Γράφει ὁ Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος
Ἐπί τέλους μέσα στό «δημοκρατικό καθεστώς» ποῦ ζοῦμε ὁρίστηκε ἡμερομηνία ἐκλογῶν, ἡ 6η Μαΐου, ἡμέρα Κυριακή.
Ἡ περίοδος ποῦ διανύουμε εἶναι Ἀναστάσιμη. Ἀσφαλῶς τίποτα δέν εἶναι τυχαῖο, ὑποστηρίζει ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος.
Μέσα στήν τεσσαρακονθήμερη ἀναστάσιμη περίοδο ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι πιστοί διακατεχόμενοι ἀπό τό μοναδικό, παγκόσμιο, διαχρονικό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ θεανθρώπου Κυρίου, θά προσέλθουμε στίς κάλπες γιά νά ψηφίσουμε χωρίς φόβο, πάθος καί ἰδιοτέλεια. Αὐτές οἱ ἐκλογές ἀπαιτοῦν ἀπό ὅλους μας ἰδιαιτέρα σύνεση καί διάκριση, ἀφοῦ καλούμαστε νά ἐκλέξουμε ἐκπροσώπους μας μέ ξεχωριστή ἀγάπη στούς Ἕλληνες πολίτες, ἀδιάφθορους, ἔντιμους, φιλοπάτριδες, μέ ἐγνωσμένη, εἰ δυνατόν, ὀρθόδοξη φιλοθεΐα καί θυσιαστική φιλανθρωπία.
Ἀνθρώπους μέ ἁπλή ἀνθρωπιά πρός τούς ξένους καί μέ ἀκέραιο σεβασμό στήν ὑπερτρισχιλιετῆ ἱστορία τῆς χώρας μας, ποῦ καταξιώθηκε ἀπό τούς ἐξαίρετους θεανθρώπινους θησαυρούς τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καί ζωῆς τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας μας. Μέχρι τώρα ἔχει....
συσσωρευθεῖ στή μαρτυρική Ἑλλάδα ἀσύλληπτο βάρος προδοσίας, μισοθεΐας ἀπό τούς φανερούς ἤ κρυπτομένους ἀγνωστικιστές, ἀθέους ἤ καί πολεμίους τῆς ἁγίας ἑλληνορθοδόξου παραδόσεώς μας.
Ἔχει ἐκτονωθεῖ ἀπό τίς ψυχές μᾶς ἕνα ὀγκωδέστατο πλέγμα ἀπό ὕβρεις, κατάρες, ἀγανάκτηση, ἄσπονδο - κοσμικά δικαιολογημένο - μίσος, ἰδίως ἐκ τῶν κατατρεγμένων συμπολιτῶν μας ἐναντίον τῶν μή σπλαχνικῶν διαχειριστῶν τοῦ Ἔθνους μας, τῶν «ἀρχόντων» ἐχθρῶν μας.
Βάναυσα ὅλοι μας ἀπειλούμαστε ἀπό τόν ἄμβωνα τῆς Νέας Ἐποχῆς, τήν τηλεόραση μέ τά ἐπιτελεῖα της, γιά ἀκόμα πιό σκληρά μέτρα καί χαράτσια ποῦ δέν ἔχουν προηγούμενο στήν ἱστορία μας καί τήν ἀρχαία καί τῶν νεωτέρων χρόνων, ἐνῶ ἑτοιμαζόμαστε, ὑποτίθεται, γιά ἐκλογές.
Ἐπιτρέπει βέβαια ὁ Κύριός μας, ὅπως ὁ Ἴδιος προτίμησε νά σταυρωθεῖ ὅλως ἐξευτελιστικά ἀπό τά ἄπονα καί ἀνυπότακτα πλάσματά Του καί νά μή τά σταυρώσει παραδειγματικά, ἐπιτρέπει νά ὑφιστάμεθα ὡς Ἑλληνική κοινωνία πανδημία ἑκατομμύριων ἀνέργων ἀπολυθέντων καί ἀστέγων, παραδομένων πιά μόνο στό ἔλεος τοῦ Σταυρωθέντος ἀλλά καί Ἀναστάντος Κυρίου μας.
