Μήπως τελικά αγαπώ περισσότερο το κινητό μου από τον Θεό;
Αγάπη: Ο κόσμος μας είναι το υπέροχο σπίτι της Ενσαρκωμένης Αλήθειας, είναι ο δρόμος προς την ατέλεστη τελειότητα.
Όλα τα πράγματα στην ζωή είναι όμορφα, όμως, κακά τα ψέματα, δεν μπορούν να γεμίσουν την ανθρώπινη ύπαρξη.
Γιατί; Διότι η ανθρώπινη φύση δια της ενσαρκώσεως του Λόγου έχει πλέον θεωθεί. Η ανθρώπινη φύση ζητά πλέον το Θείο, το άπειρο, το ατέλεστο.
Γιατί; Διότι η ανθρώπινη φύση δια της ενσαρκώσεως του Λόγου έχει πλέον θεωθεί. Η ανθρώπινη φύση ζητά πλέον το Θείο, το άπειρο, το ατέλεστο.
Τα πράγματα λοιπόν αυτής της ζωής μπορούν να προσφέρουν στον άνθρωπο μόνο μερική χαρά, μερική ανάπαυση, μερική ειρήνη, μερική ευτυχία μέχρι εκεί.
Και γι’ αυτό μένει πάντα ανικανοποίητος, δεν του αρκεί αυτό που πήρε, αυτό που ένιωσε. Το βαριέται, το συνηθίζει και μετά το απορρίπτει. Και γι’ αυτό βασανίζεται και βασανίζει και τους γύρω του. Θέλει κι’ άλλο όμως δεν το βρίσκει μέσα στην φθορά με αποτέλεσμα να αποπροσανατολίζεται μέσα σε αυτό το κυνηγητό της ευτυχίας το οποίο όμως γίνεται σε λάθος τόπους και με λάθος τρόπους.
Δυστυχώς αδελφοί μου δεν έχουμε καταλάβει ότι το μείζων αυτής της ζωής είναι να αναπτύξουμε σχέση με τον Θεό. Δυστυχώς εμείς, στην προσπάθειά μας να ικανοποιήσουμε την ακόρεστη επιθυμία μας για χαρά και ευτυχία, αναπτύσσουμε σχέση με πράγματα και όχι με τον Θεό. Δηλαδή τι θέλω να πω. Καταντούμε να εξαρτάται η ευτυχία μας από πράγματα. Το αν θα είμαι ευτυχισμένος εξαρτάται π.χ.από το τι ρούχα φοράω, από το αμάξι που οδηγώ, από το κινητό που χρησιμοποιώ, από το σπίτι που κατοικώ.
Καλό είναι να αναρωτηθούμε όλοι μας, και πρώτος εγώ. Τελικά, τι αγαπώ περισσότερο; Τα υλικά πράγματα ή το Θεό;
Πόσο μου στοιχίζει η απομάκρυνσή μου, λόγο μιας πτώσης, από τον Θεό και πόσο μου στοιχίζει η απώλεια ενός υλικού πράγματος; (Π.χ.εάν τρακάρω με το αμάξι, και πάθει ζημία, θα στεναχωρηθώ μήπως πιο πολύ, απ’ ότι εάν πέσω σε μία αμαρτία; Η αλήθεια είναι ότι εάν τρακάρω, θα χάσω τον ύπνο μου, ενώ εάν πέσω σε μία αμαρτία, π.χ. κατακρίνω, σαν να μην συμβαίνει τίποτα θα κοιμηθώ σαν πουλάκι)
Μήπως αγαπώ τελικά, περισσότερο το αμάξι μου από τον Θεό; Μήπως τελικά αγαπώ περισσότερο το κινητό μου από τον Θεό; Ναι σε αυτό το σημείο έχουμε φτάσει. Να αγαπούμε ένα άψυχο αντικείμενο παρά τον Δημιουργό μας. Έχουμε φτάσει στο σημείο να νιώθουμε πιο δεμένοι με το κινητό μας, με τα ρούχα μας, με το σπίτι μας παρά με τον Θεό. Και αυτό είναι τραγικό. Είναι τραγικό διότι ο Θεός τα έχει ευλογήσει όλα στην ζωή, αλλά εμείς έχουμε μείνει σ’ αυτά και μόνο σ’ αυτά και αρνούμαστε να δούμε πίσω από την ύλη τον Δημιουργό της ύλης. Κολλάμε στα φθαρτά και αδιαφορούμε για τα άφθαρτά.
Κανείς δεν λέει αδελφοί μου ότι είναι κακό να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία, τα υλικά πράγματα. Όμως άλλο να τα χρησιμοποιούμε για να κάνουμε πιο εύκολη και άνετη την ζωή μας και άλλο το να εξαρτάται σε απόλυτο βαθμό η προσωπική μας ευτυχία από την απόκτηση αυτών των υλικών αγαθών.
Ο άνθρωπος βρίσκει ανάπαυση και ειρήνη όταν βρίσκει τον Θεό, όταν αφήνει τον Θεό να του αποκαλυφθεί μέσα στην καρδιά του…και τότε αρκείται σε αυτά που έχει. Εάν όμως αρνηθεί τον Θεό και προσπαθεί να βρει την χαρά σε υλικά πράγματα τότε πέφτει στην παγίδα του συμβιβασμού. Συμβιβάζεται με τα πάθη του. Συμβιβάζεται με το λίγο και το μέτριο. Π.χ. Κάποιος που...
Πώς ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος σώθηκε από τη σφαγή των νηπίων που διέταξε ο Ηρώδης
Όταν ο Ηρώδης διέταξε τη σφαγή των νηπίων, στη «μαύρη λίστα» ήταν και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής ήταν τότε περίπου δύο ετών, αλλά σώθηκε εκ θαύματος.
Η μητέρα του Ελισάβετ τον πήρε στην αγκαλιά της και έτρεξε να κρυφτεί. Ανέβηκε στο βουνό. Πάνω στην μεγάλη της αγωνία έβγαλε κραυγή και είπε: «Όρος Θεού! Δέξου τη μάνα και το παιδί». Ευθύς το βουνό κόπηκε στην μέση. Μάνα και παιδί πέρασαν απέναντι!
