Eπιστημονικές έρευνες που βασίζονται στο DNA ανατρέπουν τα δεδομένα για τον αριθμό των ομογενών. Τα 20.000.000 από αυτούς είναι στην Τουρκία
Από τον
Νίκο Σταυρουλάκη
Νίκο Σταυρουλάκη
Aς αφήσουμε -προς το παρόν- το ερώτημα «πόσοι είναι σήμερα οι Ελληνες παγκοσμίως;»… Ασφαλώς το ερώτημα είναι πολύπλοκο και το πρόβλημα περίπλοκο, αν μάλιστα διευρυνθεί με τους ελληνογενείς πληθυσμούς και τις διάσπαρτες κοινότητες-μειονότητες που υπάρχουν στα μήκη και τα πλάτη της Γης, από την Ινδία και το Αφγανιστάν μέχρι τη Χώρα των Βάσκων, την Ιρλανδία και τη Σκοτία, και από την Αυστραλία μέχρι τους χαμένους ελληνικούς πληθυσμούς της Λατινικής Αμερικής.
Εκεί, με αισθητή παρουσία στα κοινά, οι Ελληνες άφησαν στο πέρασμά τους εμφανές το ίχνος τους (ποδοσφαιρική ομάδα Κορίνθιανς στη Βραζιλία κ.λπ.), ενώ ισχυρότερο «σήμα» στέλνουν «αυτόχθονες» (μεταγενέστερα) πληθυσμοί μακρινών χωρών, που ισχυρίζονται οι ίδιοι πως κατάγονται από τους Ελληνες.
Oπως οι Καλάς στο Αφγανιστάν, που αβίαστα και υπερήφανα τονίζουν ότι είναι απόγονοι των Ελλήνων-Μακεδόνων, ή οι Αραούκοι (Αραουκανοί), «Ινδιάνοι» της Χιλής, που επιμένουν ότι είναι απόγονοι των Ελλήνων-Σπαρτιατών. Η εκδοχή αυτή αποτυπώθηκε και στη μελέτη του Lonko Kilapan με τίτλο: «El Origen Griego de los Araucanos» («Η ελληνική καταγωγή των Αραουκανών»), 1974, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις, Σαντιάγο!
Εκεί, με αισθητή παρουσία στα κοινά, οι Ελληνες άφησαν στο πέρασμά τους εμφανές το ίχνος τους (ποδοσφαιρική ομάδα Κορίνθιανς στη Βραζιλία κ.λπ.), ενώ ισχυρότερο «σήμα» στέλνουν «αυτόχθονες» (μεταγενέστερα) πληθυσμοί μακρινών χωρών, που ισχυρίζονται οι ίδιοι πως κατάγονται από τους Ελληνες.
Oπως οι Καλάς στο Αφγανιστάν, που αβίαστα και υπερήφανα τονίζουν ότι είναι απόγονοι των Ελλήνων-Μακεδόνων, ή οι Αραούκοι (Αραουκανοί), «Ινδιάνοι» της Χιλής, που επιμένουν ότι είναι απόγονοι των Ελλήνων-Σπαρτιατών. Η εκδοχή αυτή αποτυπώθηκε και στη μελέτη του Lonko Kilapan με τίτλο: «El Origen Griego de los Araucanos» («Η ελληνική καταγωγή των Αραουκανών»), 1974, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις, Σαντιάγο!
Τα σύνορα της καρδιάς μας!
Ποια είναι (τελικά) τα σύνορα της καρδιάς μας; Ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς υποχρεώθηκε πριν από μερικούς μήνες να απαντήσει στον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν και στις γνωστές αλυτρωτικές «κορόνες» του για την ανάγκη αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης, επειδή -όπως είπε- τα «σύνορα της καρδιάς του δεν ταυτίζονται με τα σημερινά σύνορα της Τουρκίας», λέγοντας πως «και τα σύνορα της δικής μας καρδιάς φτάνουν μέχρι την Ινδία, αλλά δεν το κάνουμε θέμα»!
