Από το Υπέρ Υγείας στο Υπέρ Αναπαύσεως

Μην με ρωτάτε να σας πω γιατί πονάω,
έτσι μ'αρέσει και κανέναν δεν ρωτάω..
Δικός μου είναι ο καημός κι όσο αντέξω,
στο κάτω κάτω ας πεθάνω
για μια αγάπη μία κι έξω...

Τραγουδούσα αυτό το ρεφρέν

 και έπνιγα όλους μου τους καημούς

μέσα σε νοθευμένο ουίσκυ,

πίσω από τον πάγκο εργασίας μου,

στην ταβέρνα που εργάζομαι ως γκαρσόνι τα βράδυα.

Ένας φίλος μου,

ο Χριστόδουλος,

ο οποίος έχει τα μισά μου χρόνια,

ο οποίος έχει το διπλάσιο μου μυαλό,

κάθισε περίλυπος σε ένα σκαμπό

και μου...

ζήτησε να του βάλω ένα ουίσκυ.

Μου είπε με τρεμάμενη φωνή πως μια καλή του φίλη,

μια συναθλήτριά του,

είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας

και πως ο χρόνος της ζωής της όλο και λιγόστευε.

Τον ρώτησα πως λένε την κοπέλα και μου είπε Μαριάννα.

Ο φίλος μου έπινε το ποτό του

και τον έβλεπα που ξαναγέμιζε το ποτήρι του

με αναστεναγμούς,

με δάκρυα

και με γιατί…

Γιατί ρε αδελφέ μου είπε,

ο θεός δεν ακούει την προσευχή μου

και δεν κάνει καλά την Μαριάννα;

Γιατί δεν την αφήνει να πετάξει ξανά με το κοντάρι της

και να κάνει περήφανο όλο τον Ελληνισμό;

Γιατί ο θεός θέλει να την αφήσει να πετάξει κοντά του;

Όση ώρα άκουα το μικρό να ρωτάει τα μεγάλα γιατί,

έκανα την προσευχή μου και έλεγα μέσα μου...

Θεέ μου κάνε το θαύμα σου γι αυτό το κορίτσι

και μην την αφήσεις να έρθει στον ουρανό....

Ο φίλος μου σηκώθηκε και βγήκε  από το μαγαζί.

Καθώς μιλούσε στο τηλέφωνο, μου έκανε νόημα να πάω έξω.

Μου έδωσε το τηλέφωνο και μου είπε...έλα μίλα στη Μαριάννα.

Πήρα το τηλέφωνο και μίλησα για λίγο μαζί της.

Απαλή φωνή, γεμάτη πόνο.

Οι λέξεις έβγαιναν αργά από το στόμα της.

Μαριάννα μου της είπα:

θα πάω σε λίγες μέρες στο Άγιον όρος και θα σου φέρω ευλογία ένα όμορφο κομποσχοίνι και μόλις έρθεις στην Κύπρο θα σε δω και θα σου το δώσω.Επίσης θα πω σε ένα άγιο γέροντα που είναι στο όρος, στον οποίο θα πάω να μείνω κοντά του το Πάσχα, να προσεύχεται για σένα.

Μην φοβάσαι Μαριάννα μου της είπα και ο καλός θεός θα  βοηθήσει.

Το κορίτσι ήξερε πιο καλά από μένα, σαν έτοιμη από καιρό,

ότι οι μέρες λιγόστευαν και πως ποτέ δεν θα την έβλεπα.

Σ ευχαριστώ μου είπε.

Ο θεός να σε έχει καλά.

Θα προσπαθήσω να έρθω Κύπρο

αλλά πρέπει να καθαρίσει η ατμόσφαιρα από τη σκόνη πρώτα και μετά.

Αυτά είπαμε και μαζί με το καλό ξημέρωμα

στείλαμε ο ένας τον άλλον στην ευχή του θεού.

Έδωσα το τηλέφωνο του φίλου μου

και μας έβαλα από ακόμα ένα ουίσκυ

το οποίο δεν μπορούσαμε να πιούμε

γιατί απλά δεν μπορούσε να κατεβεί κάτω.

Του έσφιξα το χέρι και του είπα ότι θα φέρω ένα κομποσχοίνι

της Μαριάννας από τον άγιο όρος.

Την άλλη μέρα το πρωί  

πίσω από τον πάγκο εργασίας μου,

την έδρα, που εργάζομαι ως καθηγητής τα πρωινά,

είπα σε όλους μου τους μαθητές όλο το συμβάν.

Αυτό κάνουμε με τα παιδιά τα τελευταία χρόνια.

Κλείσαμε τα βιβλία  και ανοίξαμε τις καρδιές.

Με άκουγαν με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή.

