Μη σκοτώσετε το αδελφάκι μου... "Μην το σκοτώσετε…" (ένα συγκλονιστικό γεγονός...)






  - Πάτερ την ευχή σας …Είμαι ταραγμένος ! Μόλις επιστρέψαμε από τον Γιατρό ! Δεν έχω καλά νέα παππούλη μας ! Θα θέλαμε να σας δούμε ! Είμαστε σε απόγνωση !

- Παιδί μου ευλογημένο ειρήνευε ! Σε παρακαλώ λέγε την ευχή και ελάτε να σας δώ ! Σε μισή ώρα στον Ναό ! Εντάξει καλό μου ;

Ναι  όντως , εκείνο το πρωινό πριν από 30 περίπου χρόνια ο Αναστάσης και η Αγγελική ήταν πανικοβλημένοι !  

Είχαν χαρεί πολύ για το τρίτο παιδί που είχε εκείνη στα σπλάχνα της! 

Μα τις τελευταίες μέρες είχε ανησυχήσει με κάποια συμπτώματα που της συνέβησαν .

 Ο Γιατρός σύστησε άμεσα εξετάσεις ! 

Μόλις λοιπόν είχαν επιστρέψει από το ιατρείο του και τα νέα δεν ήταν καθόλου καλά ! 

Μια σοβαρή νόσος είχε προσβάλει το έμβρυο .

– Καλό θα είναι άμεσα να προχωρήσουμε σε διακοπή της κυήσεως! Έχουμε καταφανείς εμβρυακές δυσμορφίες ! 

Δεν χωρά καμιά απολύτως αμφιβολία ! Λυπάμαι πολύ !  

Τώρα που είναι ακόμα αρχή …

Δυστυχώς όλα τα δεδομένα και όλες οι απόψεις των συναδέλφων …εγκρίτων συναδέλφων που είδαν τις εξετάσεις και τον υπέρηχο δείχνουν κάτι που είναι απίθανο να αλλάξει !

Μόλις γύρισαν σπίτι και πριν τηλεφωνήσουν στον πνευματικό τους τον ευλογημένο κάλεσαν τους γονείς τους και τους ανακοίνωσαν τα δυσάρεστα νέα .

 Εκείνοι άρχισαν να ρωτούν και να προτείνουν ξανά εξετάσεις και συμβουλές από άλλους γιατρούς …

Η  Αγγελική φάνηκε  πιο αποφασιστική ...

- Ο Γιατρός μας είναι κορυφή ! Και στις 2 προηγούμενες εγκυμοσύνες μου , με τόσα προβλήματα ,  είδατε πόσο υπέροχος ήταν ! Και τότε ούτε που έκανε λόγο για διακοπή… 

Τον εμπιστευόμαστε απόλυτα ! Είναι βέβαια μεγάλη αμαρτία αλλά σκεφτείτε πως θα είναι να έρθει στον κόσμο ένα παιδί με τέτοια προβλήματα ! Όλοι μας θα υποφέρουμε ! 

Τι να πω …Να μιλήσουμε με τον παππούλη …! Δεν ξέρω Αναστάση  μου …Ήταν τόσο απόλυτος ο Γιατρός! Δεν άφησε το παραμικρό περιθώριο…

Εκείνη την ώρα πετάχτηκε από την πόρτα του σαλονιού ο μεγάλος  γιός τους ο Σάββας. Ήταν τότε 8 χρονών . 

 - Εγώ δεν θέλω να σκοτώσετε το αδελφάκι μου!  

είπε και έφυγε μέσα ξανά κλαίγοντας !

Ύστερα από λίγο,  κάθονταν κι οι δυο τους κλαμένοι μπροστά στον κοινό του Πνευματικό εξιστορώντας όσα συνέβησαν. 

Ο πατήρ Αντώνιος στάθηκε σιωπηλός για αρκετή ώρα ! 

Ύστερα τους κοίταξε κατάματα .

- Παιδιά μου καλά , αυτό που σας πρότειναν είναι αντίθετα με το θέλημα του Θεού ! 

Μιλάμε για έναν φόνο εκ προμελέτης ! 

Ξέρω ότι είναι βαρύ αυτό που σας λέω και πως εσείς είστε εκείνοι που θα επωμιστείτε αυτό το τεράστιο βάρος …

Ξανασώπασε ο παπάς ….

- Ξέρετε,  σκέφτηκα κάτι άλλο …  

Αναστάση μου , μπορείς να κάνεις ένα ταξίδι ; 

Λίγες μέρες …Θα στα κανονίσω όλα εγώ , μην ανησυχείς … 

~ Ταξίδι ;;  Πού να πάω πάτερ μου τέτοιες ώρες ; 

Παιδί μου, άκουσέ με !

Σήμερα είναι Πέμπτη ! 

Σάββατο πρωί θα πάρεις των Σάββα και θα πάτε Ουρανούπολη ! Κυριακή  θα σου κανονίσω πρωί να μπείς στο Όρος ! 

Θα πας στο μοναστήρι ….εκεί θα συναντήσεις τον   πνευματικό μου ! 