Το «απρόοπτο» της άποψης αυτής έγκειται στο γεγονός ότι προϊούσης της επιστημονικής έρευνας η συναισθηματική προσέγγιση τείνει να ...
ταυτίζεται με την πολιτική απάντηση του Ελληνα ΥΠΕΞ στον Τούρκο πρόεδρο. Επιστημονικές έρευνες που διεξάγονται τα τελευταία χρόνια από αναγνωρισμένα διεθνή κέντρα, αξιοποιώντας ευρήματα της Γενετικής Επιστήμης και της ανάλυσης του δεσοξυριβοζονουκλεϊνικού οξέως στο ανθρώπινο σώμα (του γνωστού DNA), κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι οι Ελληνες-ελληνογενείς ανά τον κόσμο είναι πολύ περισσότεροι από την εκτίμηση των 17.000.000 Ελλήνων της Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού του ελληνικού ΥΠΕΞ.Ποια είναι (τελικά) τα σύνορα της καρδιάς μας; Ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς υποχρεώθηκε πριν από μερικούς μήνες να απαντήσει στον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν και στις γνωστές αλυτρωτικές «κορόνες» του για την ανάγκη αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης, επειδή -όπως είπε- τα «σύνορα της καρδιάς του δεν ταυτίζονται με τα σημερινά σύνορα της Τουρκίας», λέγοντας πως «και τα σύνορα της δικής μας καρδιάς φτάνουν μέχρι την Ινδία, αλλά δεν το κάνουμε θέμα»!
Το «απρόοπτο» της άποψης αυτής έγκειται στο γεγονός ότι προϊούσης της επιστημονικής έρευνας η συναισθηματική προσέγγιση τείνει να ...
Στη γειτονιά μας ανάλογες έρευνες αποκτούν πρόσθετο ενδιαφέρον. Οπως η πολυετής γενετική έρευνα του ελβετικού ινστιτούτου Γενετικής i-GENEA, που βρήκε 300.000 «ελληνογενείς» στα Σκόπια, 900.000 Ελληνες στην Αλβανία και 4.400.000 ελληνικής καταγωγής πολίτες στη Βουλγαρία!
Διήρκεσε πάνω από 10 χρόνια και βασίστηκε σε γενετικά δείγματα και εκτενή βιβλιογραφία από 500 επιστημονικές πηγές, ενώ ανανεώνεται με ό,τι νεότερο…
Διήρκεσε πάνω από 10 χρόνια και βασίστηκε σε γενετικά δείγματα και εκτενή βιβλιογραφία από 500 επιστημονικές πηγές, ενώ ανανεώνεται με ό,τι νεότερο…
Με αφορμή την παραπάνω έρευνα, αναβιώνουν παλαιότερες επιστημονικές προσεγγίσεις γερμανικών ιδρυμάτων και επιστημόνων για την πληθυσμιακή κατανομή των μειονοτήτων και στη γειτονική Τουρκία.
Ο χάρτης κατανομής των μειονοτήτων στη σύγχρονη Τουρκία της Γερμανίδας ερευνήτριας Liesa Nestmann (1989), δημοσιευμένος στην εργασία της «Die Ethnische Differenzierung der Bevolkerung der Ostturkei in ihren Sozialen Bezugen» («Η εθνική διαφοροποίηση του πληθυσμού της Ανατολικής Τουρκίας και η κοινωνική σημασία της»), 1989, που αναδημοσιεύτηκε στην εργασία της Κουρδογερμανίδας Anna Grabolle-Celiker «Kurdish Life in Contemporary Turkey - Migration, Gender and Ethnic Identity» («Η κουρδική ζωή στη σύγχρονη Τουρκία - Μετανάστευση, γενετική καταγωγή και εθνική ταυτότητα»), 2013, παρουσιάζει μία Τουρκία-μωσαϊκό, με 72 διάσπαρτες μειονοτικές ομάδες, από την Ανατολία έως τα παράλια του Αιγαίου, έτοιμη να εκραγεί... Σε αυτήν την Τουρκία ικανό ποσοστό καταγράφει η μειονοτική Griechishe-Christen (Ελληνες χριστιανοί).
