνε.
Ποια βόδια, Γέροντα; Ρώτησε ο άνδρας.
-Δεν κατάλαβες; Καλά, άστο. Θα στο πω άλλη φορά.
Και την επόμενη φορά που...
τον επισκέφτηκαν, ενώ ο άνθρωπος το είχε ξεχάσει,
άκουσε τον Γέροντα που ξαναρώτησε:
-Τι έγινε με τα βόδια;
-Ποια βόδια, Γέροντα; Δεν κατάλαβα, του είπε εκείνος ξαφνιασμένος πάλι.
-Δεν κατάλαβες, ε; Τα μάτια! Τα έχεις και τα δύο, κοιτάζεις από δω κι από εκεί και σε πάνε όπου θέλουνε.
Τα μάτια και τις αισθήσεις να τα μαζεύουμε!
Ο άλλος δαγκώθηκε. Ο Γέροντας τον είχε δει με το διορατικό του χάρισμα
που καθόταν με τις παρέες του στις καφετέριες και χαζολογούσαν,
συζητώντας για όποιον περνούσε από μπροστά τους κουτσομπολεύοντας