Είναι Άγιος και ευλογημένος άνθρωπος παιδιά μου !  

Κάνε αγάπη Αναστάση μου και άκουσέ με ! 

Μην με ρωτήσεις τίποτε άλλο ! 

Αυτός με την χάρη της Παναγίας μας που τόσο αγάπα θα σε ορμηνέψει παιδί μου ! 

Έχε μου σε παρακαλώ εμπιστοσύνη και κάνε αυτό που σου λέω !

Έτσι ακριβώς έγιναν τα πράγματα ! 

Κυριακή πρωί ο Αναστάσης με τον μικρό Σάββα ανέβαιναν το ανηφόρι της Μονής. 

Φθινόπωρο στα τελειώματά του και ένα γαλάζιο απέραντο , μια Θέα του Θεού απερίγραπτη γαλήνεψε το μέσα του πατέρα και ενθουσίαζε σε κάθε βήμα του τον μικρό οδοιπόρο ! 

Πρώτη του φορά στο Όρος ! 

Γνώριζε τον λόγο ο μικρούλης για αυτήν την επίσκεψη ! 

Του τα φανέρωσε όλα ο πατέρας του από το σπίτι !

- Θα πάμε να παρακαλέσουμε για το αδελφάκι σου του είπε !

Κυριακή πρωί !

Μόλις η Θεία Λειτουργία και η πάντοτε πανηγυρική στην μέρα του Κυρίου τράπεζα είχαν τελειώσει ! 

Όλοι οι πατέρες ησύχαζαν στα κελιά τους !

 Ο αρχοντάρης τους υποδέχθηκε στον πρώτο όροφο μαζί με τους υπόλοιπους προσκυνητές !   

Αφού τακτοποιήθηκαν σε δωμάτιο τους ειδοποίησαν ότι ο Ηγούμενος τους περίμενε ήδη! 

Τους είχε ειδοποιήσει ο πατήρ Αντώνιος που τηλεφώνησε για τα εμπερίστατα πνευματικοπαίδια του. 

Ο Αναστάσης διηγήθηκε με κάθε λεπτομέρεια την περίπτωσή τους. 

Ο Γέροντας τον άκουγε προσεχτικά και έδειχνε να συμπάσχει …

Μόλις ο Αναστάσης τελείωσε εκείνος του είπε με ήρεμη φωνή και γαληνό το πρόσωπο !

 - Δεν θα φύγεις σήμερα, θα μείνεις εδώ το βράδυ αλλά δεν θα κοιμηθείς. 

Θα κάνουμε προσευχή κι οι δυό μας και θα μας φωτίσει η Κυρά μας η Παναγιά. 

Πιάσε το κομποσχοίνι και μόλις κοιμηθεί το παιδί ξεκίνα να προσεύχεσαι παιδί  μου ! 

Το πρωί μετά τη Θ. Λειτουργία θα έρθεις ξανά εδώ  και θα τα πούμε.

Άγρυπνος έμεινε ο Αναστάσης ! 

Ούτε ελάχιστα δεν κοιμήθηκε ! 

Ο Σάββας ξεκίνησε και εκείνος να λέει το Πάτερ ημών συνέχεια ως που τον πήρε ο ύπνος ! 

Συγκλονίστηκε με το παιδί ! 

Όλο θυμόταν το προχθεσινό του σπάραγμα : 

Μην το σκοτώσετε το αδελφάκι μου !

Με δάκρυα ασταμάτητα παρακαλούσε την...

Κυρία Θεοτόκο να μεσιτεύσει , να φωτίσει τον Γέροντα να δώσει μια απάντηση …

Στο μεσονύχτι μπήκε μαζί με τον μικρό  στο καθολικό ! 

Εκείνος του κρατούσε σφιχτά το χέρι και υπάκουα τον ακολουθούσε νιώθοντας ένα δέος άγνωρο και εκπληκτικό ! 

Ύστερα στην Τράπεζα γεύτηκε όλην  την άλαδη φακή απαραπόνετα …

Χαμογέλασε ο πατέρας με τούτο το …θαύμα αλλά τα μάτια του τα είχε στραμμένα στην θέση του ηγουμένου . 

Όπως και σε όλην την διάρκεια των ακολουθιών , τον κοίταζε συνεχώς ! 

Ήξερε πως και εκείνος όλο προσευχόταν να πάρει την πολυπόθητη πληροφορία…

Ανέβηκαν ξανά στο ηγουμενείο. 

Ήταν χαρούμενος ο Γέροντας !

 - Όλα θα πάνε καλά. 

Μην κάνετε τίποτα και η Κυρά μας η Παναγιά θα σας σκεπάσει. 

Να το πεις και στη σύζυγό σου. 

Να μην κάνετε ό,τι σας λένε οι γιατροί,  αλλά ό,τι σας λέει ο Θεός. 

Όλα καλά θα πάνε, θα το δεις ! 

Να πάτε τώρα  στην ευχή του Χριστού μας ! 

Και εσύ μικρούλη να έρχεσαι εδώ ! 

