Η ψυχή μου διψά τον ζωντανό Θεό. Η ψυχή μου ζητεί να γεμίσει ξανά από τη χάρη του Κυρίου. Πόσο ακατάληπτο είναι το έλεος του Θεού! Έπλασε από το χώμα τον άνθρωπο και του εμφύσησε πνοή ζωής και η ψυχή του ανθρώπου έγινε συγγενής με τον Θεό.
Τόσο αγάπησε ο Κύριος του πλάσμα του, ώστε έδωσε στον άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα και γνώρισε ο άνθρωπος τον Κτίστη του και αγαπά τον Κύριό του.
Το Άγιο Πνεύμα είναι αγάπη και γλυκύτητα της ψυχής, του νου και του σώματος. Όταν όμως η ψυχή χάσει τη χάρη ή ελαττωθεί η χάρη, τότε η ψυχή αναζητεί ξανά με δάκρυα το άγιο Πνεύμα και λέει με άσβεστο πόθο: «Διψά η ψυχή μου τον Κύριο και τον αναζητώ με δάκρυα».
Πώς να μη σε αναζητώ, Κύριε; Πρώτος Εσύ με αναζήτησες και μου έδωσες να εντρυφήσω στο Άγιο Πνεύμα Σου. Η καρδιά μου σε αγάπησε και Σε ικετεύω: Δώσε μου να μείνω μέχρι τέλους στην αγάπη Σου, δώσε μου να...
υπομείνω για χάρη της αγάπης Σου όλες τις θλίψεις και τους πόνους.Τρόμος και δέος πλημμυρίζουν την ψυχή μου, όταν θελήσω να γράφω για την αγάπη του Θεού.
Είναι φτωχή η καρδιά μου και δεν έχει τη δύναμη να περιγράφει την αγάπη του Κυρίου. Και φοβάται η ψυχή, αλλά συγχρόνως παρασύρεται να γράψει έστω και λίγες λέξεις για την αγάπη του Χριστού.
Είσαι αγαθός. Κύριε.
Ευχαριστώ το έλεός Σου. Μου έστειλες πλούσιο το Πνεύμα Σου το Άγιο και με έκανες να γευθώ την αγάπη Σου, εγώ ο αμαρτωλός, και η ψυχή μου ελκύεται προς Σε, το Φως το απρόσιτο.
Ποιος θα μπορούσε να Σε γνωρίσει, αν Εσύ δεν ευδοκούσες να εμφανισθείς στην ψυχή; Και Σε είδε και Σε γνώρισε, τον Δημιουργό και αγαθό Θεό της, και αχόρταγα σε ποθεί, γιατί Εσύ, Ελεήμων, προσείλκυσες κοντά Σου την καρδιά, με την αγάπη, που γνώρισε η ψυχή μου.
Βλέπεις Κύριε, πόσο ασθενική και αμαρτωλή είναι η ψυχή του ανθρώπου, αλλά Εσύ δίνεις, Ελεήμων, στην ψυχή τη δύναμη να Σε αγαπά. Και φοβάται η ψυχή μήπως χάσει την ταπείνωση, την οποία προσπαθούν να αφαιρέσουν οι εχθροί, για να την εγκαταλείψει η χάρη Σου.
Τί να Σου ανταποδώσω, Κύριέ μου;
Εγώ είμαι βδέλυγμα, το ξέρει ο Κύριος, αλλά αγαπώ να ταπεινώνω την ψυχή μου και να αγαπώ τον πλησίον μου, έστω και αν με προσέβαλε. Πάντα προσεύχομαι στον Κύριο να. μου δώσει με το έλεός Του να αγαπώ τους εχθρούς. Και εγώ, με τη χάρη του Θεού, δοκίμασα τι είναι η αγάπη του Θεού και η αγάπη του πλησίον και ζητώ νύχτα και μέρα την αγάπη από τον Κύριο και Αυτός μου χαρίζει δάκρυα και κλαίω για όλον τον κόσμο. Αν όμως κατακρίνω ή δω κάποιον χωρίς συμπάθεια, τότε τα δάκρυα σταματούν και η ψυχή στενοχωρείται. Αρχίζω όμως ξανά να ζητώ την άφεση από τον Κύριο και ο Ελεήμων Κύριος συγχωρεί εμένα, τον αμαρτωλό.
Αδελφοί, γράφω ενώπιον του Θεού. Ταπεινώστε τις καρδιές σας και θα δείτε το έλεος του Κυρίου ήδη επί της γης και θα γνωρίσετε τον ουράνιο Δημιουργό και η ψυχή σας δεν θα χορτάσει αγάπη.
Κανένας δεν γνωρίζει από μόνος του ΤΙ είναι η αγάπη του Θεού, αν δεν τον διδάξει το Άγιο Πνεύμα. Στην Εκκλησία μας όμως η αγάπη του Θεού είναι γνωστή με το Άγιο Πνεύμα γι’ αυτό μιλάμε γι’ αυτήν.