Το ποσοστό αυτό «αριθμοποίησε» εκείνη την περίοδο ο καθηγητής Εφαρμοσμένης Οικονομίας του Πάντειου Πανεπιστημίου Σταύρος Θεοφανίδης στη μελέτη του «Πληθυσμός και ανάπτυξη στην Ελλάδα» (Αθήνα, 1998), αναφέροντας ότι Ελληνες και ελληνογενείς σε ολόκληρο τον κόσμο ξεπερνούν τα 100.000.000, ενώ μόνο στην Τουρκία υπάρχουν σήμερα περί τα 20.000.000 Ελληνες! Με άλλα λόγια, η Ελλάδα συνορεύει (πληθυσμιακά) με τον εαυτό της!
Ο χάρτης κατανομής των μειονοτήτων στη σύγχρονη Τουρκία της Γερμανίδας ερευνήτριας Liesa Nestmann (1989), δημοσιευμένος στην εργασία της «Die Ethnische Differenzierung der Bevolkerung der Ostturkei in ihren Sozialen Bezugen» («Η εθνική διαφοροποίηση του πληθυσμού της Ανατολικής Τουρκίας και η κοινωνική σημασία της»), 1989, που αναδημοσιεύτηκε στην εργασία της Κουρδογερμανίδας Anna Grabolle-Celiker «Kurdish Life in Contemporary Turkey - Migration, Gender and Ethnic Identity» («Η κουρδική ζωή στη σύγχρονη Τουρκία - Μετανάστευση, γενετική καταγωγή και εθνική ταυτότητα»), 2013, παρουσιάζει μία Τουρκία-μωσαϊκό, με 72 διάσπαρτες μειονοτικές ομάδες, από την Ανατολία έως τα παράλια του Αιγαίου, έτοιμη να εκραγεί... Σε αυτήν την Τουρκία ικανό ποσοστό καταγράφει η μειονοτική Griechishe-Christen (Ελληνες χριστιανοί).
Το ποσοστό αυτό «αριθμοποίησε» εκείνη την περίοδο ο καθηγητής Εφαρμοσμένης Οικονομίας του Πάντειου Πανεπιστημίου Σταύρος Θεοφανίδης στη μελέτη του «Πληθυσμός και ανάπτυξη στην Ελλάδα» (Αθήνα, 1998), αναφέροντας ότι Ελληνες και ελληνογενείς σε ολόκληρο τον κόσμο ξεπερνούν τα 100.000.000, ενώ μόνο στην Τουρκία υπάρχουν σήμερα περί τα 20.000.000 Ελληνες! Με άλλα λόγια, η Ελλάδα συνορεύει (πληθυσμιακά) με τον εαυτό της!
Στη χερσόνησο του Αίμου
Η έρευνα του i-GENEA δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 2010, προκαλώντας αίσθηση στις γειτονικές χώρες και στους επιστήμονες που εργάζονται με τις σύγχρονες μεθόδους «αυτοσωμάτωσης». Κυρίως όμως στα Σκόπια, όπου από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας αναδύθηκε το ιστορικό εύρος αναζήτησης της εθνικής ταυτότητας των μη Αλβανών κατοίκων της χώρας.
Η έρευνα του i-GENEA δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 2010, προκαλώντας αίσθηση στις γειτονικές χώρες και στους επιστήμονες που εργάζονται με τις σύγχρονες μεθόδους «αυτοσωμάτωσης». Κυρίως όμως στα Σκόπια, όπου από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας αναδύθηκε το ιστορικό εύρος αναζήτησης της εθνικής ταυτότητας των μη Αλβανών κατοίκων της χώρας.