Η θέση σου στο καθολικό θα σε περιμένει πάντα!

Ανακουφισμένος ο Αναστάσης γύρεψε μέσα σε δάκρυα το χέρι του να το ασπαστεί ! 

Δεν είχε την παραμικρή αμφιβολία πως τούτα τα νέα τα είχε στείλει ο Ουρανός !  

Ο Γέροντας όλο τους ευλογούσε!

– Και κάτι ακόμα παιδί μου Αναστάσιε , πάρε αυτόν τον φάκελο και δώς τον μαζί με τις ευχές μου στον παπά Αντώνη !

 Σε παρακαλώ πες του ακόμα να τον ανοίξει μετά την γέννα του παιδιού σας !   

Η Αγγελική δίστασε , έκλαψε πολύ , προσευχήθηκε …

Η σιγουριά του Αναστάση και η ασφάλεια που την έκανε εκείνος να νιώσει  έκαμψε τις αρχικές αντιρρήσεις της . 

Ο Γιατρός ενεός πληροφορήθηκε την απόφασή τους ! 

Προσπάθησε να τους μεταπείσει, αλλά στο τέλος σεβάστηκε και υποκλίθηκε στην γενναιότητα αυτού του τολμήματος.

Λίγο μετά το Πάσχα το παιδί ήρθε στον κόσμο !  

Η κατάστασή του ακριβώς όπως είχε επιστημονικώς προβλεφθεί! 

Απογοήτευση , ερωτηματικά , πανικός ! 

Ο Γέροντας είχε κάνει ένα φριχτό λάθος τελικά ! 

- Μα μου είπε, μου υποσχέθηκε  πως όλα θα πάνε καλά ! 

Έλεγε και ξανάλεγε ο Αναστάσης ! 

Ο Σάββας μαζί με την μικρότερη Ευγενία έμαθαν τα νέα απ τον μπαμπά ! 

Είναι λίγο άρρωστο το αδελφάκι σας …μπόρεσε μόνο να τους πει ...

Ραγδαία επιδείνωση την τρίτη ημέρα ! 

Αεροβαπτισμός …

Το παιδί έφυγε ύστερα από λίγο …

Δεν πέρασαν παρά λίγες μέρες …

Ο Αναστάσης πήγε και συνάντησε τον παπά Αντώνη στο εξομολογητήριο στον Ναό . 

Τον αγκάλιασε εκείνος και τον παρηγόρησε !

-Ήταν έτσι το θέλημα του Θεού παιδί  μου ! 

Γεννηθήτω το θέλημά Του ! 

Θυμήθηκε τον φάκελο ο Αναστάσης !

- Πάτερ , τον ανοίξατε τον φάκελο του Γέροντα ; Τι έγραφε μέσα;

- Όχι παιδί μου , τώρα μου το θύμησες ! 

Βέβαια , είχε πει να τον ανοίγαμε μετά …μόλις...

Άνοιξε το συρτάρι του και αποσφράγισε τον φάκελο !  Συγκινημένος ξεκίνησε να διαβάζει …

 «Πάτερ Αντώνιε,  η περίπτωση του αδελφού μας είναι πολύ δύσκολη. Δεν έχουμε όμως το δικαίωμα να παραβούμε την εντολή του Θεού. Αν όμως οι νέοι αυτοί κάνουν υπακοή στο Θεό, ο καλός Θεός δεν θα επιτρέψει να σηκώσουν αυτό το μεγάλο βάρος. Σε 3 μέρες θα το πάρει κοντά του και θα τους απαλλάξει από αυτή την ευθύνη».


Η λύπη διαλύθηκε με μιας !  

Γονάτισαν μπροστά στο τέμπλο μέσα στην άδεια Εκκλησιά ! 

Δεν θυμούνται πόσο έμεινα έτσι ! 

Δοξολογώντας και κλαίγοντας ! 

Η Αγγελική συνταράχθηκε στο άκουσμα αυτών των θαυμασίων! 

Ένιωσε ενοχές που τόσο κατηγόρησε εκείνον τον Φωτισμένο ταπεινό Αγιορείτη , που δεν σταμάτησε ποτέ ως και σήμερα  να διαβιβάζει  αιτήματα στην Διαπορθμεύουσα Παναγιά μας. 

Παντοτινό και ασφαλές στήριγμά του στις παρακλήσεις για τα αδύνατα παρά ανθρώποις… 

Ο Σάββας που όλο στις αυλές της Κυράς  ποθεί να βρίσκεται, συνεχώς,  θαυμαστά γεγονότα εξιστορώντας το βεβαιώνει κάθε φορά που επιστρέφει απ την μονή της μετανοίας του …


{Διασκευασμένη σε μικρό διήγημα μια αληθινή ιστορία, όπως μας την εμπιστεύτηκε προς ενίσχυση ο αγαπητός αδελφός μας και συνοδοιπόρος Γ.Π, τον οποίο και θερμά ευχαριστούμε! Τα ονόματα έχουν αλλαχτεί  για ευνόητους λόγους ....}


Νώντας Σκοπετέας

http://amfoterodexios.blogspot.com/