«Η δε Ελισάβετ λαβούσα τον Ιωάννη πέτρα παρεκάλει. Δέξαι μητέρα μετά τέκνον, Λίθος μητέραν συν τέκνον δέχεται» (Όρθρος ΚΘ Δεκεμβρίου).
Εν τω μεταξύ ο Ηρώδης έψαχνε για τον Ιωάννη. Έστειλε στρατιώτες στον Ζαχαρία, τον πατέρα του Ιωάννη.
-Πού έκρυψες το παιδί σου; του είπαν.
-Εγώ είμαι λειτουργός του Υψίστου, δεν ...
Το ψηφιακό αποτύπωμα που αφήνουμε σε μία περιήγηση στο Διαδίκτυο
Προσωπικά δεδομένα: Κάθε περιήγηση ενός χρήστη σε μια ιστοσελίδα μπορεί να αποφέρει τη συγκομιδή προσωπικών δεδομένων του από τον πάροχο της ιστοσελίδας αλλά και από τον ίδιο τον browser – Ποια είναι αυτά;
Το μεγάλο ερώτημα κατά την περιήγηση των χρηστών στο διαδίκτυο είναι ένα: Μπορούν οι ιστοσελίδες να υποκλέπτουν προσωπικά δεδομένα των χρηστών και αν ναι, ποια είναι αυτά; Οι πληροφορίες που αφήνει πίσω του ο εκάστοτε επισκέπτης χαρακτηρίζονται ως «ψηφιακά αποτυπώματα» και αποτελεί νόμιμο δικαίωμα κάθε ιστοσελίδας να τα χρησιμοποιεί για την παρακολούθηση και την ταυτοποίηση κάθε χρήστη.
Ποια όμως είναι τα προσωπικά δεδομένα που αφήνουμε σε κάθε μας περιήγηση;
Τι μπορεί να αποκαλύψει ο browser;
Ανεξάρτητα από τις ρυθμίσεις ιδιωτικότητας του εκάστοτε browser, ορισμένες πληροφορίες για εσάς αναγκαστικά αποκαλύπτονται στα sites που επισκέπτεστε.
Για παράδειγμα, μόλις συνδεθείτε στο διαδίκτυο ξεκινάτε να φανερώνετε την IP διεύθυνση του υπολογιστή σας, πληροφορία που μπορεί να...
Παλαιοί Ασκητές μιλούν σ' εμάς (*)
Στη σημερινή πρωινή μας εκπομπή είχαμε ένα μικρό αφιέρωμα στο Θεοβάδιστο Όρος Σινά και μεταδώσαμε υλικό που ηχογραφήσαμε κατά την τελευταία επίσκεψή μας εκεί το Δεκέμβριο του 2012. Σε ένα απόσπασμα που ηχογραφήθηκε μέσα στο οστεοφυλάκιο της Μονής, ο αγαπητός μας π. Μιχαήλ απήγγειλε 'ένα ποίημα για τους ασκητές του Σινά. Αυτό το ποίημα προκάλεσε εντύπωσε σε πολλούς από τους ακροατές μας και για το λόγο αυτό το αναρτούμε.
Σ’αυτό το Θεοβάδιστο κι άγιο μοναστήρι,
Που ασκητέψαμε παλιά χιλιάδες καλογήροι,
ζήσαμε άπειρες χαρές πνευματικώ τω τρόπω
που θέλουμε να μάθουνε τα πλήθη των ανθρώπων!
Προσκυνητές που είσαστε τώρα σ’αυτό το χώρο,
Μην πείτε πως απ’το Θεό δεν ήταν σε σας δώρο,
Να’ρθετε μες στην έρημο με έξοδα και κόπο,
Μ’ εμπόδια που λύθηκαν με του Θεού τον τρόπο!
Λέτε πως το ταξίδι σας μπορεί να’ ταν τυχαίο;
Του Θεού ήταν πρόγραμμα πάρα πολύ σπουδαίο!
Τιμητική απ’ τον Κύριο πρόσκληση είχατε όλοι,
Να ζήσετε λίγες στιγμές σε άγιο περιβόλι!
Θα είδατε την εκκλησιά, θα είδατε την Βάτο,
Του Ιωάννη της Κλίμακος που’ ναι λίγο πιο κάτω
Και τώρα δέστε και εμάς πόσοι είμαστε εδώ μέσα,
Που αγωνιστήκαμε πολύ, με του Θεού τα μέσα!
Δέστε τι είναι η ζωή::Σκέτα μόνα κρανία,
Που κάποια μυροβλίζουνε! ναι κάποια είναι θεία!
Άνθρωποι ήμασταν και μεις που αγαπήσαμε τον Κτίστη
Ζήσαμε με συναίσθηση και ...
Είστε 50άρης και ξεχνάτε; Με αυτό τον τρόπο θα θυμηθείτε τα πάντα
Μην φοβάστε αν πλησιάζετε τα 50 και διαρκώς ξεχνάτε πού βάλατε τα κλειδιά σας και τι θέλατε να πείτε τη στιγμή που μόλις πέρασε. Υπάρχει ένα κόλπο για να θυμηθείτε τα πάντα!
Σύμφωνα με ολοένα και περισσότερες έρευνες (κυρίως σε πειραματόζωα) η άσκηση συσχετίζεται με την αύξηση των κυριότερων νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου: της νορεπινεφρίνης, της ντοπαμίνης και της σεροτονίνης. Με απλά λόγια πρόκειται για τις χημικές ουσίες που σχετίζονται με την καλή διάθεση, τον έλεγχο του άγχους και την προσοχή.
Καθώς πλησιάζουμε τα 50 νιώθουμε ότι η ταχύτητα της σκέψης μας… επιβραδύνεται, καθώς και ότι απομνημονεύουμε και ανακαλούμε πληροφορίες με μεγαλύτερη δυσκολία.
Σύμφωνα με τους ειδικούς κατά ένα μέρος αυτή η επιβράδυνση οφείλεται στο ότι το...
Η προσπάθεια του Χίτλερ να μεταλλάξει τα Χριστούγεννα!
