Ν’ αγαπάς το Θεό σύμφωνα με την εντολή Του, όχι όπως κάποιοι παραπλανημένοι ονειροπόλοι νομίζουν ότι τον αγαπούν.
Μη δημιουργείς εκστάσεις, μην εξάπτεις τα νεύρα σου, μη θερμαίνεσαι με υλική φωτιά, με τη θέρμη του αίματος.
Η θυσία που ευαρεστεί στο Θεό είναι η ταπείνωση της καρδιάς, η συντριβή του πνεύματος.
Ο Θεός αποστρέφει το πρόσωπο Του από θυσίες που...
προσφέρονται με απατηλή αυτοπεποίθηση, με υψηλή και υπερήφανη αυτοδικαίωση, ακόμα κι αν η θυσία είναι πραγματικό ολοκαύτωμα.Η υπερηφάνεια εξάπτει τα νεύρα, θερμαίνει το αίμα, δημιουργεί ονειροπολήσεις και ζωντανεύει τη ζωή της πτώσης.
Η ταπείνωση ηρεμεί τα νεύρα, ελέγχει την κίνηση του αίματος, εξαλείφει τις ονειροπολήσεις, μειώνει τις πτώσεις και ζωντανεύει τη ζωή με το Χριστό.
Η υπακοή στον Κύριο είναι τιμιώτερη από την καλή θυσία και η υποταγή από το στέαρ [λίπος] των κριών, είπε ο προφήτης Σαμουήλ στον Ισραηλίτη βασιλιά που τόλμησε να προσφέρει στο Θεό λάθος θυσία: «ει θελητόν τω Κυρίω ολοκαυτώματα και θυσίας ως το ακούσαι φωνής Κυρίου; ιδού ακοή υπέρ θυσίαν αγαθήν και η επανακρόασις υπέρ στεάρ κριών» (Α’ Βασ. ιε’ 22)
Όταν θέλεις να προσφέρεις στο Θεό θυσία αγάπης, μην την προσφέρεις όπως τη θέλεις εσύ, από μια απερίσκεπτη παρόρμηση.
Να την προσφέρεις με ταπείνωση στον τόπο και το χρόνο όπως τον ορίζει ο Κύριος.
Ο πνευματικός τόπος όπου πρέπει να προσφέρονται οι πνευματικές θυσίες, είναι η ταπείνωση, όπως λέει ο αββάς Ποιμήν.
Απόσπασμα από το λόγο του οσίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ, με τίτλο η “Αγάπη του Θεού”, όπως περιέχεται στο βιβλίο του Πέτρου Μπότση, “Οσία Άννα Ιβάνοβνα, η διά Χριστόν σαλή”.
