Στὸν πατέρα Παΐσιο πῆγε ἕνα παιδὶ καὶ τοῦ λέει: "Εἶμαι ἕνας ἀλήτης. Ἐγὼ δὲν σώζομαι".
Καὶ τοῦ λέει ὁ πατήρ Παϊσιος: "Θὰ κάνω ἐγὼ προσευχὴ στὸν Θεὸ καὶ θὰ γίνεις τὸ πιὸ καλὸ παιδὶ τοῦ κόσμου!" -τοῦ λέει.
"Πάτερ ἐγὼ δὲν σώζομαι οὔτε μὲ σφαῖρες!".
Καὶ τοῦ λέει ὁ πατήρ Παϊσιος: "Θὰ κάνω ἐγὼ προσευχὴ στὸν Θεὸ καὶ θὰ γίνεις τὸ πιὸ καλὸ παιδὶ τοῦ κόσμου!" -τοῦ λέει.
"Πάτερ ἐγὼ δὲν σώζομαι οὔτε μὲ σφαῖρες!".
"Βρέ, θὰ κάνω ἐγὼ προσευχὴ καὶ θὰ ...
Καὶ ἀπὸ κείνη τὴν ἡμέρα -λέει- ἄρχιζε νὰ νιώθει ν'ἀλλάζει κάτι μέσα του.
Σεισμός. Σεισμός. Ἡ ψυχή του... Κάτι, κάτι γίνεται... "Ἐγὼ ἤθελα ἁμαρτίες. Τώρα δὲν θέλω.
Ἐγὼ εἶχα τὸ μυαλό μου, ἤτανε καζάνι ἀπὸ σκέψεις καὶ ἀπὸ τὴν θολούρα, τώρα ξαστέρωσα. Τί γίνεται;".
Μία προσευχὴ τὸν συνόδευε. Χωρὶς λόγια, χωρὶς ἐπιχειρήματα, χωρὶς φιλοσοφίες, χωρὶς ἀναλύσεις!
http://www.agiooros.net/index.php/news-63/pneymatika-mhnymata/1115-xor-s-filosofies-xor-s-pixeirimata