Είπαμε όλοι μας ότι θα κάναμε μια προσευχή για τη Μαριάννα.

Τους έβαλα κατ οίκον εργασία να μπουν στο You tube,

να γράψουν Μαριάννα Ζαχαριάδη

και να δουν το βίντεο που έκαναν για τη Μαριάννα οι συναθλητές της.

Το σχολείο έκλεισε στις 26 του Απρίλη.

Οι μαθητές πήγαν στα σπίτια τους για διακοπές.

Εγώ πήγα στο όρος.

Η Μαριάννα ήταν σε κώμα.

Ο Χριστόδουλος ήταν στην προπόνηση.

Μου έστειλε μήνυμα: αδελφέ μου ο άγγελος πέταξε.

Δεκάδες μαθητές μου μου έστειλαν μήνυμα:

Κύριε η Μαριάννα μας πέταξε.

Πήγα με θυμό στο γέροντα και του είπα με παράπονο λίγο πριν την ακολουθία του Νυμφίου:

Γέροντά μου ούτε ο θεός ούτε η μάνα του άκουσαν τις προσευχές μας.

Η Μαριάννα μας πέταξε.

Ο παππούλης γεμάτος καλοσύνη και αγάπη πήρε ένα χαρτί, μου το έδειξε και μου είπε:

Σ αυτό το χαρτί έγραψα το όνομα της μικρής όταν μου τηλεφώνησες πριν μέρες από την Κύπρο και την μνημόνευα κάθε μέρα μπροστά στην Υπεραγία θεοτόκο και στον Δεσπότη Χριστό.

Το χαρτί έγραφε:

ΥΠΕΡ ΥΕΙΑΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ

Ο Γέροντας πήρε ένα στυλό, έσβησε τη λέξη ΥΓΕΙΑΣ και έγραψε στη θέση της τη λέξη ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ.

ΥΠΕΡ ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ

Με αγκάλιασε και μου είπε:

Παιδί μου, το κορίτσι είναι στα χέρια του Νυμφίου Χριστού.

Εμείς θα συνεχίσουμε να προσευχόμαστε για τη Μαριάννα.

Απλά αλλάξαμε μια λέξη στη προσευχή μας.

Η Μαριάννα μας είναι μαζί μας παιδί μου.

Απλά πήγε από τη γή  στον ουρανό.

Από το Υπέρ Υγείας στο Υπέρ Αναπαύσεως.

Τηλεφώνησα στο φίλο μου το Χριστόδουλο μετά από λίγες μέρες.

Συγκινημένος μου μίλησε για την κηδεία.

Αδελφέ μου, μου είπε:

Έκανα κάτι και ήθελα να σου το πω.

Θυμάσαι που κάποτε έβγαλες από το χέρι σου ένα κομποσχοίνι,

μου το έδωσες και μου είπες ότι είναι ευλογία από το γέροντά σου

και μου τόνισες να μην το βγάλω ποτέ και με αυτό να κάνω ένα παγκύπριο ρεκόρ στις 19 του Μάη για τη Μαριάννα μας για να χαρεί;

Αυτό λοιπόν το κομποσχόνι το έβγαλα από το χέρι μου και της το φόρεσα λίγο πριν αποχαιρετήσει τον κόσμο

για να γίνει το κοντάρι της, στο τελευταίο της άλμα.

Το αιώνειο...

Σου ζητώ συγνώμη αδελφέ που έδωσα την ευλογία που μου έδωσες.

Ο μικρός δεν κατάλαβε ότι έκλαιγα όση ώρα μιλούσε.

Έκανα κόμπο την καρδιά μου και του είπα:

Καλά έκαμες γιε μου.Καλά έκαμες.

Της το υποσχέθηκα της Μαριάννας αυτό το σχοινί με τους κόμπους.

Τις επόμενες μέρες σκεφτόμουν ότι ένα κομμάτι σχοινί γεμάτο κόμπους έδεσε μαζί τόσες υπάρξεις.

Τη Μαριάννα, το Χριστόδουλο, εμένα, τους μαθητές μου, το γέροντα, την Παναγία, το Χριστό, τη γή, τον ουρανό...

Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να πάω στο 40ημερο μνημόσυνο του κοριτσιού.Να φιλήσω με ευλάβεια το χώμα που την φιλοξενεί.

Να τιμήσω τον άνθρωπο που τίμησε όλο το έθνος με τους αγώνες του.

Μαριάννα μου δέξου ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ.

Για όλα όσα μας πρόσφερες και όλα όσα μας δίδαξες.

Με τους αγώνες σου,την υπομονή σου,την αγάπη σου,το χαμόγελό σου.

Αιωνεία σου η Μνήμη φίλη μας.

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=202228