Επιτρέπει νά μειώνονται δραματικά θέσεις ἐργασίας καί στόν δημόσιο καί στόν ἰδιωτικό τομέα, νά παροπλίζονται ὅσοι παρέχουν ἰατροφαρμακευτική περίθαλψη στούς πολίτες. Ἐπιτρέπει ὁ μόνος Φιλάνθρωπος νά περικόπτονται μισθοί καί συντάξεις καί νά γίνονται αὐτόχειρες ὄχι λίγοι, ἀλλά χιλιάδες ἀδύνατοι στήν πίστη καί ἀπελπισμένοι συνάνθρωποί μας.
Ἦταν πανεύκολο στό Χριστό μας νά ἀποφύγει τό μαρτύριό Του καί πρώιμα καί στό τέλος. Στόν Πέτρο ὅμως εἶπε «βάλε τήν μάχαιράν σου εἰς τήν θήκην». Μήπως δέν μπορῶ νά πῶ στόν Οὐράνιο Πατέρα Μου νά στείλει λεγεῶνες ἀγγέλων ὑπερασπιστῶν τῆς ζωῆς μου;
Ἐπίσης ὅταν οἱ σταυρωτές Του περιγελώντας Τόν ἔλεγαν: «εἰ Υἱός εἰ τοῦ θεοῦ, καταβηθι ἀπό τού Σταυρου ινα πιστεύσωμεν», ὅμως ὁ Παντοδύναμος, ὁ «δρακί κρατῶν τά σύμπαντα» δέν ξεκρεμάστηκε ἀπό τό σταυρικό ἰκρίωμα ἐνῶ ἄνετα, θεϊκά μποροῦσε νά γλυτώσει. Δέν θά γλύτωνε ὅμως τό ἀνθρώπινο γένος ἀπό τήν αἰώνια καταδυναστεία τοῦ θανάτου. Ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου διά τοῦ θανάτου Αὐτοῦ ἐπάτησε τόν θάνατον.
Ἔτσι καί σήμερα ὁ Κύριος ἐπιτρέπει τή σταύρωσή μας ἀπό τούς συγχρόνους σταυρωτές, γιά νά σταυρώσουμε ὅλα τά βδελυκτά σαρκικά πάθη καί μίση καί νά βγοῦμε ἀπό τίς ἀπίστευτες καί «ἀμετάκλητες» δοκιμασίες κεκαθαρμένοι, ὅπως τό χρυσάφι μετά τή δοκιμασία ποῦ ὑφίσταται στή δυνατή πυρά τῆς καμίνου.
Ὀφείλουμε πάντως ὡς δικά Του τέκνα, τῆς ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, νά ἀποβάλουμε κάθε ἀντιπάθεια ἐναντίον τῶν σταυρωτῶν μας καί νά μεταστρέψουμε τήν ἀγανάκτηση σέ προσευχή. Τά τελευταία ἐπίγεια λόγια του Κυρίου μᾶς ἦταν: «Πάτερ ἅφες αὐτοῖς, οὐ γάρ οἴδασι τί ποιούσι».
Πράγματι δέν ξέρουν τί κάνουν, ἀφοῦ ἡ κομματική πειθαρχία εἶναι ἡ πρώτη καταστατική, ὅπως φαίνεται, ὑποχρέωση γι’ αὐτούς, ὅπως καί ἡ ἄγνοια τοῦ περιεχομένου τῶν συμβάσεων ποῦ ὑπέγραψαν καί … ἴσως κάποια bonus. Νά παρακαλέσουμε ἐπί πλέον νά τούς χαρίσει ὁ Σταυρωθεῖς Κύριος μετάνοια καί ἐν μετανοία ἀπολογία στή Μέλλουσα Κρίση.
Αὐτή ἡ ἐν Χριστῷ ὑπέρβαση τοῦ ἀτομισμοῦ μας θά πλημμυρίσει τήν ψυχή μας μέ ὠκεανούς θείας ἀγάπης ποῦ θά συμπαρασύρει ἑαυτούς καί ἀλλήλους σέ εὐχές καί ὄχι κατάρες καί σέ συναγωνισμό προσευχῶν ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας καί σωτηρίας ὅλων μας, τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν.
