«Τον εκ Ρωσίας ευγενώς νυν ανατείλαντα και παιδιόθεν προς Θεόν ταχέως δράμοντα, ανυμνήσωμεν, ω φίλοι, μετά δακρύων. Ημερών γαρ εκατόν βασάνους έλαβεν, κεφαλήν δε τω Χριστώ θερμώς προσέφερε, ώ κραυγάσωμεν, Χαίροις, μάρτυς Ευγένιε».
Ο ομολογητικός λόγος του μεγάλου αποστόλου Παύλου «ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Γαλ. στ΄ 14) βρήκε πάντοτε εφαρμογή στη ζωή όλων των αληθινών χριστιανών.
Μέγας λοιπόν ομολογητής του Σταυρού ο Παύλος. Δεν κάμπτεται ούτε λυγίζει μπροστά στους «εχθρούς του Σταυρού του Κυρίου». Τους γνωρίζει πολύ καλά. Και ξέρει την αιτία: ο Σταυρός είναι « Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον, Ἓλλησι δὲ μωρίαν». Για μεν τους Ιουδαίους ήταν «ἐπικατάρατος πᾶς ὁ κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου». Δεν ήταν γι’ αυτούς δυνατό ο Μεσσίας Χριστός να έχει θάνατο κακούργου. Αλλά κι οι «έλληνες» (=οι ειδωλολάτρες) δεν μπορούσαν να κατανοήσουν με την ανθρώπινη σοφία τους το θάνατο ενός απεσταλμένου του Θεού.
Τούτο το ακατανόητο σκάνδαλο του Σταυρού οι ειδωλολάτρες ήταν έτοιμοι να το γελοιοποιήσουν.
Το αντισταυρικό μίσος αποτελεί πάντοτε γνώρισμα των εχθρών του Χριστού και της Εκκλησίας. Στην εποχή μας ξανάρχισε σφοδρός – και από πολλά μέτωπα – αντισταυρικός διωγμός και από «χριστιανικά» κράτη και από αλλόθρησκους, προπάντων μουσουλμάνους. Οι μεν άθεοι και εκκλησιομάχοι της Ευρώπης, απαιτούν την αφαίρεση του Σταυρού από σχολεία και δικαστήρια και κοινοβούλια, οι δε μουσουλμάνοι με μίσος προφέρουν τη λέξη «σταυροφόρος».
Στις μέρες μας γίνεται πολύς λόγος για τον Ρώσο νεομάρτυρα Ευγένιο Ροντιόνωφ. Ένα δεκαοχτάχρονο παλικάρι του οποίου οι μουσουλμάνοι κόψανε το κεφάλι, γιατί αρνήθηκε να βγάλει το Σταυρό που φορούσε στο λαιμό και να γίνει μουσουλμάνους. Ο Ευγένιος έγινε ο μεγαλομάρτυρας των ημερών μας, για το μαρτύριο του οποίου μιλάει σήμερα όλη η Ρωσία και που το διαδίκτυο έχει πολλά να διηγηθεί. Ήδη κυκλοφορούν άγιες εικόνες του, η δε Ρωσική Εκκλησία ετοιμάζει να τον ανακηρύξει και επίσημα «Άγιο».
Ο Ευγένιος Ροντιόνωφ γεννήθηκε το 1977 στο χωριό Κουρίλοβο κοντά στη Μόσχα. Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας και βαπτίσθηκε χριστιανός στην παιδική του ηλικία. Στα δώδεκα χρόνια του, το 1989, η γιαγιά του τον πήγε για να εξομολογηθεί για πρώτη φορά και να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων. Ακόμα και όταν η μητέρα του Λιουμπόβ, που σημαίνει Αγάπη, του έλεγε να βγάζει κάποτε το Σταυρό, για να μην τον ειρωνεύονται οι συμμαθητές του, δεν απαντούσε, αλλά και δεν υπάκουε σε τούτη τη συμβουλή. Ο Σταυρός ήταν ό,τι πιο πολύτιμο στη ζωή του Ευγένιου. Ποτέ δεν τον έβγαλε απ’ τη μέρα της Βάπτισής του.
Κι ήρθε η στιγμή της ομολογίας του Σταυρού και φυσικά και του Εσταυρωμένου Ιησού. Μετά τη στρατιωτική του εκπαίδευση, αρχές του 1996 τοποθετήθηκε στα συνοριακά φυλάκια της Τσετσενίας. Τον Φεβρουάριο αιχμαλωτίζεται και παραμένει για εκατό περίπου μέρες αιχμάλωτος. Οι μουσουλμάνοι Τσετσένοι τον έχουν στα χέρια τους.
πηγή: xfd.gr
*****
…ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ: Ένα κορίτσι Ορθόδοξου ορφανοτροφείου διηγήθηκε ότι της εμφανίστηκε ένας ψηλός στρατιώτης με κόκκινο μανδύα, ο οποίος της είπε ότι λέγεται Ευγένιος και την οδήγησε από το χέρι στην Εκκλησία. Το κοριτσάκι λέει: «παραξενεύθηκα που φορούσε κόκκινο μανδύα, διότι οι στρατιώτες δε φορούν τέτοιο μανδύα». Πολλοί έχουν δει ένα στρατιώτη με πύρινο μανδύα να βοηθάει αιχμαλώτους στην Τσετσενία να δραπετεύσουν από την αιχμαλωσία τους και να διαφύγουν από κάθε κίνδυνο, όπως νάρκες. Σε νοσοκομείο τραυματιών πολέμου, νοσηλευόμενοι πιστοποιούν ότι ένας άγιος μάρτυρας Ευγένιος τους βοηθάει, ειδικά όταν πονάνε πολύ. Όταν κάποιοι από αυτούς πήγαν στο Ναό του Σωτήρος στη Μόσχα, είδαν την εικόνα του μάρτυρα αναγνωρίζοντας αυτόν που τους βοήθησε.Το στρατιώτη με τον κόκκινο μανδύα τον γνωρίζουν και πολλοί φυλακισμένοι. Βοηθάει τους ψυχικά συντετριμμένους λόγω της φυλακίσεως τους. Καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά περισσότερο την ημέρα του Μαρτυρίου του, στις 23 Μαΐου, έρχονται για προσκύνημα στο τάφο του πολλοί πιστοί και αναφέρονται πολλά θαύματα
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΔΗΜΙΩΝ: Μετά από τρία χρόνια και τρεις μήνες ο συγκεκριμένος αρχηγός των Τσετσένων και η ομάδα του, οι σφαγείς του Ευγένιου, σκοτώθηκαν από ομοφύλους του σε εμφύλιες αντιπαραθέσεις.
