Τα πήραμε τα Γιάννενα μάτια πολλά το λένε
Μάτια πολλά το λένε όπου γελούν και κλαίνε.
Το λένε και οι Γιαννιώτισσες που ήτανε σκλαβωμένες
χρόνια πολλά οι καημένες.
Η πολεμική αναμέτρηση για την κατάληψη της πρωτεύουσας της Ηπείρου κράτησε σχεδόν τρεις μήνες, από τις 29 Νοεμβρίου 1912 έως τις 21 Φεβρουαρίου 1913, οπότε οι οθωμανικές δυνάμεις παραδόθηκαν στον διάδοχο Κωνσταντίνο, που ηγείτο των Ελληνικών Δυνάμεων.
Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων, πέρα από την εξουδετέρωση κάθε σοβαρής τουρκικής απειλής στην Ήπειρο και την κυρίευση σημαντικού πολεμικού υλικού, είχε σημαντική επίδραση και στο ελληνικό γόητρο, το οποίο μετά την επιτυχία αυτή εξυψώθηκε διεθνώς.
Οι επιχειρήσεις στο Μπιζάνι σήμαναν ουσιαστικά και...
τη λήξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου στο στρατιωτικό πεδίο. Τις επόμενες ημέρες ο ελληνικός στρατός κινήθηκε βορειότερα και ως τις 5 Μαρτίου 1913 είχε απελευθερώσει τη Βόρειο Ήπειρο.Στις 2 π.μ. της 21ης Φεβρουαρίου 1913 τρεις τούρκοι απεσταλμένοι με την επιστολή του Εσσάτ Πασάς για την παράδοση των Ιωαννίνων, συνοδευόμενοι από τον ταγματάρχη Βελισσαρίου, έφθασαν στο στρατηγείο της 2ας Μεραρχίας. Εκεί περίμεναν την άφιξη ενός αυτοκινήτου, που τους οδήγησε στις 4:30 π.μ. στο χάνι του Εμίν Αγά, όπου έδρευε το ελληνικό στρατηγείο.
Ο Διάδοχος Κωνσταντίνος συμφώνησε με το περιεχόμενο της επιστολής και στις 5:30 το πρωί δόθηκε εντολή κατάπαυσης του πυρός σε όλες τις μονάδες.
Στη διήμερη μάχη 19 – 21 Φεβρουαρίου για την απελευθέρωση της πόλεως των Ιωαννίνων ο ελληνικός στρατός είχε 284 νεκρούς και τραυματίες. Οι απώλειες των Τούρκων ήταν 2.800 νεκροί και 8.600 αιχμάλωτοι.
