Με μια δυσοίωνη είδηση ξημέρωσε η σημερινή ημέρα: μετά από μέρες αγωνίας για την έκβαση των οικονομικών θεμάτων που απασχολούν την πατρίδα μας, ήρθε το κλείσιμο των τραπεζών Ομολογώ πως σφίχτηκε η ψυχή μου με το άκουσμα της είδησης: «Αρχίζουν τα πιο δύσκολα», σκέφτηκα.
Όμως ο Θεός δεν θα μας αφήσει… “Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε, και θα φοβηθούμε την θύελλα που πάει να ξεσπάσει; Ούτε και τώρα θα χαθούμε. Ο Θεός μας αγαπά”, θυμήθηκα τα παρηγορητικά και εμψυχωτικά τα λόγια του αγίου γέροντα Παϊσίου, που μας προετοίμαζε για δύσκολους καιρούς.
Και τότε μου ήρθε στο νου και μια φράση που είχα ακούσει πριν λίγο καιρό, μαζί με τη ανάλυσή της:
«Δανείζει Θεώ ο ελεών πτωχόν» (Παροιμ. ΙΘ’ 17)
Δυσχερή τα οικονομικά όλων μας… όμως…
-αν δίνω με την καρδιά μου κάτι, έστω πενιχρό, από το υστέρημά μου «Μη εκ λύπης η εξ ανάγκης· ιλαρόν γαρ δότην αγαπά ο Θεός» (Β΄ Κορ. θ΄ 7)
-αν πονάει η ψυχή μου για τον πάσχοντα συνάνθρωπο
-αν έχω έναν καλό λόγο για τον πονεμένο που θα βρεθεί
στον δρόμο μου, ένα χαμόγελο και μια ενθάρρυνση για τους αποσταμένους της ζωής
-αν αναπέμπω ολόθερμη την προσευχή μου για όλο τον κόσμο και όχι μόνο για τον εαυτό μου και την δική μου οικογένεια…
Τότε, αν και εμείς περιέλθουμε σε δύσκολες στιγμές, ο Θεός θα μας νοιαστεί.
Όσα έχουμε δώσει στον αδελφό που πεινά η πονά, στον Θεό τα «δανείσαμε» και Εκείνος θα μας τα επιστρέψει με τόκο, είτε σ΄ αυτή την ζωή είτε στην μέλλουσα.
Ας μάθω και στα παιδιά μου να νοιάζονται για τον διπλανό, να μοιράζονται όσα έχουν άλλα παιδιά, να χαρίζουν από τα ρούχα, τα παιχνίδια και τα βιβλία τους σε παιδιά που στερούνται… στα ψώνια ας ξεχωρίσουν κάτι από τα δικά τους για το «καλάθι της αγάπης». Ας μην πάρουν κάτι που επιθυμούν για να δοθεί το αντίστοιχο ποσόν αυτό σε έναν κουμπαρά αγάπης.
Κυρίως ας μάθουν να συμπονούν και να προσεύχονται για καλύτερες μέρες για την πατρίδα μας και τον κόσμο όλο. «Με τις προσευχές των μικρών παιδιών μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Ο Θεός ακούει τις προσευχές των αθώων παιδιών». (άγιος Παΐσιος)
Σαν μάνα, λογικό είναι να νοιάζομαι και να φροντίζω πρώτα για τη δική μου οικογένεια. Ας θυμάμαι όμως πάντα και αυτό που άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είχε πει:
«Θέλεις να ζήσει το παιδί σου; …Όταν του φτιάξεις ένα φόρεμα, να φτιάξεις και ένα του φτωχού παιδιού και τότε θα έχει την ευλογία του Θεού».
Η αγάπη, η συμπόνια, η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη θα μας γλυτώσουν… ο ατομικισμός πώς να μας βοηθήσει να βγούμε από αυτή την δεινή κατάσταση;…
Η Τράπεζα του Ουρανού μένει πάντα ανοιχτή για να καταθέσουμε τον οβολό μας και οι καταθέσεις μου εκεί έχουν την μεγαλύτερη «απόδοση» και ασφάλεια.
Ο Θεός μαζί μας