Η έρευνα συνεχίστηκε το 2014, τροφοδοτώντας τις «υπαρξιακές» αναζητήσεις των Σκοπιανών, και επανήλθε φέτος στη δημοσιότητα από τα σκοπιανικά ΜΜΕ (2017), καθώς η χώρα βρίσκεται σε «υπαρξιακή μετάβαση»…
Η απομακεδονοποίηση που καλλιεργεί η νέα μεικτή εξουσία Αλβανών-σλαβόφωνων, προκειμένου να εμφανιστεί περισσότερο ευέλικτη στις επικείμενες διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για το όνομα, το 2018, ήδη κλονίζει το συνειδησιακό οικοδόμημα των πολιτών της ΠΓΔΜ ως προς το «ποιοι τελικά είμαστε οι κάτοικοι των Σκοπίων;».
Τη βάση του προβλήματος σε σχέση και με την Ελλάδα περιέγραψε σε συνέντευξη (ΕΡΤ, 18/12/2017) ο Νίκος Κοτζιάς, τονίζοντας -εμμέσως πλην σαφώς- ότι το πρόβλημα (μεταξύ μας) δεν είναι η ταυτότητα. Το πρόβλημα είναι ο αλυτρωτισμός!
Η απομακεδονοποίηση που καλλιεργεί η νέα μεικτή εξουσία Αλβανών-σλαβόφωνων, προκειμένου να εμφανιστεί περισσότερο ευέλικτη στις επικείμενες διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για το όνομα, το 2018, ήδη κλονίζει το συνειδησιακό οικοδόμημα των πολιτών της ΠΓΔΜ ως προς το «ποιοι τελικά είμαστε οι κάτοικοι των Σκοπίων;».
Τη βάση του προβλήματος σε σχέση και με την Ελλάδα περιέγραψε σε συνέντευξη (ΕΡΤ, 18/12/2017) ο Νίκος Κοτζιάς, τονίζοντας -εμμέσως πλην σαφώς- ότι το πρόβλημα (μεταξύ μας) δεν είναι η ταυτότητα. Το πρόβλημα είναι ο αλυτρωτισμός!
Είπε ο υπουργός: «Πρέπει να ‟ακούτε και αυτό που δεν λέγεται! Οι Σκοπιανοί πρέπει να καταργήσουν τον αλυτρωτισμό για να μπορέσουμε να κάνουμε μία συμφωνία εμπιστοσύνης. Και πρέπει να ξεφύγουν από την αίσθηση ότι εμείς θέλουμε να τους διαλύσουμε... Οι διαφορές μας με τα Σκόπια είναι πάρα πολύ σημαντικές όσον αφορά την ταυτότητα των ανθρώπων, ως προς το “‟ποιος είμαι, από πού έρχομαι και πού πάω…”. Δεν αφορά όμως γεωπολιτικά ζητήματα, χωρίς (σ.σ.: εκτός) τον αλυτρωτισμό»!
Ασφαλώς, στην έρευνα του ελβετικού ινστιτούτου (www.igenea.com) τηρούνται νόρμες διαχωρισμού εθνοτήτων με τοπολογικά κριτήρια, που δεν ταυτίζονται απαραίτητα με συνειδησιακούς διαχωρισμούς εθνοτήτων.
Για παράδειγμα, η αποκοπή Θρακών και Μακεδόνων από την ελληνική φυλετική οντότητα δεν αντέχει στο ιστορικό βάθος, αφού παραγνωρίζει τους ιστορικούς συνεκτικούς δεσμούς των φύλων αυτών με τον ελληνικό εθνολογικό κορμό. Ωστόσο, η έρευνα, από γενετικής άποψης, καταρρίπτει αλλοπρόσαλλους διεκδικητικούς ισχυρισμούς σε βάρος της χώρας μας.
