«...Θυμάμαι που από πιτσιρικάς μού έλεγε: “Θα με γράψουν με μεγάλα γράμματα! Θα φτάσω ψηλά!” Όμως, δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι εννοούσε. Πιστεύαμε ότι το έλεγε επειδή θα έμπαινε στη Σχολή Ικάρων. Πού να καταλάβουμε τι ήθελε να μας πει τότε, μιλώντας γι’ αυτά τα μεγάλα γράμματα...»
Με αυτά τα λόγια ο πατέρας του Νίκου Σιαλμά "αποδέχθηκε" τον ιστορικό ρόλο του παιδιού του αντικρύζοντας το μνημείο...
στον Άη Στράτη που "φωτίζει" τον υγρό τάφο του ήρωα.Για τον θάνατο και τις συνθήκες της αερομαχίας του Ν.Σιαλμά με τα δύο τουρκικά F-16 εκείνο το πρωινό της 18ης Ιουνίου 1992 έχουν γραφεί πολλά, αλλά όχι αρκετά.
Και για πoιο πραγματικό λόγο θυσιάστηκε. Γιατί καλό είναι να μιλάμε για ηρωικές πράξεις, αλλά κάλλιστο να είναι οι ήρωες ζωντανοί δίπλα μας και να μας προστατεύουν.
Κάνοντας μια αναδρομή στην εποχή, θα διαπιστώσουμε ότι μόλις πριν από δυο-τρία χρόνια είχαν παραληφθεί τα F-16 και τα Mirage 2000 από την ΠΑ, ενώ η Τουρκία ήδη είχε ξεκινήσει να εντάσσει από το 1985 στο δυναμικό της τα F-16. Τα ελληνικά F-16 και Mirage 2000 είχαν αγοραστεί σε μόνο 80 μονάδες και με επτά χρόνια καθυστέρηση, αντί για το 1980 η παραγγελία είχε γίνει το 1987 για τα Mirage 2000 και το 1988 για τα F-16. Eίχαμε αγοράσει, δηλαδή, λίγα αεροσκάφη και με μεγάλη καθυστέρηση.
Η Τουρκία είχε ήδη συμπληρώσει την δύναμη των 120 F-16 τρίτης γενιάς μαχητικό, και είχε αρχίσει να αποκαθιστά την ισορροπία στο Αιγαίο και σιγά-σιγά να παίρνει τον αέρα, ειδικά των νεαρών χειριστών της ΠΑ που χειριζόντουσαν μαχητικά δεύτερης γενιάς.
Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι ο Ν.Σιαλμάς έδωσε την ζωή του γιατί η πατρίδα αρνήθηκε να του δώσει τα κατάλληλα όπλα για να αντιμετωπίσει τον εισβολέα. Τα Mirage F1CG των 342 και 334 ΜΠΚ (Μοίρες Παντός Καιρού) υπηρετούσαν μέχρι και τον Ιούνιο του 2003 (!) επειδή η Ελλάδα δεν διέθετε αρκετά κονδύλια σε σχέση με την τουρκική αεροπορική απειλή για να αντικαταστήσει στις προωθημένες Μοίρες αναχαίτισης με μαχητικά τρίτης γενιάς τα παλαιότερα F.1CG.
Τα οποία ακριιβώς λόγω της εμφάνισης των F-16 είχαν περάσει σε οριστική πορεία τεχνολογικής αποδρομής μόλις 15 χρόνια μετά την προμήθειά τους.
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια πέρα από τον δεδομένο ηρωισμό του Ν.Σιαλμά, ο οποίος περιγράφεται μέσα σε δέκα ολόκληρες σελίδες στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί την ερχόμενη Παρασκευή 15 Ιουνίου. Το τι πραγματικά έγινε σ'εκείνη την αερομαχία που για πρώτη φορά αποκαλύπτεται τι συνέβη. Και γι'αυτό είναι ακόμα πιο συγκλονιστικός ο τρόπος που χάθηκε ο 27χρονος υποσμηναγός. Αυτό που έστειλε στον υγρό του τάφο τον Νίκο Σιαλμά είναι αυτό που οι συνάδελφοί του στα Mirage F.1 και τα F-4E υπέφεραν μέχρι την ολοκλήρωση της παραλαβής των 60 F-16 Block 52+ το 2004: Εμπλέκονταν σε αερομαχίες κατά κανόνα "χαμένες από χέρι" και έδιναν άθελά τους την δυνατότητα στους Τούρκους χειριστές να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και να πιστέψουν ότι μπορούσαν να νικήσουν αυτούς που σε ολόκληρη την δεκαετία του '70 και στο μεγαλύτερο μέρος αυτής του '80 τους "κατέρριπταν" χωρίς δεύτερο ευκαιρία.
Και αυτή ήταν η μεγαλύτερη ζημιά για την χώρα που χρεώνεται 100% στους πολιτικούς που αρνήθηκαν να εξοπλίσουν την χώρα τότε και εξακολουθούν και αρνούνται και σήμερα.
Aύριο, έξι ημέρες πριν την τραγική επέτειο των 20 χρόνων, λόγω εκλογών, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Φ. Φράγκος συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Κ. Ζιάζια, τον Αρχηγό ΓΕΝ Αντιναύαρχο Κ. Χρηστίδη και τον Αρχηγό ΓΕΑ Αντιπτέραρχο (Ι) Α. Τσαντηράκη θα παραστεί σήμερα στην επιμνημόσυνη δέηση που θα τελεστεί , στο χώρο του μνημείου Πεσόντων Αεροπόρων, στο ακρωτήριο Σιαλμά (Τρυπητή) στη νήσο Άγιος Ευστράτιος.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