Η αμαρτωλή ψυχή που δεν γνωρίζει τον Κύριο, φοβάται τον θάνατο και νομίζει πως ο Κύριος δεν θα της συγχωρέσει τις αμαρτίες της. Αυτό γίνεται επειδή η ψυχή δεν γνωρίζει τον Κύριο και πόσο πολύ μας αγαπά. Αν το ήξερε αυτό ο κόσμος, κανένας δεν θα απελπιζόταν, γιατί ο Κύριος όχι μόνο συγχωρεί, αλλά και χαίρεται πολύ για την επιστροφή του αμαρτωλού. Ακόμη και αν είναι πλησίον σου ο θάνατος, πίστευε ακράδαντοι πως μόλις παρακαλέσεις, αμέσως θα λάβεις την άφεση.
Ο Κύριος δεν είναι σαν εμάς. Είναι απείρως πράος και σπλαχνικός και αγαθός, και σαν Τον γνωρίσει η ψυχή, καταλαμβάνεται από έκπληξη και λέει: Αχ, ποιόν Κύριο έχουμε!
Το Άγιο Πνεύμα έδωσε στην Εκκλησία να γνωρίσει πόσο μεγάλη είναι η ευσπλαχνία του Θεού.
Ο Κύριος μας αγαπά και μας δέχεται με πραότητα, χωρίς επιτίμηση, όπως δεν μάλωσε στην ευαγγελική περικοπή ο Πατέρας τον άσωτο υιό, αλλά διέταξε να του δώσουν καινούρια φορεσιά, πολύτιμο δαχτυλίδι στο χέρι και παπούτσια στα πόδια. Και πρόσταξε να σφάξουν το σιτευτό μοσχάρι και να γιορτάσουν για την ανεύρεσή του.
Ω με πόση πραότητα και μακροθυμία οφείλουμε και εμείς να διορθώνουμε τον αδελφό μας, ώστε να γιορτάζει η ψυχή μας για την επιστροφή του.
Το Άγιο Πνεύμα διδάσκει αρρήτως την ψυχή να αγαπά τους ανθρώπους.
Η ψυχή δεν μπορεί να έχει ειρήνη, αν δεν προσεύχεται για τους εχθρούς.
Ο Ελεήμων Κύριος με δίδαξε με τη Χάρη Του να αγαπώ τους εχθρούς. Χωρίς τη χάρη του Θεού δεν μπορούμε να αγαπούμε τους εχθρούς. Το Άγιο Πνεύμα όμως εμπνέει την αγάπη και τότε η ψυχή λυπάται ακόμη και τους δαίμονες, γιατί ξέπεσαν από το καλό και έχασαν την ταπείνωση και την αγάπη στον Θεό.
Σας ικετεύω, δοκιμάστε. Αν κάποιος σας προσβάλει ή σας ατιμάσει ή σας πάρει κάτι από τα υπάρχοντά σας ή και αν καταδιώχει ακόμη και την Εκκλησία, προσευχηθείτε στον Κύριο λέγοντας: «Κύριε, όλοι είμαστε πλάσματά Σου. Λυπήσου τους παραπλανεμένους δούλους Σου και κάλεσέ τους σε μετάνοια». Και τότε θα έχεις αισθητώς τη χάρη στην ψυχή σου. Στην αρχή βίαζε την καρδιά σου να αγαπά τους εχθρούς και ο Κύριος βλέποντας την αγαθή σου προαίρεση, θα σου δώσει κάθε βοήθεια. Η ίδια η πείρα σου θα σε πείσει γι’ αυτό.
Όποιος όμως σκέφτεται το κακό για τους εχθρούς του, σημαίνει πως δεν έχει την αγάπη του Θεού και δεν γνώρισε ακόμη τον Θεό. Σημαίνει μάλλον πως μπήκε κάποιο πονηρό πνεύμα στην καρδιά και της φέρνει κακούς λογισμούς, γιατί κατά τους λόγους του Κυρίου, από την καρδιά βγαίνουν αγαθοί ή πονηροί λογισμοί.
Αν ήξεραν οι άνθρωποι την αγάπη του Κυρίου για μας, θα παραδίνονταν τελείως στο άγιο θέλημά Του και θα ζούσαν σαν βασιλόπουλα αμέριμνα κοντά στον Θεό. Ο βασιλιάς φροντίζει για όλα, και για το βασίλειο και για την οικογένεια και για τον γιό, τον διάδοχό του. Και ο γιος ζει ήσυχα στα ανάκτορα. Όλοι τον υπηρετούν και αυτός απολαμβάνει αμέριμνος τα πάντα. Το ίδιο και όποιος παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού, ζει ειρηνικά ευχαριστημένος, έστω και αν είναι άρρωστος, φτωχός ή κατατρεγμένος. Και είναι ήρεμος. γιατί τον παρηγορεί η γλυκιά χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Κύριε, δώσε μου να χύνω δάκρυα για τον εαυτό μου και για όλη την οικουμένη, να Σε γνωρίσουν όλοι οι λαοί και να ζήσουν αιώνια μαζί Σου. Κύριε, αξίωσέ μας της δωρεάς του ταπεινού Αγίου Πνεύματος, για να κατανοήσουμε τη δόξα Σου. Αμήν.
(Συλλογικό, “Αγάπης άβυσσος: Πατερικά κείμενα για την θεία και την ανθρώπινη αγάπη”, εκδ. Ετοιμασία, Καρέας 2018. Αποσπάσματα από το βιβλίο του Γέροντος Σωφρονίου «Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», Εκδόσεις Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας 1988)
(Πηγή ψηφ. κειμένου: agiosthomas.gr)