Ως προς το αρχικό ερώτημα, πόσοι είναι οι Ελληνες ανά την υφήλιο, απαντήσεις επιχείρησε να δώσει πριν από περίπου 20 χρόνια ο καθηγητής Θεοφανίδης. Σε άρθρο που δημοσίευσε στην εφημερίδα «Απογευματινή» (18/12/1998) ανέφερε πως στο ερώτημα «πόσοι είναι σήμερα οι Ελληνες;» ακριβής απάντηση δεν μπορεί να δοθεί…
«Με αυτή τη μορφή το ερώτημα φυσικά και δεν μπορεί να απαντηθεί μόνο από τα αποτελέσματα των απογραφών πληθυσμού που διενεργεί η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, σύμφωνα με την οποία στην ελληνική επικράτεια υπάρχουν σήμερα περίπου 11.000.000 Ελληνες. Ούτε από τα στοιχεία που έχουν μέχρι σήμερα συγκεντρώσει το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) και η αντίστοιχη γραμματεία του υπ. Εξωτερικών, σύμφωνα με την οποία υπάρχουν περί τα 17.000.000 Ελληνες ανά την υφήλιο. Και αυτό διότι ο ορισμός “‟Ελλην” δεν μπορεί να είναι ‟τέλειος, σαφής και ευκρινής, όπως απαιτεί η επιστημονική μέθοδος» έγραφε σχετικά και συμπλήρωνε:
«Αν στο πλήθος των Ελλήνων προσθέσει κανείς και τους οριζομένους ως ελληνογενείς, ο καθορισμός του συνολικού αριθμού τους καθίσταται αδύνατος με τυπικές μεθόδους απαρίθμησης».
Ως προς το αρχικό ερώτημα, πόσοι είναι οι Ελληνες ανά την υφήλιο, απαντήσεις επιχείρησε να δώσει πριν από περίπου 20 χρόνια ο καθηγητής Θεοφανίδης. Σε άρθρο που δημοσίευσε στην εφημερίδα «Απογευματινή» (18/12/1998) ανέφερε πως στο ερώτημα «πόσοι είναι σήμερα οι Ελληνες;» ακριβής απάντηση δεν μπορεί να δοθεί…
«Με αυτή τη μορφή το ερώτημα φυσικά και δεν μπορεί να απαντηθεί μόνο από τα αποτελέσματα των απογραφών πληθυσμού που διενεργεί η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, σύμφωνα με την οποία στην ελληνική επικράτεια υπάρχουν σήμερα περίπου 11.000.000 Ελληνες. Ούτε από τα στοιχεία που έχουν μέχρι σήμερα συγκεντρώσει το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) και η αντίστοιχη γραμματεία του υπ. Εξωτερικών, σύμφωνα με την οποία υπάρχουν περί τα 17.000.000 Ελληνες ανά την υφήλιο. Και αυτό διότι ο ορισμός “‟Ελλην” δεν μπορεί να είναι ‟τέλειος, σαφής και ευκρινής, όπως απαιτεί η επιστημονική μέθοδος» έγραφε σχετικά και συμπλήρωνε:
«Αν στο πλήθος των Ελλήνων προσθέσει κανείς και τους οριζομένους ως ελληνογενείς, ο καθορισμός του συνολικού αριθμού τους καθίσταται αδύνατος με τυπικές μεθόδους απαρίθμησης».
Ωστόσο, με θεωρητικές προσεγγιστικές μεθόδους κατέληγε από τότε στο συμπέρασμα ότι «οι Ελληνες και οι ελληνογενείς ξεπερνούν τους 100.000.000».
Οι σημερινές γενετικές προσεγγίσεις τείνουν να τον επιβεβαιώσουν.
300.000 το σύνολο στα γειτονικά Σκόπια
Σύμφωνα με γράφημα στην έρευνα του i-GENEA, το 15% των Σκοπιανών είναι Ελληνες κατά το DNA! Με βάση τη σημερινή πληθυσμιακή κατάσταση των 2.000.000 κατοίκων, το 15% δίνει 300.000 Ελληνες!
Με βάση την έρευνα, στην ίδια χώρα υπάρχουν σλαβόφωνοι Σέρβοι σε ποσοστό επίσης 15% (δηλαδή και αυτοί είναι 300.000), οι Αλβανοί αγγίζουν το 10%, δηλαδή 200.000, οι Τεύτονες (γερμανικό φύλο της Βαλτικής που πέρασε τον Δούναβη) είναι το 20%, δηλαδή 400.000, ενώ οι λοιποί -μη Σέρβοι - σλαβόφωνοι που επιθυμούν να αποκαλούνται «Μακεδόνες» είναι μόλις το 30%, δηλαδή 600.000 άτομα.