Τα Χριστούγεννα ήταν ένας από τους πρώτους στόχους των Ναζί, όταν ανέλαβαν την εξουσία, το 1933 και από την προπαγάνδα τους δε γλίτωσε ούτε ο Άγιος Βασίλης!
Τον Δεκέμβριο του 1941, ο Αδόλφος Χίτλερ οργάνωσε ένα πλούσιο χριστουγεννιάτικο πάρτι, για τα κορυφαία στελέχη του ναζιστικού κόμματος. Πολιτικοί και στρατηγοί συγκεντρώθηκαν μπροστά από ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο, για να γιορτάσουν και να ανταλλάξουν δώρα, υπό την παρουσία εκατοντάδων δόκιμων των SS, με τις χαρακτηριστικές ψηλές τους μπότες.
Στις εικόνες που διασώθηκαν, από τον προσωπικό φωτογράφο του Φύρερ, ο Χίτλερ μοιάζει λίγο κατηφής, που παρίστατο σε τέτοια εκδήλωση. Αρκεί να σκεφτεί κανείς, πόσο ακατάλληλη θα ήταν για τον ίδιο, που ήταν επικεφαλής μιας γενοκτονίας και μίας φιλοπόλεμης δικτατορίας, η γιορτή της γέννησης ενός Εβραίου!
Ωστόσο, παρά την έκφρασή του, ο Χίτλερ εμφανίζεται σε αυτές τις εικόνες ως κατακτητής, όχι μόνο της ηπειρωτικής Ευρώπης, αλλά και των Χριστουγέννων –μιας γιορτής που κατάφερε μέσα σε μόλις έξι χρόνια, να μετατρέψει σε ένα ισχυρό εργαλείο προπαγάνδας.
Ειρήνη στον Κόσμο!
Τον καιρό του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, ο πληθυσμός της Γερμανίας ήταν κυρίως χριστιανικός, συνεπώς, όπως και τώρα, τα Χριστούγεννα ήταν δημοφιλής γιορτή για τους κατοίκους της.
Μάλιστα, το σύγχρονο χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει τις ρίζες του στη Ρηνανία, τον 16ο αιώνα. Τα Χριστούγεννα, λοιπόν, ήταν πολύ σημαντικά για τους Γερμανούς, ώστε να τα «ξεφορτωθούν» οι Ναζί, παρά το ότι αντιπροσώπευαν, όσα απεχθανόταν ο Χίτλερ: τη χριστιανική ηθική της ειρήνης στη Γη. Εφόσον δε μπορούσε να απαλλαγεί από αυτά, θα προσπαθούσε να τα κάνει δικά του.
Σε ένα κείμενο προπαγάνδας του 1937, με τίτλο «Νέες Έννοιες για τα Έθιμα που Κληρονομήσαμε», περιγράφονται οι ψυχικές ασκήσεις αεροβικής, που έπρεπε να περάσουν οι Ναζί, για να μετατρέψουν τα Χριστούγεννα σε μια γιορτή, που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν.
Τα Χριστούγεννα θεωρούνται παραδοσιακά ως «διακοπές, για να υπάρχει ειρήνη σε όλη την ανθρωπότητα» -μια ερμηνεία, που έπρεπε να απορριφθεί, με βάση το άρθρο. Άλλωστε, είναι παράδοξο να εύχεσαι ειρήνη σε όλο τον κόσμο και να στοιβάζεις εκατομμύρια ανθρώπους σε θαλάμους αερίων.
Έτσι, ο συγγραφέας επεσήμανε, πως οι Γερμανοί θα έπρεπε να εύχονται τα Χριστούγεννα για ειρήνη στη Γερμανία. «Μια ειρήνη, που θα μπορούσε πιθανώς να επιτευχθεί, μόνο με την απαλλαγή από τους εχθρούς του κράτους, όπως οι Εβραίοι, οι Τσιγγάνοι, οι κομμουνιστές, και οι ομοφυλόφιλοι».
Η άγρια νύχτα του «Σωτήρα Φύρερ»!
Η προπαγάνδα δεν τελειώνει εδώ. Ο Χίτλερ προσπάθησε, με κάθε τρόπο, να «βγάλει» τον Χριστό από τα Χριστούγεννα, που ονομάζονται «Weihnachten» (Άγια Νύχτα) στη Γερμανία, στοιχείο που βόλευε πολύ τον Φύρερ. Ωστόσο, οι Ναζί διάλεξαν ένα άλλο όνομα: «Rauhnacht» (Άγρια Νύχτα), ώστε να υπάρχει κι ένας υπαινιγμός βίας!
Ευτυχώς για τον Χίτλερ, οι Γερμανοί είχαν το χειμερινό ηλιοστάσιο, το οποίο γιόρταζαν πολύ πριν ο Χριστιανισμός φθάσει στη χώρα κι έτσι, ήταν εύκολο για τους Ναζί, να ισχυριστούν ότι η «Weihnachten» ήταν μία παγανιστική γιορτή.
Οι εμπνευστές του Ολοκαυτώματος, Χάινριχ Χίμλερ και Άλφρεντ Ρόζεμπεργκ, άλλαξαν ακόμη και τους στίχους στα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, όπου αναφερόταν ο Ιησούς, όπως η «Άγια Νύχτα» και τα μετέτρεψαν σε ύμνους στον Εθνικοσοσιαλισμό.
Κάθε αναφορά του Ιησού αντικαταστάθηκε από τον «Σωτήρα Φύρερ»! Ο Χριστός «αφαιρέθηκε», αλλά τα πράγματα ήταν δυσκολότερα με τον Άγιο Βασίλη, τον Έλληνα χριστιανό επίσκοπο Νικόλαο του 4ου αιώνα στη Μικρά Ασία, ο οποίος μόνο Άριος δεν ήταν. Ακόμη και...
