Ανθή Δοξιάδη
(απόσπασμα από συνέντευξη στην Νόρα Ράλλη)
«Υπάρχουν διάφορες. Δεν τρώνε πια μαζί και αυτό δεν μοιάζει να απασχολεί κανένα. Μιλάνε πολύ λίγο μεταξύ τους, γιατί και οι δύο περνάνε πολλές ώρες σε Facebook, Twitter κτλ. και αυτό δεν μοιάζει να απασχολεί ούτε τους μεν ούτε τους δε. Παλιά είχαμε μόνο την τηλεόραση να μας εμποδίζει την επικοινωνία».
Αγάπη, χιούμορ-γέλιο, στοργή: ανήκουν στα βασικά στοιχεία της γονεϊκής συμπεριφοράς;
«Η αγάπη κάνει τα παιδιά να ανθίζουν. Το χιούμορ συχνά σπάει την ένταση και μπαίνει σφήνα στη σύγκρουση. Το γέλιο θεραπεύει. Και η στοργή τα κάνει να αισθάνονται ασφαλή και ότι υπάρχει κάποιος που τα καταλαβαίνει. Μεγάλη υπόθεση όλα αυτά. Σχεδόν φτάνουν για να μεγαλώσει καλά ένα παιδάκι».
Ποιος είναι ο καλός γονιός;
«Καλός γονιός είναι ο απλός, αληθινός γονιός, που ξέρει να κυβερνά με γλύκα και όρια. Που πιστεύει στο παιδί του, που περνά καλά μαζί του, που βλέπει το παιδί του και το καταλαβαίνει όπως είναι, όχι όπως θα ήθελε αυτός να είναι. Και που 18 χρόνια αργότερα ΔΕΝ θα πει ποτέ του παιδιού του «Εγώ που θυσιάστηκα για σένα και κοίτα πώς είσαι», κ.λπ. Ο τέλειος, πάντως, γονιός
ζει μόνο, ασφυκτικά, ανάμεσα στις σελίδες βιβλίων των «ειδικών». Οι υπόλοιποι είμαστε οι «αρκετά καλοί γονείς». Που αρκεί!».
.........................
«Φάε, φάε, φάε», «μη, μη, μη»: με τι να αντικατασταθούν αυτές οι λέξεις;
«Με τα «Πες μου, πες μου, πες μου» και «μπορείς, μπορείς, μπορείς». Αλλά και «μπράβο», «σε αγαπάω πάρα πολύ», «γιατί το λες αυτό; Είσαι τέλειο παιδάκι, δεν πειράζει, θα το φτιάξουμε». Και ενίοτε «όταν λέω όχι, θα πει όχι!»»
Μία ευχή… λόγω και των ημερών;
«Ζήτω οι γονείς και τα παιδιά! Τα Χριστούγεννα γιορτάζουμε το μάθημα της αγάπης που μας δίδαξε ένα μωράκι. Ετσι όπως έγινε και στη δική μας ζωή. Οι καιροί μπορεί να είναι δύσκολοι, αλλά τα παιδιά θα θυμούνται όχι τόσο τα πακέτα όσο την ατμόσφαιρα αγάπης μέσα στο σπίτι τους».