Η «μακεδονική» συνείδησή τους δεν τους επιτρέπει να υποκύψουν στις πιέσεις της Σόφιας, που, εκμεταλλευόμενη το γεγονός του συγγενούς γλωσσικού ιδιώματος, επιμένει να εννοεί τη FYROM «ζωτικό χώρο» της Βουλγαρίας…
4.400.000 κατοικούν στη Βουλγαρία!
Σύμφωνα με τα σκοπιανά δημοσιεύματα, που ανέδειξαν τις τελευταίες μέρες (για προφανείς λόγους) την έρευνα του i-GENEA που αφορά τη Βουλγαρία, ανατρέπεται άρδην η εικόνα της πληθυσμιακής υπόστασης του γειτονικού κράτους. Η έρευνα έδειξε ότι το 49% του πληθυσμού της Βουλγαρίας είναι «Θράκες» (προσέγγιση λογική), ενώ παρουσιάζει και ένα 11% που το θέλει να εκπροσωπεί αμιγώς «Ελληνες» (όχι ελληνογενείς).
Τα ποσοστά, αθροιστικά, αποδίδουν ένα 60%, που σημαίνει ότι επί συνόλου 7.500.000 κατοίκων της Βουλγαρίας οι 4.400.000 είναι γενετικά ελληνογενείς. Η Βουλγαρία, που συγκροτείται προς Νότο από θρακικά και μακεδονικά εδάφη, δεν θεωρείται παράλογο να περιλαμβάνει ελληνογενείς πληθυσμούς, με τη «διαχωριστική γραμμή» ανάμεσα στο μεσογειακό και το σλαβικό στοιχείο να μετατοπίζεται βόρεια του Πύργου (Burgas) και της Φιλιππούπολης (Plovdiv).
900.000 βρίσκονται στην Αλβανία
Στην Αλβανία η γενετική έρευνα του ινστιτούτου i-GENEA διαψεύδει τον Αλβανό πρωθυπουργό Εντι Ράμα που ισχυρίζεται ότι «ούτε στην ελληνική Χειμάρρα υπάρχουν Ελληνες»! Η έρευνα διαπιστώνει πως το 14% του αλβανικού πληθυσμού (όχι μόνο στον Νότο) είναι Ελληνες, δηλαδή περίπου 400.000 (2.800.000 κάτοικοι επί 14%), ενώ αναφέρονται και 18% Θράκες. Ως «Θράκες» θεωρεί το αυτόχθονο τοπικό φύλο της ακριτικής περιοχής, που από την αρχαιότητα αυτοπροσδιορίζεται ως «ελληνικό». Το ποσοστό μεταφράζεται σε 500.000 Θράκες (γενετικά) στην Αλβανία. Συνολικά τα ποσοστά δίνουν ένα 32%, που αριθμοποιείται σε 900.000 ελληνογενείς.
Εννοείται ότι η επιστημονική αυτή προσέγγιση αφορά γενετικά και όχι συνειδησιακά χαρακτηριστικά των παραπάνω.
Από φυσιογνωμιστική πλευρά, τα ποσοστά επιβεβαιώνουν τον χαλαρό διαχωρισμό των Αλβανών σε «Γκέγκηδες» και «Τόσκηδες», με τους δεύτερους να φέρουν τα φυσιογνωμιστικά χαρακτηριστικά της πλειονότητας των «Αλβανών» του Νότου, που δεν σχετίζονται ούτε με τα αντίστοιχα των Αλβανών του Βορρά ούτε με τα γενικά φυσιογνωμιστικά χαρακτηριστικά των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου!
