Φτιάχνω τα δικά μου σπορόφυτα-
Οδηγίες για αρχάριους
Δεν βιαζόμαστε !
Ξεκινάμε 8 βδομάδες πριν την μεταφύτευση τις πιπεριές και μελιτζάνες, 6 βδομάδες πριν τις ντομάτες και 4 βδομάδες πριν, τα καλοκυθοειδή ( κολοκύθια, αγγουράκια κλπ.).
Ο λόγος είναι ότι χρειάζονται διαφορετικό χρόνο για να αναπτυχθούν, δημιουργούν διαφορετικό ριζικό σύστημα και αν δεν μεταφυτευθούν στην κατάλληλη φάση, στρεσάρονται. Ο χρόνος μεταφύτευσης, ποικίλει ανάλογα με την περιοχή. Αν δεν έχουμε κάποιον που γνωρίζει, ρωτάμε εκεί που θα πάρουμε το χώμα ή τον γεωπόνο της περιοχής. Σε γενικές γραμμές μεταφυτεύουμε αρχές Απρίλη νότια και τέλη στα βόρεια της χώρας. Αν μεταφυτέψουμε νωρίτερα, πιο πιθανό είναι να χάσουμε παρά να κερδίσουμε. Το κάθε φυτό, αξίζει τις ιδανικές συνθήκες για να αναπτυχθεί.
Αγοράζουμε και χρησιμοποιούμε φυτόχωμα, το οποίο φροντίζουμε μέχρι να το τελειώσουμε να μην χάσει την υγρασία του. Ανοίγουμε τελευταία στιγμή τον σάκο και τον κλείνουμε πάλι αμέσως αφού πάρουμε το χώμα μου χρειαζόμαστε. Δεν χρησιμοποιούμε χώμα από... την αυλή, που περιέχει λιγότερα θρεπτικά συστατικά, σπόρους από αγριόχορτα, αυγά από έντομα και πιθανόν μύκητες. Αν έχουμε κατασκευή –τύπου θερμοκηπίου- πρέπει να την απεντομώσουμε πριν την χρησιμοποιήσουμε. Ψεκάζουμε πολύ καλά με θερινό πολτό ή άλλο βιολογικό εντομοκτόνο για να εξαλείψουμε την πιθανότητα να αναπτυχθούν αφίδες.Ελέγχουμε συνεχώς για την ύπαρξη σαλιγκαριών που ακόμη και ένα μικρό, μπορεί να μας δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα.
Επίσης είναι καλό να αποστειρώσουμε τα γλαστράκια σε ένα διάλυμα 20% χλωρίνης, αν τα έχουμε χρησιμοποιήσει ξανά. Δεν έχει σημασία τι θα χρησιμοποιήσουμε για γλαστράκια, όμως πρέπει να έχουν αρκετό χώρο και καλή αποστράγγιση.
Τα γεμίζουμε με χώμα μέχρι τα 2/3, το συμπιέζουμε, τοποθετούμε 2-3 σποράκια μακριά το ένα από το άλλο, συμπληρώνουμε με χώμα και συμπιέζουμε ξανά.
Τα μικρά σποράκια (ντομάτα, πιπεριά, μελιτζάνα) τα φυτεύουμε σε βάθος το πολύ ενός εκατοστού και τα μεγάλα λίγο βαθύτερα, ενώ τα πολύ μικρά ίσα που τα σκεπάζουμε ανακινώντας την επιφάνεια του χώματος.
Επειδή το χώμα μας είναι ήδη υγρό, ποτίζουμε ελαφρά με ψεκαστήρι ή από χαμηλό ύψος.
Ο λόγος είναι, ότι αν πέσει μεγάλη ποσότητα νερού, ανασηκώνει το χώμα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν κενά και ο σπόρος μας να αλλάξει θέση και να χάσει την καλή επαφή του με το χώμα, που είναι απαραίτητη.
