την ώρα που διαβάζονταν από τον εφημέριο της Ιεράς Μονής, ιερέα Σπυρίδωνα Λιναρδάτο, οι κατά των πονηρών πνευμάτων ευχές, ο μαθητής ταράσσονταν δεινώς ενώ ταυτόχρονα έβγαζε φοβερές κραυγές λέγοντας : «Γεράσιμε, με έκαψες. Πού θα με ρίξεις; Τι θα με κάνει ο Κύριός σου; Πού θα μας βάλει; Εγώ είμαι η λεγεώνα που με διέταξε ο Κύριος να μπω στους χοίρους».
Κατά την ώρα εκείνη ο εφημέριος εξόρκιζε συνεχώς τον μαθητή, τοποθετώντας πάνω στο στήθος του τον Τίμιο Σταυρό, τον οποίο ο Άγιος Γεράσιμος έφερε μαζί του και χρησιμοποιούσε όταν ζούσε. Ο ατυχής νέος δάγκωνε συνεχώς τον Τίμιο Σταυρό φωνάζοντας: «Ο Σταυρός είναι το όπλο το αήττητο, το δίκοπο μαχαίρι».
Επιμένων ο ιερέας για να απαλλαγεί ο νέος από τη φοβερή δαιμονική κρίση, άκουγε τις φωνές του ότι θα φύγει την επόμενη μέρα. Πράγματι έφυγε κατά τη Θεία Λειτουργία της επόμενης, αφού προηγουμένως ο πάσχων έπεσε αναίσθητος, κατόπιν μεγάλης ταραχής και φρικτών κραυγών προ της Ιεράς Λάρνακας του Αγίου: «Γεράσιμε, Γεράσιμε, με έσκασες, με τσάκισες, ανοίξτε το παράθυρο να φύγω».
Και έτσι ο νέος απαλλάχθηκε από τον δαίμονα. Ο νέος πλέον χαίρει άκρας υγείας, και έχει γίνει άξιος ιερέας ο οποίος έχει αποκτήσει την αγάπη και την εκτίμηση του ποιμνίου του».
http://www.pentapostagma.gr/2014/07