Πίσω από τη δοκιμασία κρύβεται η ευλογία του Θεού
Οι πάντες σχεδόν τη μεταστροφή τους την οφείλουν σε κάποια δοκιμασία
~ Η θλίψη είναι κακό πράγμα. Αλλά πίσω απ’ αυτό, πίσω από τον πόνο, πίσω από τη θλίψη, πίσω από τη δοκιμασία, κρύβεται η ευλογία του Θεού, κρύβεται η αναγέννηση, η ανάπλαση του ανθρώπου, της οικογένειας. Οι πάντες σχεδόν την μεταστροφή τους την οφείλουν σε κάποια δοκιμασία. Νομίζουν ότι πηγαίνουν όλα ωραία· τους παίρνει ο Θεός το παιδί· κλάματα κακό. Έρχεται και επισκιάζει έπειτα η χάρις του Θεού και ειρηνεύουν οι άνθρωποι· και πλησιάζουν την εκκλησία, πλησιάζουν την εξομολόγηση, πλησιάζουν τον ιερέα. Χάριν του παιδιού πάνε στην εκκλησία· ο πόνος τους κάνει ν’ αναζητήσουν, να προσευχηθούν υπέρ αναπαύσεως, να κάνουν τις λειτουργίες.
Ο πόνος απαλύνει την καρδιά και την κάνει δεκτική των λόγων του Θεού, ενώ πρώτα ήταν σκληρή, δεν δεχόταν. Π.χ. ένας άνθρωπος στο σφρίγος της νεότητος· εγώ είμαι σκέφτεται και κανένας άλλος δεν είναι. Να πτυχία, να και οι δόξες, να κι η υγεία, να κι οι ομορφιές, να κι όλα. Όταν όμως τον ξαπλώσει στο κρεβάτι μία ασθένεια τότε αρχίζει να σκέφτεται διαφορετικά. Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Μπορεί να πεθάνω. Τι το όφελος όλα αυτά, κι αρχίζει να σκέφτεται διαφορετικά. Έρχεται φερ’ ειπείν ένας άνθρωπος, τον πλησιάζει. Διάβασε και αυτό το βιβλίο να δεις τι λέει. Ακούει και ένα λόγο του Θεού. Τότε τον ακούει τον λόγο του Θεού. Κι άμα του δώσεις και βιβλίο, ο πόνος ήδη του έχει κάνει την καρδιά του, έτσι κατάλληλη κι ανοίγει και το βιβλίο και το Ευαγγέλιο και το διαβάζει και από εκεί αρχίζει η ανάπλαση του ανθρώπου. Και όταν γίνει καλά, αμέσως πλέον σηκώνεται και ζει προσεκτικά τη ζωή του. Δεν ζει όπως πρώτα με την υπερηφάνεια και τη φαντασία που είχε.
Η ασθένεια και η θλίψη είναι το κατ’ εξοχήν φάρμακο της πρόνοιας του Θεού για να φέρει τον άνθρωπο κοντά Του και να αυξήσει την αρετή του
Ο Ιώβ ήταν ο καλύτερος άνθρωπος πάνω στη γη, αλλά ο Θεός ήθελε να τον κάνει ακόμα καλύτερο. Και από τότε που δοκιμάστηκε, από τότε και δοξάστηκε. Ήταν καλός άνθρωπος και ευσεβής, αλλά χωρίς δοκιμασία δεν ήταν ονομαστός. Αφ’ ης στιγμής όμως δοκιμάστηκε και πολέμησε και αγωνίστηκε και στεφανώθηκε και πλούτισε, από κει και ύστερα άρχισε η δόξα του, και απλώθηκε μέχρι σήμερα. Το παράδειγμά του, είναι φωτεινότατο και ενισχύει κάθε άνθρωπο που δοκιμάζεται. Αν αυτός δοκιμάστηκε που ήταν ένας άγιος, πολύ περισσότερο εμείς που είμαστε αμαρτωλοί. Και το αποτέλεσμα ήταν να...
ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΑΓΩΝ
Ανεκτίμητο κειμήλιο της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου
«Και ελθόντες εις τον οικίαν είδον το παιδίον μετά Μαρίας της μητρός αυτού, και πεσόντες προσεκύνησαν αύτω και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσήνεγκαν αύτω δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν»
(Ματθ. β' 11).
Μεταξύ των ποικίλων θησαυρών και πολυτίμων κειμηλίων πού με πολλή ευλάβεια φυλάσσονται στην Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου στο Αγιον Όρος, χωρίς αμφιβολία την πρώτη θέση καταλαμβάνουν τα Τίμια Δώρα πού προσέφεραν οι τρεις εξ Ανατολών Μάγοι στον ως Βρέφος ένανθρωπήσαντα Κύριο. Τα Δώρα αυτά ως γνωστόν είναι χρυσός, λίβανος και σμύρνα. Ό χρυσός βρίσκεται υπό την μορφή εικοσιοκτώ επιμελώς σκαλισμένων επιπέδων πλακιδίων, ποικίλων σχημάτων (παραλληλογράμμων, τραπεζοειδών, πολυγώνων κτλ.) και διαστάσεων περίπου 5 εκ. χ 7 εκ. Κάθε πλακίδιο έχει διαφορετικό σχέδιο πολύπλοκης καλλιτεχνικής μικροεπεξεργασίας. Ό λίβανος1 και ή σμύρνα2 διατηρούνται ως μείγμα υπό την μορφή εξήντα δύο περίπου σφαιρικών χανδρών μεγέθους μικρής ελιάς.
Επειδή κυρίως ή πνευματική αλλά και...
Το θαύμα του Αγίου Παϊσίου τα Χριστούγεννα
Πριν από δώδεκα περίπου χρόνια ανήμερα τα Χριστούγεννα κίνησα με ανάμικτα συναισθήματα για πρώτη φορά για το Περιβόλι της Παναγιάς. Ήθελα να επισκεφθώ το γέροντα Παΐσιο, να δω από κοντά έναν άγιο της εποχής μας, να εξακριβώσω τις διαφορές, να εντρυφήσω στις παραινέσεις του. Η αλήθεια είναι πως λίγο η ανθρώπινη περιέργεια, λίγο η ανθρώπινη αδυναμία που συνδέεται με τη προτέρα εξακρίβωση του τι πρόκειται να συμβεί ήταν οι πραγματικές αιτίες.
