Λέγω δε ημίν ότι παν ρήμα αργόν ο εάν λαλήσουσιν οι άνθρωποι αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως.[Σας λέω ότι για κάθε λόγο περιττό και ανωφελή, τον οποίον τυχόν πουν οι άνθρωποι, θα δώσουν λόγο γι’ αυτόν κατά την ημέρα της Κρίσεως. (Κατά Ματθαίον 12,36)
Τας δε βεβήλους κενοφωνίας περιίστασο. Επί πλείον γαρ προκόψουσιν ασεβείας. [Απόφευγε τις ανόητες και κενές περιεχομένου ματαιολογίες, που βεβηλώνουν την αλήθεια. Διότι όσοι διδάσκουν αυτού του είδους τις ανοησίες, θα προχωρήσουν ακόμα περισσότερο στην ασέβεια.] (Προς Τιμόθεον Β’ 2,16)
Όταν αποφεύγει ο άνθρωπος τις πολλές κουβέντες, τις διαμάχες, την ταραχή και την σύγχυση, το ‘Άγιον Πνεύμα επισκιάζει την ψυχή του και... τότε, όσο στείρα και αν είναι, θα βλαστίσει καρπούς πνευματικούς. (Όσιος Ποιμήν)
Κάθε λόγος που δεν συντελεί στην ικανοποίηση της ανάγκης που έχουμε εν Κυρίω, θεωρείται αργός. (Μέγας Βασίλειος)
Η αργολογία γεννάει μίση, έχθρες, θλίψεις, φιλονικίες, ταραχές και πολέμους. (Άγιος Νεκτάριος)
Είναι καλύτερα άσκοπα να ρίχνουμε πέτρα, παρά λόγο. (Άγιος Νείλος ο Ασκητής)
Ας μην είναι κανένας λόγος μας άσκοπος, γιατί από τον άσκοπο (αργό) λόγο, περιπίπτουμε και στους απρεπείς λόγους. (Ιερός Χρυσόστομος)
Δεν έβλαψαν τόσο τα χρήματα που ξοδεύτηκαν άσκοπα, όσο τα λόγια που λέχθηκαν χωρίς σκοπό και κάποια ωφέλεια. (Ιερός Χρυσόστομος)
Αν σου λέει κάποιος ανωφελείς λόγους, μην τους ακούς, για να μην ζημιώσεις την ψυχή σου. Μην λες “δεν ζημιώνομαι”. Δεν είσαι εσύ ανώτερος από τους καθαροτάτους Πρωτοπλάστους, που παρασύρθηκαν από την πονηρή συνομιλία με το φίδι. Σήκω και φύγε! Μην ντραπείς! Και μια “τελεία” να ακούσεις, οι δαίμονες θα την εκμεταλλευτούν και θα φονεύσουν την ψυχή σου! (Άγιος Ησαϊας ο Αναχωρητής)
Απόφευγε τα ανώφελα λόγια, για να μην πέσεις σε αισχρούς λογισμούς. Διότι όπως τα καλά λόγια ωφελούν την ψυχή, έτσι τα λόγια που δεν είναι καλά, την διαφθείρουν. (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
Γιατί είπε ο Κύριος πως “παν ρήμα αργόν ο εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσι περί αυτού λόγου εν ημέρα κρίσεως” (Ματθ. 12,36); Επειδή κάθε αργός λόγος βλάπτει την ψυχή, τόσο εκείνου που τον εκστομίζει, όσο και εκείνων που τον ακούνε. Γιατί τον αποσπά από τον Θεό Λόγο, που είναι απλός. Αυτός είναι και ο λόγος, που κατά την διάρκεια της μεγάλης σαρακοστής, ζητάμε από τον Κύριο, να μην μολυνθεί η ακοή μας από την αργολογία: “Πνεύμα… αργολογίας μη μοι δως”. (Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης)
Φυλάξου από την αργολογία. Αν δεν είναι ανάγκη να μιλήσεις, μην λες τίποτα, έστω και αν θες να πεις κάτι καλό. Γιατί από τα περίσσεια λόγια, συνήθως προέρχονται πολλά κακά. “Το περισσόν εκ του πονηρού”. Συχνά αρχίζοντας από θεαρέστους λόγους καταλήγουμε σε αισχρολογίες, όρκους, συκοφαντίες, ψεύδη και κάθε πονηρό. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)
Η αργολογία φέρνει πάντα την αμαρτία. Όταν αργολούμε έρχονται ανάμεσά μας οι δαίμονες. Γι΄αυτό είναι ανάγκη να μην ομιλούμε όταν δεν υπάρχει ανάγκη, αλλά να λέμε μέσα μας την ευχή. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Όχι αργολογίες και ανώφελες συζητήσεις, γιατί έτσι μας κλέβει το χρόνο ο διάβολος και περνάει ο πολύτιμος χρόνος της ζωής μας, με μετεωρισμούς και χωρίς να νοιώσουμε τον Χριστό. Να αποφεύγετε την αργολογία, γιατί αυτή σβήνει από την ψυχή του ανθρώπου, το μεγαλείο… (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
Να αποφεύγουμε πολύ την αργολογία γιατί είναι σαν την πυρκαγιά που καίει ολόκληρα δάση· έτσι και η αργολογία αποβάλλει κάθε καλό μέσα από την ψυχή μας, το απομακρύνει από την καρδιά μας και μένουμε ένας τενεκές ξεγάνωτος. (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)
Πηγή: agiospatrokosmas.gr