Από φυσιογνωμιστική πλευρά, τα ποσοστά επιβεβαιώνουν τον χαλαρό διαχωρισμό των Αλβανών σε «Γκέγκηδες» και «Τόσκηδες», με τους δεύτερους να φέρουν τα φυσιογνωμιστικά χαρακτηριστικά της πλειονότητας των «Αλβανών» του Νότου, που δεν σχετίζονται ούτε με τα αντίστοιχα των Αλβανών του Βορρά ούτε με τα γενικά φυσιογνωμιστικά χαρακτηριστικά των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου!
Αν η γενετική προσέγγιση του i-GENEA είναι ορθή, στη γειτονική χώρα οι 900.000 Ελληνες-ελληνογενείς αποτελούν το 1/3 του συνολικού πληθυσμού της σημερινής Αλβανίας!
Από ιστορική άποψη, όπως σημειώνεται στην ιστοσελίδα himara.gr που δημοσίευσε στοιχεία της έρευνας, στα χρόνια των επιδρομών δυτικών φύλων στα Βαλκάνια, αρχικά των Οστρογότθων και αργότερα των Νορμανδών, η αυτοκρατορική εξουσία στη Βασιλεύουσα απέστειλε στρατό και εποίκους να κατοικήσουν την περιοχή του Δυρραχίου (αρχαία Επίδαμνος) και του Φιέρι (αρχαία Απολλωνία, αποικία των Κορινθίων) ως ανάχωμα στους εισβολές.
Οι ελληνικής προέλευσης πληθυσμοί αυτοί εγκαταστάθηκαν οριστικά στην περιοχή, απέκτησαν γη και εδραίωσαν την παρουσία τους, ανανεώνοντας το ελληνικό στοιχείο που προϋπήρχε στις παράκτιες ελληνικές αποικίες στην ανατολική ακτή της Αδριατικής από την αρχαιότητα. Η εγκατάστασή τους ενδυνάμωσε την άμυνα του Βυζαντίου στα δύο άκρα της Εγνατίας Οδού (που συνέδεε το Δυρράχιο με την Κωνσταντινούπολη μέσω Θεσσαλονίκης), όσο η κραταιά Βασιλεύουσα μπορούσε ακόμα να φυλάσσει με ασφάλεια τις πύλες της Ευρώπης και από τους αναδυόμενους ανατολικούς εισβολείς.
Σημειώνεται πως η Αννα Κομνηνή αναφέρεται στην άμυνα του Δυρραχίου (δύο-ράχες, με το «ρ» να διπλασιάζεται λόγω σύνθετης λέξης) περιγράφοντας τα πανύψηλα ισχυρά τείχη της πόλης.
Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ στην Αλβανία εξελίσσεται κυβερνητική κρίση (και) λόγω μειονοτικού. Ο νέος πρόεδρος της Αλβανίας Ιλίρ Μέτα άσκησε (περιέργως) το συνταγματικό του δικαίωμα να μην προσυπογράψει τον πρόσφατο νόμο με τον βαρύγδουπο τίτλο «Περί προστασίας των μειονοτήτων» (την ώρα που ο πρωθυπουργός Ράμα επιτίθεται στην ελληνική μειονότητα με όλα τα μέσα), με τον οποίο το αλβανικό βαθύ κράτος επιχειρεί να «τακτοποιήσει» μειονοτικά θέματα της χώρας εν όψει της προσδοκίας για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Ο νόμος στηρίζεται από τους δύο μεγάλους συνασπισμούς στην αλβανική πολιτική σκηνή, καθώς το αλβανικό Κοινοβούλιο ενέκρινε τον νόμο στα μέσα Οκτωβρίου με ψήφους του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος του Ράμα και του κύριου πυλώνα της αντιπολίτευσης, του Δημοκρατικού Κόμματος.
Συγκέντρωσε, ωστόσο, τα πυρά μερίδας της αντιπολίτευσης, καθώς κατά του συγκεκριμένου νόμου τάχθηκαν οι βουλευτές του Σοσιαλιστικού Κινήματος για την Ενσωμάτωση (LSI ), του οποίου ιδρυτής είναι ο πρόεδρος Μέτα, και η ελληνική μειονότητα, μέσω του βουλευτή και προέδρου του ΚΕΑΔ Βαγγέλη Ντούλε.
