«Οι με­τά­νοιες εί­ναι η τε­λειό­τε­ρη άσκη­ση που εφευ­ρέ­θη­κε ποτέ, διό­τι γυ­μνά­ζει ψυχή και σώμα»

 


Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

Οι με­τά­νοιες εί­ναι η τε­λειό­τε­ρη άσκη­ση που εφευ­ρέ­θη­κε ποτέ, διό­τι γυ­μνά­ζει ψυχή και σώμα.

Δεν νο­εί­ται να βρι­σκό­μα­στε εν με­τα­νοία και να μην κά­νου­με με­τά­νοιες, εκτός και αν έχου­με πρό­βλη­μα υγεί­ας. Αλλά και οι με­τά­νοιες χω­ρίς με­τά­νοια, εί­ναι άκυ­ρες. Οι εδα­φιαί­ες με­τά­νοιες, συμ­βάλ­λουν στον αγια­σμό του σώ­μα­τος και στην...

κα­τα­πο­λέ­μη­ση των σω­μα­τι­κών πα­θών και εί­ναι υπο­χρε­ω­τι­κές, ως έκ­φρα­σης αγά­πης προς τον Κύριο. Θέλει όμως διά­κρι­ση για το πό­σες με­τά­νοιες θα κά­νου­με, σε συν­νε­νόη­ση φυ­σι­κά με τον πνευ­μα­τι­κό μας.

Κατά την Ιερά πα­ρά­δο­ση, ο Αδάμ δι­δά­χτη­κε μετά την πτώ­ση του, από τον Αρχάγ­γε­λο Μιχα­ήλ, να προ­σκυ­νά­ει το Θεό πρη­νη­δόν, κά­νον­τας με­τά­νοιες.

Την Κυρια­κή στη Θεία Λει­τουρ­γία δεν γο­να­τί­ζου­με, διό­τι η Κυρια­κή εί­ναι Ανα­στά­σι­μη ημέ­ρα και αυτό εί­ναι δια­τα­γή των Απο­στό­λων, που πή­ραν στην Απο­στο­λι­κή σύ­νο­δο το 50 μ.Χ. στα Ιερο­σό­λυ­μα. Η μο­να­δι­κή πε­ρί­πτω­ση που γο­να­τί­ζου­με εί­ναι όταν έχου­με χει­ρο­το­νία κλη­ρι­κού, διό­τι τότε στα­μα­τά­με για λίγο τη Θεία Λει­τουρ­γία και δια­βά­ζου­με την Ακο­λου­θία της χει­ρο­το­νί­ας. Επί­σης δεν γο­να­τί­ζου­με όλες τις μέ­ρες από το Πάσχα και για 40 μέ­ρες.

ΠΗΓΗ

https://simeiakairwn