Ο Μοχάμεντ είναι ένα αγόρι έξι ετών. Είναι Παλαιστίνιος. Είναι φοβισμένος και τρομοκρατημένος. Ακολουθεί συνεχώς τη μητέρα του. Και κάθε 10 λεπτά τη ρωτάει: μαμά, πότε θα πεθάνουμε;
Είναι μόνο μια από τις χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, σπαρακτικές ιστορίες από τη Γάζα. Ένα τόσο δα κομμάτι γης που βομβαρδίζεται νυχθημερόν. Στα Παλαιστινιακά εδάφη δεν υπάρχουν καταφύγια. Στο Ισραήλ είναι βαμμένα με φωτεινά χρώματα. Έχουν στρώματα, φως, ακόμα και τηλεόραση.
Αλλά οι Παλαιστίνιοι, φαίνεται πως, είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Και δεν έχουν καταφύγια. Γι’ αυτό και ο καθένας πρέπει να βρει μια γωνιά στο σπίτι για να κρυφτεί όταν τα ισραηλινά μαχητικά θα αρχίσουν να «ξερνάνε» βόμβες.
Η οικογένεια του Μοχάμεντ αποφάσισε να φύγει από την πόλη της Γάζας και να μετακομίσει πιο νότια, στη Χαν Γιουνίς, όπου μένουν συγγενείς της μητέρας του. Αλλά κι εκεί δεν έχουν διαφύγει τον κίνδυνο. Έχουν απλά ελάχιστες πιθανότητες παραπάνω να μη χτυπηθούν.
Ο Μοχάμεντ εξακολουθεί να τρέμει. «Αρνείται να φάει. Με ακολουθεί όπου πάω γιατί φοβάται και...
κάθε 10 λεπτά με ρωτάει πότε θα πεθάνουμε. Λέει ότι δε θα πάει ξανά στο σχολείο γιατί φοβάται μήπως γίνει μάρτυρας ή ότι θα γυρίσει και εγώ ή τα αδέρφια του θα έχουμε σκοτωθεί», λέει στο Γαλλικό πρακτορείο η 37χρονη μητέρα του, Ουμ Τζιχάντ.
Τη Γάζα εγκατέλειψαν την τελευταία εβδομάδα χιλιάδες κάτοικοί της. Η 43χρονη Σούλαιλα Νούρι αποφάσισε να φύγει από το σπίτι της μετά από μια δύσκολη νύχτα. «Οι εκρήξεις ακούγονταν λες κι ήταν μέσα στο σπίτι μου. Έκατσα απλά και περίμενα να πεθάνω», εξομολογείται στο Γαλλικό πρακτορείο.
http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=175437&catid=7