Ο νόμος θα τεθεί σε ισχύ με το συνταγματικό παράδοξο να μη φέρει την υπογραφή του αρχηγού του κράτους, καθώς ήδη δημοσιεύτηκε στην αλβανική Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Από ιστορική άποψη, όπως σημειώνεται στην ιστοσελίδα himara.gr που δημοσίευσε στοιχεία της έρευνας, στα χρόνια των επιδρομών δυτικών φύλων στα Βαλκάνια, αρχικά των Οστρογότθων και αργότερα των Νορμανδών, η αυτοκρατορική εξουσία στη Βασιλεύουσα απέστειλε στρατό και εποίκους να κατοικήσουν την περιοχή του Δυρραχίου (αρχαία Επίδαμνος) και του Φιέρι (αρχαία Απολλωνία, αποικία των Κορινθίων) ως ανάχωμα στους εισβολές.
Οι ελληνικής προέλευσης πληθυσμοί αυτοί εγκαταστάθηκαν οριστικά στην περιοχή, απέκτησαν γη και εδραίωσαν την παρουσία τους, ανανεώνοντας το ελληνικό στοιχείο που προϋπήρχε στις παράκτιες ελληνικές αποικίες στην ανατολική ακτή της Αδριατικής από την αρχαιότητα. Η εγκατάστασή τους ενδυνάμωσε την άμυνα του Βυζαντίου στα δύο άκρα της Εγνατίας Οδού (που συνέδεε το Δυρράχιο με την Κωνσταντινούπολη μέσω Θεσσαλονίκης), όσο η κραταιά Βασιλεύουσα μπορούσε ακόμα να φυλάσσει με ασφάλεια τις πύλες της Ευρώπης και από τους αναδυόμενους ανατολικούς εισβολείς.
Σημειώνεται πως η Αννα Κομνηνή αναφέρεται στην άμυνα του Δυρραχίου (δύο-ράχες, με το «ρ» να διπλασιάζεται λόγω σύνθετης λέξης) περιγράφοντας τα πανύψηλα ισχυρά τείχη της πόλης.
Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ στην Αλβανία εξελίσσεται κυβερνητική κρίση (και) λόγω μειονοτικού. Ο νέος πρόεδρος της Αλβανίας Ιλίρ Μέτα άσκησε (περιέργως) το συνταγματικό του δικαίωμα να μην προσυπογράψει τον πρόσφατο νόμο με τον βαρύγδουπο τίτλο «Περί προστασίας των μειονοτήτων» (την ώρα που ο πρωθυπουργός Ράμα επιτίθεται στην ελληνική μειονότητα με όλα τα μέσα), με τον οποίο το αλβανικό βαθύ κράτος επιχειρεί να «τακτοποιήσει» μειονοτικά θέματα της χώρας εν όψει της προσδοκίας για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Ο νόμος στηρίζεται από τους δύο μεγάλους συνασπισμούς στην αλβανική πολιτική σκηνή, καθώς το αλβανικό Κοινοβούλιο ενέκρινε τον νόμο στα μέσα Οκτωβρίου με ψήφους του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος του Ράμα και του κύριου πυλώνα της αντιπολίτευσης, του Δημοκρατικού Κόμματος.
Συγκέντρωσε, ωστόσο, τα πυρά μερίδας της αντιπολίτευσης, καθώς κατά του συγκεκριμένου νόμου τάχθηκαν οι βουλευτές του Σοσιαλιστικού Κινήματος για την Ενσωμάτωση (LSI ), του οποίου ιδρυτής είναι ο πρόεδρος Μέτα, και η ελληνική μειονότητα, μέσω του βουλευτή και προέδρου του ΚΕΑΔ Βαγγέλη Ντούλε.
Ο νόμος θα τεθεί σε ισχύ με το συνταγματικό παράδοξο να μη φέρει την υπογραφή του αρχηγού του κράτους, καθώς ήδη δημοσιεύτηκε στην αλβανική Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
