Ὅσοι διαπράττουν τὴν ἁμαρτία, εἶναι φοβισμένοι, ἔστω καὶ ἂν κανεὶς δὲν τοὺς εἶδε. Φοβοῦνται τὰ πάντα… Εἶναι καχύποπτοι… Ἐλέγχονται ἀπὸ τὴν συνείδησή τους, ποὺ τοὺς κεντᾶ. Κάθε λόγος καὶ πράξη τοὺς συνοδεύονται ἀπὸ φόβο καὶ ἀγωνία. Κοιτάζουν τριγύρω τους. Τὰ πάντα φοβοῦνται… (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἡ ἀγάπη συγχωρεῖ πλῆθος ἁμαρτημάτων, ἐνῶ ἡ ἔχθρα φαντάζεται (ἐχθρούς) καὶ ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχουν… (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Νὰ μὴν παραδέχεσαι τοὺς λογισμοὺς ποὺ σπέρνει μέσα σου ὁ ἐχθρός, ἀπὸ ὑποψίες, ἐναντίον τοῦ πλησίον. Εἶναι ψεύτικοι καὶ ὀλέθριοι καὶ τελείως ἀπατηλοί. Γνώριζε ὅτι μὲ ...
Εἶναι δύσκολο νὰ ὑποψιαστεῖ τὸ κακὸ ἐκεῖνος, ποὺ μὲ δυσκολία στρέφεται στὴν κακία. (Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)
Νὰ εὐχόμαστε, νὰ μᾶς ἐλευθερώσει ὁ Θεὸς ἀπὸ τὴν καχυποψία πού μας κάνει νὰ βλέπουμε ὅλα ὅσα ἔχει ὁ γείτονας στραβά, ἀκόμα καὶ οἱ κινήσεις του, οἱ χειρονομίες του, ἡ ματιά του, ἡ φωνή του, τὸ βῆμα του καὶ κάθε λόγος του… (Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης)
Νὰ φυλάγεσαι ἀπὸ τὴν καχυποψία, ὅπως φυλάγεσαι ἀπὸ τὴν φωτιά, ἐπειδὴ μέσω αὐτῆς ὁ ἐχθρός του ἀνθρωπίνου γένους (διάβολος), πιάνει ἀνθρώπους στὸ δίχτυ του καὶ διαρκῶς προσπαθεῖ νὰ κάνει τὸ ἄσπρο μαῦρο καὶ τὸ μαῦρο ἄσπρο, ὅπως ἔκανε μὲ τοὺς Προπάτορές μας Ἀδὰμ καὶ Ἕυα στὸν Παράδεισο. (Ἅγιος Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα)
Ἂς φροντίσουμε ἀδελφοί μου, μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις, νὰ μὴν δίνουμε ἐμπιστοσύνη ποτὲ στὶς ὑποψίες μας. Τίποτα δὲν ἀπομακρύνει τόσο πολὺ τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸ νὰ παρακολουθεῖ καὶ νὰ ἐλέγχει τὶς ἁμαρτίες του καὶ τίποτα δὲν τὸν κάνει τόσο πολὺ νὰ ἀσχολεῖται μὲ ὅσα δὲν τὸν ἀφοροῦν ὅσο αὐτές. (Ἀββᾶς Δωρόθεος)
Νὰ μὴν δέχεσαι τὶς ὑποψίες πού σου ὑποβάλλει ὁ λογισμός σου ἐναντίον του. Καὶ ἂν ἀκόμα ἀπὸ ἀνθρώπινη ἀδυναμία, ξεφυτρώσουν οἱ ὑποψίες στὸν νοῦ σου, προσπάθησε νὰ τὶς μεταβάλλεις σὲ καλὲς σκέψεις. Νὰ εὐχαριστεῖς γιὰ ὅλα καὶ ἔτσι θὰ ἀποκτήσεις τὴν ἀγαθότητα καὶ τὴν ἁγία ἀγάπη. (Ἀββᾶς Δωρόθεος)
Οἱ ὑπόνοιες εἶναι παγίδα τοῦ διαβόλου, εἶναι μία καθαρὴ πλάνη. (Ἀββᾶς Δωρόθεος)