Τα ποτίζουμε για όλο το διάστημα που είναι στα γλαστράκια, δίχως υπερβολές και δίχως να τα καταβρέχουμε.
Χρήσιμες είναι οι συσκευασίες της μουστάρδας, που μας βοηθούν να ελέγχουμε την ροή του νερού και που ακριβώς πέφτει.
Το χώμα πρέπει να στεγνώνει ανάμεσα στα ποτίσματα.
Ανάλογα με τις συνθήκες, ποτίζουμε ανά 2-3 μέρες.
Μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε αν δεν έχουν αρκετή υγρασία ανασηκώνοντάς τα. Τότε είναι ελαφριά.
Επειδή κατά κάνονα είναι σκεπασμένα με νάιλον η υγρασία ανακυκλώνεται, άρα δενστεγνώνουν εύκολα.
Αυτό βέβαια δεν είναι πολύ καλό, οπότε όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες, ανοίγουμε για να αεριστούν και να μειώνεται η ατμοσφαιρική υγρασία.
Kρατάμε τα γλαστράκια σε μέρος ζεστό και φωτεινό.
Όσο μικρότερη είναι η θερμοκρασία, τόσο μικρότερη και η ανάπτυξη τους, ο δε παγετός είναι καταστροφικός.
Επειδή ο ζεστός αέρας ανεβαίνει ψηλά, πρέπει να τα έχουμε όσο πιο ψηλά μπορούμε και τα φελιζόλ βοηθάνε πολύ για να μην τα επηρεάζει ο ψυχρός που είναι από κάτω τους.
Όταν έχει καλές μέρες με ήλιο, τα βγάζουμε για μερικές ώρες να τα δει και να τα “πιάσει” το αεράκι και αυτό όσο περνάει ο καιρός το κάνουμε για περισσότερες ώρες.
Είναι σημαντικό, γιατί έτσι τα προετοιμάζουμε για το επόμενο στάδιο κι ο αέρας τα δυναμώνει.
Στο στάδιο που έχουν ακόμη δυο φύλλα, είναι εύκολο αν θέλουμε να τα χωρίσουμε και να τα βάλουμε σε διαφορετικά γλαστράκια.
Ο μονός τρόπος για να καταστραφούν, είναι να σπάσουμε το στέλεχος.
Τρυφερά, γυρίζουμε ανάποδα το γλαστράκι με τα δάχτυλά μας ανάμεσα στα φυτά και τα χτυπάμε ελαφρά από πίσω για να πέσει η μπάλα του χώματος στην χούφτα μας.
Έτσι, μπορούμε όπου έχουν φυτρώσει περισσότερα από ένα, να τα αξιοποιήσουμε. Δεν έχουμε τις κολοκυθιές με τις ντοματιές και τα άλλα σολανώδη σε επαφή, αφού τα επηρεάζουν. Καλύτερα δε είναι, κάθε είδος να είναι χωριστά.
Υπάρχουν φυτά όπως οι ηλίανθοι και τα καλαμπόκια, που τα ξεκινάμε κατ ευθείαν στον έδαφος, επειδή το ριζικό τους σύστημα είναι πολύ ευαίσθητο στις μεταφυτεύσεις.
Τα καρτελάκια που γράφουμε τις ποικιλίες για να μην τα μπερδέψουμε, να μην είναι από χαρτί, γιατί με την υγρασία ξεβάφουν..
Καλό είναι να μεταφυτέψουμε τις ντομάτες όταν φτάσουν τους 15 πόντους και τις πιπεριές το συντομότερο δυνατόν, όμως όταν τις μεταφυτέψουμε, πρέπει να τις κρατήσουμε καλυμμένες με πλαστικά μπουκάλια του 1.5 λίτρου για όσο μπορούμε περισσότερο, όπως και τις μελιτζάνες.
Η βραδινή ψύχρα, αναστέλλει την ανάπτυξή τους.
http://www.shmantikanea.blogspot.gr/2016/02/blog-post_279.html#more
