>
>
>
>
>
> Το να μπορείς να αποδέχεσαι τον άλλο όπως είναι
> δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα ...
>
> Για όλους εμάς που αγωνιζόμαστε στον κόσμο
> αυτό είναι το τραίνο που θα μας οδηγήσει Στον Ουρανό !
>
> Στα Μοναστήρια οι μοναχοί έχουν άλλο πολύ πιο δύσκολο αγώνα ...
> Παλεύουν πρώτα με τον εαυτό τους
> και μετά με τον πονηρό , που βρίσκεται διαρκώς ενώπιόν τους ...
> Και έχουν τον γέροντά τους που πρέπει να κάνουν υπακοή ...
>
> Εμείς , στον κόσμο , έχουμε άλλου είδους αγώνα ...
> Να ...αποδεχθούμε τον αδελφό μας
> με τα ελαττώματά του ...
> Να τον αγαπήσουμε , χωρίς να θέλουμε να τον αλλάξουμε ...
>
> Είτε αυτός είναι ο σύντροφός μας , ο σύζυγός μας , το παιδί μας ,
> ο φίλος μας , ο συνάδελφος μας , ο προϊστάμενος μας ,
> ο κάθε διπλανός μας ...
> Για μας , ο γέροντάς μας είναι αυτός ο " άλλος " ...
> ο αδελφός μας ...
> Έχουμε οικογένεια ; ...
> Έχουμε το γέροντά μας , που δεν είναι άλλος
> από το σύζυγό μας , το παιδί μας ...
> Μ΄ αυτούς συνεργαζόμαστε , σ΄ αυτούς θα κάνουμε υπακοή ...
> Αυτούς θ΄ αγαπήσουμε , αυτούς θα διακονήσουμε , αυτούς θα κατανοήσουμε...
> χωρίς πολλά λόγια ...
> χωρίς πολλή γκρίνια ...
>
> Εργαζόμαστε ; ... Ο γέροντάς μας ... ο προϊστάμενός μας ! ...
> Με τις ιδιοτροπείες του και τις αναποδιές του ...
>
> Μπορεί νάναι δύσκολα τα πιο πάνω
> μ΄ αυτά θέλει ο Θεός από τον καθένα μας ...
>
> Όλοι μας έχουμε τοποθετηθεί εκεί που πρέπει να υπηρετήσουμε
> εκεί που πρέπει να αγωνιστούμε ,
> εκεί που θα δείξουμε τι κρύβουμε εντός μας ...
> τον κρυφό , μα τον αληθινό μας εαυτό ! ...
>
> Με μιά φράση :
>
> " Το « μ α ζ ί » , θέλει δουλειά πολλή ! "
>
>
>
>
> Το να μπορείς να αποδέχεσαι τον άλλο όπως είναι
> δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα ...
>
> Για όλους εμάς που αγωνιζόμαστε στον κόσμο
> αυτό είναι το τραίνο που θα μας οδηγήσει Στον Ουρανό !
>
> Στα Μοναστήρια οι μοναχοί έχουν άλλο πολύ πιο δύσκολο αγώνα ...
> Παλεύουν πρώτα με τον εαυτό τους
> και μετά με τον πονηρό , που βρίσκεται διαρκώς ενώπιόν τους ...
> Και έχουν τον γέροντά τους που πρέπει να κάνουν υπακοή ...
>
> Εμείς , στον κόσμο , έχουμε άλλου είδους αγώνα ...
> Να ...αποδεχθούμε τον αδελφό μας
> με τα ελαττώματά του ...
> Να τον αγαπήσουμε , χωρίς να θέλουμε να τον αλλάξουμε ...
>
> Είτε αυτός είναι ο σύντροφός μας , ο σύζυγός μας , το παιδί μας ,
> ο φίλος μας , ο συνάδελφος μας , ο προϊστάμενος μας ,
> ο κάθε διπλανός μας ...
> Για μας , ο γέροντάς μας είναι αυτός ο " άλλος " ...
> ο αδελφός μας ...
> Έχουμε οικογένεια ; ...
> Έχουμε το γέροντά μας , που δεν είναι άλλος
> από το σύζυγό μας , το παιδί μας ...
> Μ΄ αυτούς συνεργαζόμαστε , σ΄ αυτούς θα κάνουμε υπακοή ...
> Αυτούς θ΄ αγαπήσουμε , αυτούς θα διακονήσουμε , αυτούς θα κατανοήσουμε...
> χωρίς πολλά λόγια ...
> χωρίς πολλή γκρίνια ...
>
> Εργαζόμαστε ; ... Ο γέροντάς μας ... ο προϊστάμενός μας ! ...
> Με τις ιδιοτροπείες του και τις αναποδιές του ...
>
> Μπορεί νάναι δύσκολα τα πιο πάνω
> μ΄ αυτά θέλει ο Θεός από τον καθένα μας ...
>
> Όλοι μας έχουμε τοποθετηθεί εκεί που πρέπει να υπηρετήσουμε
> εκεί που πρέπει να αγωνιστούμε ,
> εκεί που θα δείξουμε τι κρύβουμε εντός μας ...
> τον κρυφό , μα τον αληθινό μας εαυτό ! ...
>
> Με μιά φράση :
>
> " Το « μ α ζ ί » , θέλει δουλειά πολλή ! "