Το κρύο ήταν τσουχτερό και το Άγιο Όρος ήταν χιονισμένο. Ένας άγνωστος γέροντας ανέλαβε ως επίγειος άγγελος να με καθοδηγήσει μέχρι την Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου. Η επιθυμία μου όμως να λάβω συγκεκριμένες απαντήσεις μ’ έκανε να πάρω μαζί με ένα δάσκαλο από τη Κοζάνη το μονοπάτι για την καλύβα του γέροντα στην Παναγούδα αμέσως μετά την ακολουθία του Εσπερινού.
Με πρόσωπο σκυμμένο, καρδιά θλιμμένη και βήματα βαριά προσέγγισα το κελί του γέροντα. Αναρωτιόμουν τι θα έπραττα ΑΝ, ως καρδιογνώστης κοιτούσε βαθιά μέσα στη ψυχή μου και έβλεπε τα λάθη, την αμαρτία, τις παραλείψεις, τα μίση, τις μικρότητες, τις κατακρίσεις, τον αληθινό ψυχικό πόλεμο. Στη σκέψη και μόνο πως ο γέροντας έχει τέτοια ικανότητα δείλιασα και με έπιασε ντροπή. Αναθαρρούσα όμως και...
Όσο δεν ζεις πνευματικά, μην περιμένεις ευτυχία
Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος
Σε ποιον θέλεις περισσότερο ν’ αφιερώσεις τη ζωή σου; Το πνεύμα της ζωής σου καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά στοιχεία εκείνου προς το οποίο περισσότερο κλίνεις. Όποιος ζει για τον Θεό, έχει ένα πνεύμα θείου φόβου και ευλάβειας. Όποιος ζει για τον εαυτό του, έχει ένα πνεύμα αυτάρεσκο, εγωιστικό, φίλαυτο, σαρκικό. Και όποιος ζει για τον κόσμο, έχει ένα πνεύμα φιλόκοσμο και μάταιο. Κρίνοντας απ’ αυτά τα γενικά χαρακτηριστικά, βρες τι πνεύμα υπάρχει μέσα σου.
Συνήθως στις γιορτές εύχονται ευτυχία. Ευτυχία, λοιπόν, σου εύχομαι κι εγώ. Γιατί, όμως, κάνουμε αυτή την ευχή; Είναι αλήθεια ότι κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει καθορίσει με σαφήνεια και ακρίβεια το τι είναι ευτυχία και το ποιος είναι πραγματικά ευτυχισμένος. Θαρρώ πως ευτυχισμένος είναι όποιος νιώθει έτσι. Όταν, λοιπόν, σου εύχομαι ευτυχία, αυτό ακριβώς εύχομαι: Να νιώθεις πάντα ευτυχισμένη! Και επειδή οι άνθρωποι έχουν τόσο διαφορετικές επιθυμίες, τόσο διαφορετικά γούστα και, συνακόλουθα, τόσο διαφορετικές απόψεις για την ευτυχία, που μπερδεύεται κανείς για τα καλά, σου ξεκαθαρίζω δίχως περιστροφές: Όσο δεν ζεις πνευματικά, μην περιμένεις ευτυχία.
Η διανοητική και σαρκική ζωή, όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, δίνουν κάτι σαν ευτυχία. Μα δεν πρόκειται παρά για μια φευγαλέα και απατηλή γεύση ευτυχίας, που γρήγορα χάνεται. Πέρα απ’ αυτό, όταν η διανοητικότητα και η σαρκικότητα κυριαρχούν στον άνθρωπο, τότε η ψυχή και το σώμα ταράζονται από εμπαθείς λογισμούς, επιθυμίες και συναισθήματα. Το δηλητήριο των παθών δηλητηριάζει τον άνθρωπο, όπως το αφιόνι, αλλά τον κάνει να ξεχνά πρόσκαιρα τη δυστυχία του, όπως πάλι το αφιόνι. Η πνευματική ζωή, απεναντίας, απαλλάσσει τον άνθρωπο από τα πάθη, του προσφέρει τις ευλογίες του πνεύματος και τον κάνει αληθινά και ολοκληρωτικά ευτυχισμένο.
Ο άνθρωπος της χάριτος λάμπει εσωτερικά σαν αστέρι. Συχνά, μάλιστα, η εσωτερική αυτή λαμπρότητα περνά από...
Μαθήματα διαλόγου από έναν άγιο
Έλεγξε με τη δύναμι των αρετών σου εκείνους που δογματίζουν αντίθετα και όχι με την πειστικότητα των λόγων σου.
Με την πραότητα και την γαλήνη των χειλέων σου αποστόμωσε και κατασίγασε την αναίδεια των απειθών. Έλεγξε τους ακολάστους με την ευγένεια της αναστροφής σου και τους αναίσχυντους κατά τις αισθήσεις με την συγκράτηση των οφθαλμών σου.
Να θεωρής ξένον τον εαυτό σου όλες τις ημέρες της ζωής σου, όπου και αν εισέλθης, για να μπορέσης να λυτρωθής από τη ζημία που προκαλεί η παρρησία.
Νόμιζε τον εαυτό σου πάντοτε ότι δεν γνωρίζει τίποτε, για να αποφύγης την μομφή που επέρχεται από την υποψία ότι θέλεις να διαμορφώσης την γνώμη του άλλου.
Ευλόγει επιμόνως πάντοτε με...
Η αγιότητα υπάρχει εκεί που δεν φαίνεται. Στους μετανοημένους αμαρτωλούς και όχι στους υποκριτικά τέλειους…
*Καταπληκτικό κείμενο που αξίζει να το διαβάσετε και να αφιερώσετε δύο λεπτά από τον χρόνο σας!
Πραγματική ταπείνωση δεν είναι οι μεγάλοι Σταυροί, τα “Εκκλησιαστικά” φαίνεσθαι και οι ψευτοευσέβιες.
Ειλικρινής ταπεινή στάση είναι να αντιλαμβάνεσαι τα λάθη και τις πληγές που προκαλείς στους άλλους και να τρέχεις για διόρθωση και αλλαγή. Να σου λέει ο άλλος το παράπονό του για σένα και να λες “Να είναι ευλογημένο, συγγνώμη έκανα λάθος.” Να μην ψάχνεις δικαιολογίες και όταν ακούς κάτι άσχημο να βάζεις ένα λογισμό που θα λέει “Μήπως έχει δίκιο και μου τα λέει;” και άρχιζε να ψάχνεις μέσα σου τις δικές σου ευθύνες.
