Οἱ δαίμονες ὑπενθυμίζουν τὶς ἀνεξομολόγητες ἁμαρτίες*
Ὁ μπαρμπα-Θεόδωρος ζοῦσε σ᾿ ἕνα χωριὸ τοῦ Ξηρομέρου τῆς Αἰτωλοακαρνανίας. Ἦταν περίπου 52 ἐτῶν καὶ δὲν εἶχε ποτὲ ἐξομολογηθῆ. Πήγαινε ὅμως στὴν Ἐκκλησία καὶ εἶχε καλὴ προαίρεση.
Κάποτε, ὅταν βρέθηκε στὸν Ἀστακὸ (κωμόπολη) γιὰ μία ὑπόθεσή του, πῆγε στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, βρῆκε τὸν ἐφημέριο π. Ἱερόθεο, ποὺ ἦταν καὶ Πνευματικός, καὶ ἐξωμολογήθηκε.
Ἔκανε μία τυπικὴ ἐξομολόγηση καὶ τὶς βαρειὲς ἁμαρτίες δὲν τὶς εἶπε. Ἐκεῖνος γιὰ νὰ τὸν στηρίξη στὴν μετάνοια τοῦ συνέστησε νὰ ἐπισκεφθῆ τὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Γερασίμου στὴν Κεφαλληνία ποὺ πανηγυρίζει τὸ καλοκαίρι στὶς 16 Αὐγούστου.
Πράγματι, ὁ ἀείμνηστος μπαρμπα-Θεόδωρος, μετέβη μὲ ἄλλους προσκυνητὲς στὸ Μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Γερασίμου στὶς 15 Αὐγούστου.
Τὸ ἀπόγευμα τῆς 15ης Αὐγούστου μεταφέρουν τὴν τιμία Λάρνακα τοῦ Ἁγίου Γερασίμου στὸν μεγάλο Ναὸ γιὰ τὴν τελετὴ τῆς πανηγύρεως.
Κατὰ τὴν μεταφορὰ ἡ Λάρνακα τοῦ Ἁγίου περνᾶ πάνω ἀπὸ ἀρρώστους, κυρίως δαιμονισμένους καὶ τὴν συνοδεύει ὁ Ἀρχιερεὺς τῆς περιοχῆς περιστοιχούμενος ἀπὸ πλειάδα Ἱερέων τῆς νήσου Κεφαλλονιᾶς.
Βρέθηκε λοιπὸν καὶ ὁ μπαρμπα-Θεόδωρος ἐκεῖ κοντά, σὰν τὸν Ζακχαῖο, παρακολουθώντας τὴν τελετὴ τῆς μεταφορᾶς τῆς τιμίας Λάρνακας τοῦ Ἁγίου.
Τότε λοιπὸν ξεπετάχθηκε ἕνας δαιμονισμένος καὶ...
ἄρχισε νὰ λέγη: «Θεόδωρε, τί θέλεις ἐσὺ ἐδῶ;… Ἦλθε καὶ ὁ Θεόδωρος στὸν Καψάλη!» (Ἔτσι ἀποκαλεῖ τὸν Ἅγιο Γεράσιμο ὁ διάβολος).
Μετὰ ἀπευθυνόμενος σὲ ἕναν ἄλλο δαιμονισμένο τοῦ λέγει: «Θωμᾶ, ἀκοῦς; Ἦλθε καὶ ὁ Θεόδωρος στὸν Καψάλη! Δός του χαβαδάκι!».
Ἄρχισαν, λοιπόν, νὰ τοῦ φωνάζουν ὑπενθυμίζοντας καὶ ἁμαρτίες, τὶς ὁποῖες δὲν εἶχε ἐξομολογηθῆ καὶ οἱ ὁποῖες ἦταν θανάσιμες, ἐνῶ αὐτὸς ἔνιωθε καταντροπιασμένος.
Ἀκούοντας ὅλα αὐτὰ ὁ μπαρμπα-Θεόδωρος, ἔντρομος ἔτρεξε μπροστὰ στὴν τιμία Λάρνακα καὶ ἀπευθυνόμενος στὸν ἀείμνηστο Ἀρχιερέα π. Ἱερόθεο Βουῆ, τοῦ λέγει: «Τρελλαίνομαι, θέλω Πνευματικὸ νὰ ἐξομολογηθῶ τώρα».
Τότε ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιερεὺς σταμάτησε τὴν πομπή, δέχθηκε μὲ στοργὴ τὸν μπαρμπα-Θεόδωρο καὶ ἀνέθεσε σὲ ἕναν Πνευματικὸ νὰ τὸν ἐξομολογήση κατ᾿ ἰδίαν μέσα στὸν μικρὸ Ἱερὸ Ναό, ἐνῶ ἡ πομπὴ συνέχισε τὴν πορεία της.
Μετὰ οἱ δαιμονισμένοι δὲν μποροῦσαν πλέον νὰ τοῦ ποῦν τίποτε, γιατὶ εἶχαν σβησθῆ οἱ ἁμαρτίες του μὲ τὴν καλὴ ἐξομολόγηση.
Αὐτὰ τὰ διηγήθηκε αὐτούσια ὁ ἀείμνηστος μπαρμπα-Θεόδωρος, ὁ ὁποῖος ἀπὸ τότε ἄλλαξε ριζικὰ τὴν ζωή του, ζώντας μὲ συνεχῆ μετάνοια καὶ τηρώντας μὲ φόβο Θεοῦ τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ.
Ἔφθασε σὲ ἡλικία 95 ἐτῶν καὶ ἀπεβίωσε ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ τὴν 23η Ἀπριλίου 2000.
Αἰωνία του ἡ μνήμη. Ἀμήν!
(*) Ἄσκητὲς μέσα στὸν κόσμο, τόμος Α΄, Ἅγιον Ὄρος,
σελ. 328-329, ἔκδοσις Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος», Μεταμόρφωση Χαλκιδικῆς, 2008. Ἐπιμέλ. ἡμετ
σελ. 328-329, ἔκδοσις Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος», Μεταμόρφωση Χαλκιδικῆς, 2008. Ἐπιμέλ. ἡμετ
Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»
Οἰκοδομὴ καὶ Παραμυθία
Ἀριθμὸς τεύχους 11 – Ὀκτώβριος 2017
Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίων Ἀγγέλων, Ἅγιος Στέφανος
Ἀριθμὸς τεύχους 11 – Ὀκτώβριος 2017
Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίων Ἀγγέλων, Ἅγιος Στέφανος
Εἰκόνα: «Τὰ τελευταῖα λεπτά, τῆς ζωῆς τοῦ Μητροπολίτη Φίλιππου», ἔργο τοῦ Novoskolcev Philip ἀπὸ: wikipedia