Τό θέμα μας ὅμως εἶναι οἱ ἐπικείμενες ἐκλογές. Τί θά κάνουμε; Ἡ ἀπάντηση εἶναι πάρα πολύ δύσκολη. Μποροῦμε ὅμως νά σκεφθοῦμε τά ἑξῆς:
1. Όσοι ὑπέγραψαν, οἱ διακόσιοι περίπου βουλευτές, τίς συμβάσεις που παραδίδουν «ἀμετάκλητα» στούς δανειστές τῆς χώρας μᾶς ἔδαφος, ὑπέδαφος, ὀρυκτό πλοῦτο, ἐναέριο χῶρο, παραθαλάσσιο, δημόσια καί ἰδιωτική περιουσία, πολιτιστική κληρονομιά κ.τ.λ., κ.τ.λ., μποροῦν νά θεωροῦνται ὑποψήφιοι ἐκπρόσωποί μας στίς ἐπικείμενες ἐκλογές; Εἶναι δυνατόν;;;
2. Υπάρχουν κόμματα, τά ὁποῖα ἔχουν κάνει ἀναλυτική κριτική τῶν μεθοδεύσεων τοῦ πλαστοῦ χρέους, τῶν ἐπαχθῶν ὑποχρεώσεων τῆς πατρίδος μας πρός τό Δ.Ν.Τ., τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, τούς δανειστές. Ἔχουν ἀποδείξει ὅτι ἡ μέχρι τώρα διετής οἰκονομική πολιτική δέν βοηθάει τή χώρα μας, ἀλλά ἀκόμα περισσότερο ὑποθηκεύει τό μέλλον γενιῶν καί γενιῶν μετά ἀπό μας, ἀφήνοντας ἐρείπια στούς μεταγενεστέρους μας σέ ὅλα τά ἐπίπεδα ζωῆς.
Ἀπό αὐτά τά ἀντιμνημονιακά κόμματα ὠφεληθήκαμε μέ τίς ἐμπεριστατωμένες ἀναλύσεις ποῦ ἔχουν κάνει γύρω ἀπό τό ἐπονείδιστο χρέος, ἀπό τούς δυσβάστακτους τόκους γιά τήν ἀποπληρωμή τοῦ χρέους καί γύρω ἀπό τή γενικότερη φθίνουσα κατάσταση τῆς χώρας μας, ποῦ εἶναι ἀποτέλεσμα τῶν «ἀμετάκλητων» δανειακῶν συμβάσεων ποῦ τελικά ὑπέγραψαν οἱ διακόσιοι βουλευτές.
Λυπούμαστε ὅμως ὑπερβολικά γιατί, ἐνῶ οἱ γνώσεις τους, ἡ δράση τους, ἡ μαχητικότητά τους ἔδειχναν τήν ἀγάπη τους γιά τήν πατρίδα μας, τήν Ἑλλάδα, ὡστόσο δειλά – δειλά ἤ μερικοί πιό φανερά, δηλώνουν ἄθεοι. Ἐνδεχομένως καί κάποιες ἄλλες σκοπιμότητες, συμβατές μέ τήν ἀθεΐα τους, νά ἔρθουν στό φῶς τότε ποῦ θά καθήσουν στούς βουλευτικούς θώκους. Ἡ περίπτωσή τους μᾶς παραπέμπει στή νοοτροπία καί στή δράση τοῦ Ἀδαμάντιου Κοραῆ, ὁ ὁποῖος θαμπώθηκε ἀπό τόν εὐρωπαϊκό ἀθεϊστικό οὐμανισμό, ἀρνήθηκε τήν ἐκλεκτή ἑλληνορθόδοξη Παράδοση καί ἀγωνίστηκε νά ἐγκαθιδρύσει στήν πατρίδα μας τήν ἄψυχη εὐρωπαϊκή κουλτούρα, τῆς ὁποίας τά ἀποτελέσματα δυστυχῶς εἰσπράττουμε ὅλοι μας.
3. Όσους από τούς ἀντιμνημονιακούς δεν ἔχουν ξεκαθαρίσει το θέμα τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη πως μποροῦμε νά τούς ἐμπιστευθοῦμε; Ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη θά εἶναι τό δηλητηριῶδες κερασάκι πάνω στήν τούρτα τῆς ἠλεκτρονικῆς φυλακῆς, ποῦ ἀπό δεκαετίες ἑτοιμάζει ἡ Νέα Ἐποχή σέ βάρος μας. Ἄν καί αὐτοί ἀδιαφοροῦν στήν καταδυνάστευση τῆς ἐλάχιστης ἐλευθερίας μιᾶς ἀναπνοῆς, μιᾶς ἀνάσας ποῦ ἀπέμεινε ἀκόμα στόν Ἕλληνα πολίτη, πῶς μποροῦμε νά τούς δώσουμε τήν ἐξουσιοδότηση νά προετοιμάσουν μιά πραγματική καί ὄχι εἰκονική σεισάχθεια;
4. Τίς ἡμέρες αὐτές ποῦ μέ διάφορα παραπλανητικά διλήμματα προσπαθοῦν οἱ ἐπαγγελματίες πολιτικοί νά μᾶς ξεγελάσουν, ἄς κλείσουμε τά αὐτιά μας νά μήν ξαναμολυνθοῦν ἀπό τίς πλάνες ὑποσχέσεις τους. Άς κλείσουμε τόν ἄμβωνα τῆς Νέας Ἐποχῆς, τήν τηλεόραση, γιά νά μή ρυπαίνει μέ τό συστηματικό ψεῦδος τίς ψυχές μας. Μυθομανεῖς θά καταντήσουμε, ἄν ἐξακολουθοῦμε νά τείνουμε εὐήκοα ὦτα σ’ αὐτούς.