Μας κάνει ο άλλος μία παρατήρηση και γινόμαστε θηρία, δεν θέλουμε καν να ακούσουμε διότι έχουμε ήδη δώσει στον εαυτό μας το χρυσό μετάλλιο της αγιότητας και της τελειότητας.
Η αγιότητα υπάρχει εκεί που δεν φαίνεται. Στους μετανοημένους αμαρτωλούς και όχι στους υποκριτικά τέλειους που βλέπουν τον εαυτό τους από χρυσό και ...
Τα Χριστούγεννα του Μολλά Μουσταφά στην Τραπεζούντα
Παραμονή Χριστουγέννων! Όλη η Τραπεζούντα σκεπασμένη με χιόνι, που δεν έπαψε να πέφτει πυκνό. Ο Νίκος κοιμότανε ακόμη – χόρταινε ύπνο τώρα που είχαν διακοπές, – όταν η Δέσποινα * τυλιγμένη στο σάλι της βγήκε απ’ το σπίτι και τράβηξε κατά την αγορά, περνώντας απ’ τα στενοσόκακα του Αγίου Βασιλείου.
Βρήκε τον Μολλά Μουσταφά τον ωρολογά στο εργαστήρι του, ένα πραγματικό μεγάλο κιβώτιο κολλημένο στο ντουβάρι του τζαμιού που ήταν εκεί στην άκρη της αγοράς. Στην πρόσοψη του δίπλα στην πόρτα είχε ένα παράθυρο, όπου ήταν ακουμπισμένος από μέσα ο πάγκος της δουλειάς του.
Ένα τενεκεδένιο μαγκάλι ζέσταινε όπως-όπως το ιδιόρρυθμο εκείνο εργαστήρι.
-Καλώς την κυρα Δέσποινα! Τι κάνει το παλληκάρι σου;
Κάθησε η Δέσποινα κοντά στο μαγκάλι και, ζεσταίνοντας τα παγωμένα χέρια της, λέγει του Τούρκου:
-Μολλά Μουσταφά, ο μακαρίτης ο άντρας μου μούλεγε πως σ’ αγαπούσε σαν πατέρα και συ τον αγαπούσες σαν παιδί σου. Έτσι κι εγώ, όπως έμεινα έρμη με τ’ ορφανό μου χωρίς κανένα συγγενή, ήρθα σε σένα για μια χάρη, που δεν μπορώ να την ζητήσω από κανένα Χριστιανό, γιατί δεν θα θελα να μάθει κανείς το μυστικό μου…
-Σ’ ακούγω, κυρα Δέσποινα, όπως θάκουγα την κόρη μου λέγε…
Η Δέσποινα έβγαλε απ’ τις δίπλες του ζωναριού της τ’ ωρολόγι με τη χρυσή του καδένα και τ’ άπλωσε του γέρου:
-Είναι τ’ ωρολόγι του Σάββα. Δεν θέλω να....
Άρης Σερβετάλης: «Ο Θεός είναι «Μάστορας» – Αρκεί να ψάξεις να Τον βρεις, αν ψάξεις δεν σ’ αφήνει!»
Ο Μητροπολίτης Ν. Ιωνίας κ. Γαβριήλ στην καθιερωμένη συνάντησή του με τους νέους προσκάλεσε τον γνωστό ηθοποιό Άρη Σερβετάλη.
Τη Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2019 πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ν. Ιωνίας η καθιερωμένη συνάντηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ν. Ιωνίας κ. Γαβριήλ με τους νέους και τις νέες της Ιεράς Μητροπόλεως.
Προσκεκλημένος του Σεβασμιωτάτου ήταν ο γνωστός ηθοποιός κ. Άρης Σερβετάλης, ο οποίος την περίοδο αυτή πρωταγωνιστεί στο έργο «Ρινόκερος» του Ευγένιου Ιονέσκο στο Θέατρο «Κιβωτός», ενώ ενσαρκώνει τον Άγιο Νεκτάριο στη νέα ταινία αμερικανικής παραγωγής με τίτλο: «Man of God».
Ο Σεβασμιώτατος επεφύλαξε θερμή υποδοχή στο γνωστό ηθοποιό, τον οποίο και ευχαρίστησε για την άμεση και θετική ανταπόκρισή του στην πρόσκληση που του απηύθυνε.
Ο κ. Σερβετάλης, αφού αρχικά ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη κ. Γαβριήλ για την ευγενή πρόσκληση, στη συνέχεια προέβη σε μία ελεύθερη, ειλικρινή και βαθιά εξομολογητική ομιλία, κάνοντας λόγο τόσο για την σχέση του με το Θεό και την Εκκλησία, όσο και για στιγμές της προσωπικής και οικογενειακής του ζωής.
«Οι άνθρωποι γενικά έχουμε αδυναμίες» τόνισε, «αυτό που με παρηγορεί στην Εκκλησία είναι ότι γνωρίζουμε τις αδυναμίες μας και ...
Τα χριστουγεννιάτικα έθιμα στην Ήπειρο των παραδόσεων..
ΙΩΑΝΝΙΝΑ. Τα χιλιάδες πολύχρωμα λαμπιόνια που στολίζουν τις γειτονιές και τις πλατείες, σε κάθε χωριό ή πόλη, τα χριστουγεννιάτικα δένδρα, οι ευρηματικές ιδέες συλλόγων με τις μουσικές και τα κεράσματα, οι μυρωδιές από τα ζαχαροπλαστεία και τους φούρνους, δημιουργούν γιορτινή ατμόσφαιρα, γεμίζουν φως και ελπίδα τον κόσμο και τον προετοιμάζουν για την Γέννηση του Θεανθρώπου και τον ερχομό της νέας Χρονιάς.
Μέσα σε αυτόν τον γιορτινό καμβά, στην Ήπειρο των παραδόσεων, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου, που έρχονται από το βάθος του χρόνου, αποτυπώνουν την πτυχές της πολιτιστικής και πολιτισμικής ταυτότητας του τόπου, καθώς είναι άμεσα συνυφασμένα με τις συνθήκες του μακρινού παρελθόντος, με τις αρχές και τις αξίες των περασμένων γενεών.
