Μπορεί, η διαχείριση της πανδημικής νόσου του κορονοϊού ( Covid - 19 )
να μας έχει περιορίσει στα σπίτια μας, δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε την Ορθόδοξη πίστη
και τις εθνικές παραδόσεις μας.
Παραδοσιακή είναι και η παρασκευή της " χοιρινής τσιγαρίδας ", έθιμο αρκετών περιοχών της πατρίδας μας
( Ξηρόμερου Αιτωλοακαρνανίας, Ευρυτανίας , Αργιθέας Αγράφων, Καρδίτσας ,Τρικάλων, Καλαμπάκας
Βοΐου Κοζάνης...).
Παλαιότερα ήταν έθιμο του " Δωδεκαημέρου " και προερχόταν από το οικόσιτο χοιρινό της κάθε οικογένειας,
αφού τότε δεν υπήρχαν στα χωριά κρεοπωλεία.
Σήμερα η συνταγή αυτή μπορεί να παρασκευαστεί από τον Δεκέμβριο μέχρι και τον Φεβρουάριο,
με τον ακόλουθο τρόπο:
*Σε χάλκινη επικασσιτερωμένη ( γανωμένη ) κατσαρόλα, βάζουμε μέχρι την μέση,
χοιρινή πανσέτα χωρίς κόκαλο κομμένη σε κύβους ( όπως τα λουκούμια ).
* Προσθέτουμε λίγο κρύο νερό, χωρίς να σκεπάσει το κρέας.
* Προσθέτουμε λίγη ρίγανη και όσο αλάτι επιθυμούμε.
* Ξεκινάμε με δυνατή φλόγα ( ηλεκτρικό μάτι, υγραέριο ή ξύλα ).
* Όταν εξατμιστεί το νερό και αρχίζει να λιώνει το λίπος χαμηλώνουμε την φλόγα.
* Όλη την διάρκεια της παρασκευής ανακατεύουμε το κρέας, με ξύλινη κουτάλα
για να μην κολλήσει στον πάτο του σκεύους.
*Όταν αρχίζουν και ροδίζουν οι " τσιγαρίδες " και ξεροψηθούν τις βγάζουμε με μια τρυπητή κουτάλα
και προσθέτουμε λεμόνι.
Καλή όρεξη...
Το υγρό που μένει στο σκεύος είναι λίπος ( λίγδα το έλεγαν οι παλαιοί ) και παλαιότερα το
χρησιμοποιούσαν για μαγείρεμα ή για καύσιμο φωτισμού.
Το λίπος όπως και τα χρησιμοποιημένα φυτικά έλαια δεν τα απορρίπτουμε στον νεροχύτη του σπιτιού μας,
αλλά σε ειδικούς κάδους ανακύκλωσης!
Κείμενο - Φωτογραφίες : Σπύρος Θεοδ. Κουτσοχρήστος