5. Άς ἐπιμεληθοῦμε τήν ἐν Χριστῷ πνευματική μας ζωή. Τό κομποσχοίνι, τήν εὐχή, τίς ἱερές Ἀκολουθίες, γιά νά μπορέσουμε νά ἀνακαλύψουμε ἔστω καί ἕνα Χριστιανό Ἕλληνα ποῦ πονάει γιά τήν κατάσταση τῆς χώρας μας. Άν πραγματικά πονᾶμε γιά τήν πατρίδα μας, εἶναι βέβαιο ὅτι ὁ Χριστός θά δείξει, θά ἀναδείξει ἄνδρα ἐν Χριστῷ πνευματικῶν ἐπιθυμιῶν, ἄνδρα θυσίας καί προσφορᾶς καί θά δώσει ἐλπίδα σωτηρίας. Είμαστε σίγουροι ὅτι ὄχι μόνο ἕνας, ἀλλά ἀρκετοί νέοι ὑποψήφιοι ἔχουν ὀρθόδοξη παιδεία, ἔμπνευση, πίστη Χριστοῦ καί ἀγάπη γιά τήν Πατρίδα.
6. Στήν περίοδο τῆς ἀρχεγόνου Ἐκκλησίας τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τότε ποῦ ὁ Ἰουδαϊκός λαός ἦταν σκλαβωμένος στούς εἰδωλολάτρες καί ἀναγκάζονταν ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι νά προσκυνήσουν τόν πανίσχυρο Ναβουχοδονόσορα, οἱ τρεῖς νέοι Ἀνανίας, Ἀζαρίας καί Μισαήλ δέν ἀρνήθηκαν τόν ἀληθινό Θεό καί δέν προσκύνησαν τά εἴδωλα. Ἐκβιάσθηκαν καί ρίχτηκαν στήν κάμινο τοῦ πυρός. Βάδιζαν ἀτρόμητοι μέσα στήν πυρακτωμένη κάμινο δοξολογοῦντες τόν ἀληθινό Θεό καί μετανοοῦντες γιά λογαριασμό ὅλης της γενιᾶς τους ποῦ ἀπομακρύνθηκε πνευματικά ἀπό τόν ἀληθινό Θεό. Καταξιώθηκαν τοῦ πασίγνωστου θαύματος τῆς σωτηρίας τους ἀπό τήν καταστρεπτική δύναμη τοῦ πυρός. Οὔτε τρίχα τῆς κεφαλῆς τους δέν ἐνοχλήθηκε, δέν πειράχθηκε ἀπό τή φωτιά, ἀλλά μέσα στήν πυρένδροσο κάμινο ἀπεκαλύφθη ἡ μελλοντική σάρκωση καί ἐνανθρώπιση τοῦ ἀσάρκου Λόγου, φαινομένου ὡς λευχείμονος καί ἀστραφτεροῦ ἀγγέλου ποῦ τούς ἐνδυνάμωνε, τούς θεοεμψύχωνε καί τούς πλήρωνε μέ τήν ἐμπειρία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ μαρτυρήσαντος, Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Κυρίου μας. Ἔγιναν μάρτυρες τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, πρό Χριστοῦ. Είναι ἀδύνατο σήμερα καί μεῖς, οἱ κληρικοί καί λαϊκοί τῶν ἐσχάτων χρόνων, ζῶντες ἐν μετανοία τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ νά μήν ἀποκτήσουμε ἐμπειρία Ἀναστάσεως καί σωτηρίας τῆς πατρίδος μας ἀπό τήν ἠτοιμασμένη νέα κάμινο πυρός ἀπό τούς ἡγέτες τῆς Νέας Ἐποχῆς καί τούς συνεργούς τους.