Οι Ηπειρώτες είχαν βαθειά πίστη. Το «σαρανταήμερο» έκαναν νηστεία, δηλαδή από τις 15 Νοεμβρίου έως και τις 24 Δεκέμβρη, για να υποδεχτούν την Γέννηση του Χριστού. Ακόμη και σήμερα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που με ευλάβεια τηρούν τη νηστεία.
Τα έθιμα των Χριστουγέννων για κάθε οικογένεια άρχιζαν με το σφάξιμο του χοίρου, που σε ορισμένες περιοχές ήταν ιεροτελεστία. Το χοιρινό είχε εξέχουσα θέση στο γιορτινό τραπέζι αλλά και στα γλέντια που γίνονταν ανήμερα των Χριστουγέννων στις πλατείες των χωριών.
«Τα σπάργανα του Χριστού», είναι το γλύκισμα – έθιμο που συναντάμε σε όλη την Ήπειρο και αναβιώνει έως σήμερα. Σε κάθε σπίτι ετοιμάζουν τα σπάργανα για το τραπέζι της παραμονής. Πρόκειται για χυλό από σταρένιο αλεύρι, που ψήνεται σε πυρωμένη πέτρα μέσα στο τζάκι, ενώ στη συνέχεια τις «τηγανίτες» αυτές μελώνουν σε ...
Νότια της Ιερουσαλήμ και σε απόσταση 9 χιλιομέτρων περίπου, πάνω σ’ ένα λοφίσκο κατάφυτο από αμπέλια, συκιές και ελιές βρίσκεται η Βηθλεέμ, μια κωμόπολη της Παλαιστίνης. Το όνομά της σημαίνει τόπος άρτων, τόπος γόνιμος.
Σήμερα οι Άραβες ονομάζουν τη Βηθλεέμ Μπέιτ-Λαχμ, δηλαδή τόπος κρέατος, γιατί εκτρέφει πολλά πρόβατα.
Η Βηθλεέμ ήταν διάσημη για τους Εβραίους, γιατί εκεί σταμάτησε ο Αβραάμ κατεβαίνοντας για τη Μεσοποταμία αλλά και γιατί εκεί γεννήθηκαν γνωστοί άνδρες της Παλιάς Διαθήκης, όπως ο Ωβήδ, ο Ιεσσαί και ο σπουδαιότερος βασιλιάς του Ισραήλ, ο Δαβίδ.
Η μεγαλύτερη όμως δόξα της Βηθλεέμ είναι ότι εκεί σ’ ένα σπήλαιο γεννήθηκε
ο Ιησούς Χριστός.
ο Ιησούς Χριστός.
Το καθολικόν του Ιερού Ναού της Γεννήσεως
Από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια το Σπήλαιο ήταν γνωστό και το τιμούσαν οι Χριστιανοί.
Αργότερα, γύρω στο 100 μ.Χ., ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός, λεηλάτησε όλη την Παλαιστίνη και βεβήλωσε το Σπήλαιο.
Αργότερα, γύρω στο 100 μ.Χ., ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός, λεηλάτησε όλη την Παλαιστίνη και βεβήλωσε το Σπήλαιο.
Στην εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η μητέρα του, η Αγία Ελένη, το 327 μ.Χ. έχτισε μεγαλοπρεπή Ναό. Έχει σχήμα σταυρού και είναι ένα από τα σπουδαιότερα σωζόμενα μνημεία Βυζαντινής Αρχιτεκτονικής.
Ο Ιερός Ναός εσωτερικά (δίπλα στο καθολικό). Εκεί που διακρίνεται η μορφή του μοναχού, κατεβαίνει κανείς τα σκαλοπάτια και βρίσκεται μπροστά στο Άγιο Σπήλαιο της Γεννήσεως του Χριστού
Κάτω ακριβώς από το Καθολικό του ναού βρίσκεται το Άγιο Σπήλαιο, διαστάσεων 12Χ4 και ύψους τριών μέτρων, στο οποίο μπαίνει κανείς αφού κατέβει τα 13 σκαλοπάτια που έχει.
Το Άγιο Σπήλαιο φωτίζεται μόνο από καντήλια.
Το Άγιο Σπήλαιο φωτίζεται μόνο από καντήλια.
Στο σημείο που γεννήθηκε το Θείο Βρέφος υπάρχει ένα μεγάλο αστέρι από ασήμι και μάρμαρο, στο δάπεδο. Πάνω από το σημείο αυτό είναι η Αγία Τράπεζα των Ορθοδόξων. Σε άλλο σημείο του Σπηλαίου βρίσκεται η Αγία Φάτνη, που ανήκει στους Λατίνους.
Εκεί, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου γίνεται με συγκινητική μεγαλοπρέπεια ο γιορτασμός της γέννησης του Ιησού, με παρουσία επισήμων, του Πατριάρχη και πολλών πιστών.Σύμφωνα με την παράδοση οι Πέρσες κατακτητές το 614, σεβάστηκαν το Ναό της Γεννήσεως και δεν τον κατέστρεψαν, αναγνωρίζοντας τους 3 Πέρσες Μάγους, στο ψηφιδωτό που...
Προσέχετε την γλώσσαν σας και τον νουν σας... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης )
Η σωτηρία δεν κερδίζεται, όταν ημείς αργολογώμεν ή όταν διερχώμεθα τας ημέρας μας χωρίς υπολογισμόν.
Προσέχετε την γλώσσαν σας και τον νουν σας, διότι η...
Προσέχετε την γλώσσαν σας και τον νουν σας, διότι η...
Πάτερ, γιατί κλαίς...;
Ένας αδελφός είπε στον αββά Ποιμένα:
«Με ταράζουν οι λογισμοί μου και δεν μ᾿ αφήνουν να φροντίσω για τις αμαρτίες μου αλλά με κάνουν να προσέχω τις ελλείψεις του αδελφού μου».
«Με ταράζουν οι λογισμοί μου και δεν μ᾿ αφήνουν να φροντίσω για τις αμαρτίες μου αλλά με κάνουν να προσέχω τις ελλείψεις του αδελφού μου».
Ο Γέροντας του μίλησε τότε για τον αββά Διόσκορο, ότι στο κελί του έκλαιγε πάντοτε για τον εαυτό του, ενώ ο μαθητής του καθόταν σε άλλο κελί. Πήγε λοιπόν κάποια φορά ο μαθητής στο κελί του Γέροντα και...
Ο αληθινός πιστός έχει μέσα του τρομερή ενέργεια (Γέροντας Σωφρόνιος)
Γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ
~ Υπάρχουν δύο διαφορετικές ασκητικές τάσεις.
Η μία εκφράζεται με τον διαλογισμό και κατά κάποιον τρόπο τη χαλάρωση, για την είσοδο του νου στον κόσμο της καθαρής σκέψεως.
Η οδός όμως του Χριστού είναι διαφορετική. Από τους δύο αυτούς δρόμους -τη χαλάρωση και την ένταση- η ένταση είναι ο δικός μας δρόμος. Στη μοναχική μας βιοτή δεν διδασκόμαστε να βρισκόμαστε σε κατάσταση χαλαρώσεως και να στοχαζόμαστε με τον νου. Όχι!
Αλλά είμαστε διαρκώς σε άκρα ένταση, σαν τεταμένη χορδή. Προσπαθήστε λοιπόν να διατηρείτε τη χορδή αυτή πάντοτε τεταμένη.
Στην προσευχή μας, όταν στεκόμαστε στην εκκλησία, όλοι οι μύες μας είναι τεταμένοι, και ταυτόχρονα η προσοχή μας. Η προσευχή μας λοιπόν δεν αποτελεί ανάπαυση απαθούς σκέψεως που ξεφεύγει από τα όρια των παθημάτων της γης. Όχι! Εμείς ζούμε τα παθήματα όλου του Αδάμ. Και αυτό είναι η ζωή μας.
Εξωτερικά η μοναχική ζωή φαίνεται ήσυχη. Μπορώ όμως να την παρομοιάσω με ηλεκτροφόρο καλώδιο υψηλής τάσεως, από το οποίο διέρχεται ενέργεια που κινεί τραίνα, εργοστάσια, θερμαίνει σπίτια. ωστόσο το μικρό πουλί μπορεί να κάθεται επάνω στο σύρμα αυτό. Έτσι και ο χριστιανός είναι παρόμοιο καλώδιο, επάνω στο οποίο μπορεί να καθίσει ένα πουλί, χωρίς να κινδυνεύσει.
Ταυτόχρονα όμως εμφορείται από τέτοια ενέργεια, που μπορεί πραγματικά να αναστατώσει όλο τον κόσμο. Συνεπώς, στη ζωή μας εξωτερικά δεν υπάρχει τίποτε το ιδιαίτερο, εσωτερικά όμως, με την ετοιμότητα για την υπακοή βρισκόμαστε ακατάπαυστα σε ένταση, αγωνιζόμενοι πώς να...
Ο πλούσιος από το Ντητρόιτ κι ένα όραμα του Γέροντος Εφραίμ
Λίγο καιρό πριν ο Γέροντος Εφραίμ, ενώ επέβλεπε τον τάφο του...)
O π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος (2015) διηγείται…
Όταν τον Φεβρουάριο, πήγα στην Αμερική στην Αριζόνα, και είδα το γέροντά μου, μου έκανε μια ερώτηση, μου είπε «προσφέρεις πενήντα χρόνια τον λόγο του Θεού, και από ότι ξέρω από την πρώτη μέρα που έγινες διάκονος, άρχισες να κάνεις κηρύγματα εις την Νέα Μηχανιώνα. Και τα συνεχίζεις μέχρι σήμερα, πενήντα ολόκληρα χρόνια. Έγραψες και βιβλία πολύ ωφέλιμα. Μπορεί να έσωσες και εκατό χιλιάδες ψυχές και διακόσιες. Συ όμως, θα σωθείς ή θα κολασθείς;» Θέλετε να το επαναλάβω; Τον κοίταξα με βουβό το στόμα και το επαναλαμβάνει «παπά μου, συ θα σωθείς ή θα κολασθείς;»
Πριν από χρόνια, μου είπε, πήγα στο Ντητρόιτ, και κει με κάλεσαν σ’ ένα σπίτι να εξομολογήσω έναν ογδοντάχρονο, ο οποίος δεν ήθελε εξομολόγηση στην ουσία, αλλά ήθελε να του κάνω ερμηνεία ενός ονείρου που είδε. Εγώ άρπαξα όμως την ευκαιρία, και από το όνειρο έβγαλα την εξομολόγηση. Και είπε, και είπε, και είπε αυτός ο ογδοντάχρονος άνθρωπος, πολλές και φοβερές αμαρτίες, ακατανόμαστες, που δεν μπορούμε ούτε καν να τις ονομάσουμε, στις εξωτερικές μας συζητήσεις, λέει, όχι μέσ’ την εκκλησία, ούτε έξω καν. Τόσο φοβερές ήταν αυτές οι αμαρτίες. Προσπάθησα λοιπόν να του βάλω μέσα, τη συναίσθηση της βαρύτητος της αμαρτίας, και ότι αύριο μεθαύριο, είτε του αρέσει είτε δεν του αρέσει, είτε το θέλει είτε δεν το θέλει θα βρεθεί μπροστά στην Κρίσιν του Αγίου Θεού.
Και τότε εκείνος ο άνθρωπος, κάτω απ’ τη χάρη του Αγίου Θεού, ως άλλος ληστής, είπε «Θεέ μου, συγχώρεσέ με τον αμαρτωλόν», δεν είπε «Μνήσθητί μου Κύριε όταν έρθεις εν τη βασιλεία Σου», είπε «Θεέ μου συγχώρεσέ με τον αμαρτωλόν», αυτό είπε, και άρχισε να κλαίει, και να κλαίει, και να κλαίει, και να κλαίει … Μισή ώρα, μια ώρα, μιάμιση ώρα, δύο ώρες… και ’γω καθόμουν και...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
